Το όραμα της Greenpeace για τα “έξυπνα δίκτυα”, ένα προηγμένο και ευέλικτο σύστημα μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας
Η γνωστή περιβαλλοντική οργάνωση οραματίζεται ηλεκτρική ενέργεια από καθαρές, ανανεώσιμες πηγές ενέργειας 24 ώρες το 24ωρο, 7 ημέρες την εβδομάδα, 365 ημέρες το χρόνο. Το όραμα της Greenpeace για τα “έξυπνα δίκτυα” μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας σε όλη την Ευρώπη, θα μπορεί να διαχειρίζεται όχι μόνο την προσφορά αλλά και τη ζήτηση ενέργειας. Απαραίτητη προϋπόθεση η ταχύτατη διείσδυση των ΑΠΕ στην ηλεκτροπαραγωγή προσφέροντας μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου μέσα στις επόμενες δεκαετίες. Η Greenpeace μαζί με το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (EREC) είχε παρουσιάσει στη Μαδρίτη την Έκθεσή της «Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας 24/7 – Οι απαραίτητες υποδομές που χρειάζονται για να σωθεί το κλίμα». Η Έκθεση δείχνει τον τρόπο, με τον οποίο τα σημερινά δίκτυα θα μπορούσαν να αναβαθμιστούν ώστε να υποστηρίξουν τη συμμετοχή των ΑΠΕ στην ηλεκτροπαραγωγή ως το 2050 σε ποσοστό μεγαλύτερο από 90%.
Η μετάβαση αυτή, σύμφωνα με τη μελέτη για τα “έξυπνα δίκτυα”, μπορεί να επιτευχθεί με ένα μετρίου μεγέθους επενδυτικό κόστος της τάξης των €5 δις κάθε χρόνο, ή αλλιώς με λιγότερο από €5 ανά νοικοκυριό στην Ευρώπη. Βέβαια ήδη η Ευρωπαϊκή Ένωση, υπό την Ισπανική Προεδρία, επεξεργάζεται ένα Σχέδιο Δράσης για την Ενέργεια, στο οποίο θα περιλαμβάνονται σημαντικές πρωτοβουλίες για την αναβάθμιση του πεπαλαιωμένου ευρωπαϊκού δικτύου ηλεκτροδότησης. Σύμφωνα με τα “έξυπνα δίκτυα”, πολλές μικρές ανανεώσιμες πηγές, όπως ανεμογεννήτριες, ηλιακά, γεωθερμίες, μονάδες βιοαερίου… ενώνονται και παράγουν την ίδια ενέργεια με συμβατικές θερμοηλεκτρικές μονάδες, με μεγαλύτερη όμως αποδοτικότητα και ευελιξία και μηδαμινές εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα. Ενώ η δημιουργία υπέρ-δικτύων (συστημάτων μεταφοράς υψηλής τάσης σε πολύ μακρινές αποστάσεις με ελάχιστες απώλειες), θα επιτρέψει τη μεταφορά ανανεώσιμης ενέργειας από την πηγή στη γεωγραφική περιοχή, που έχει μεγάλη ζήτηση, π.χ. από τα ηλιοθερμικές μονάδες της Νότιας Ευρώπης σε περιοχές υψηλής ζήτησης στην Κεντρική Ευρώπη ή από τα παράκτια αιολικά της Βορείου Θάλασσας στα υδροηλεκτρικά φράγματα της Νορβηγίας.