Στα άγρια βουνά του Σουλίου εξακολουθούν να περιφέρονται, αναζητώντας τροφή, πάνω από 115 άγρια άλογα, χωρισμένα σε 9 κοπάδια, εγκαταλελειμμένα από την Πολιτεία.
Ο Πρόεδρος της «Σουλιώτικης Συμπολιτείας» Νίκος Στράτης, που έχει αναλάβει μια εκστρατεία διάσωσής τους, δήλωσε ότι «τα άλογα αυτά εγκαταλείφθηκαν κατά την διάρκεια του εμφύλιου πολέμου και κατάφεραν όχι μόνο να επιβιώσουν, αλλά και να πολλαπλασιαστούν».
«Εμείς σαν οργάνωση κάνουμε οτιδήποτε είναι δυνατόν για να τα φροντίσουμε…», πρόσθεσε ο ίδιος.
Τα άγρια άλογα της οροσειράς Σουλίου, θα μπορούσαν να αποτελέσουν για τον τόπο έναν αξιόλογο πόλο έλξης Ελλήνων και ξένων τουριστών.
Όμως, μέχρι στιγμής, οι αρμόδιοι δεν έχουν ενεργοποιηθεί προς αυτή την κατεύθυνση και δεν βοηθούν τους τοπικούς φορείς όσο θα έπρεπε.
Τα άλογα αυτά ανήκουν στη φυλή της Πίνδου, που είναι η πλέον αντιπροσωπευτική του ορεινού τύπου. Δεν έχει υποστεί προσμίξεις με ξένες φυλές. Το ύψος ακρωμίου (το ψηλότερο σημείο της πλάτης) είναι 1,15 – 1,25 μ.
Το σώμα τους είναι στενό, ο λαιμός και τα καπούλια αδύνατα.
Το κεφάλι είναι λεπτό, εκφραστικό (ογκώδες κεφάλι έχουν άλογα νομάδων κτηνοτρόφων, που προέρχονται από διασταυρώσεις με άλογα πεδινού τύπου). H γραμμή της ράχης είναι ευθεία και οι μηροί αδύνατοι. H χαίτη είναι άφθονη και η ουρά μακριά.
