Εμείς έχουμε τα μάτια μάτια μας δεκατέσσερα, μήπως πατήσουμε κανένα αχινό όταν βουτάμε στη θάλασσα αλλά εκείνοι μπορούν και βλέπουν με όλο το σώμα τους!
Οι αχινοί έχουν οδηγηθεί, από την εξέλιξη του είδους τους, να βλέπουν χωρίς εξειδικευμένα όργανα, αλλά μέσα από ολόκληρο το σώμα τους, το οποίο, κατά κάποιο τρόπο, συνιστά ένα τεράστιο μάτι.
Σύμφωνα με μια νέα ευρωπαϊκή επιστημονική έρευνα, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό PNAS της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ, όλος ο ενήλικος αχινός μπορεί να λειτουργήσει σαν ένα πελώριο μάτι, ενώ η σκιά που ρίχνει ο σκελετός του ζώου πάνω στα φωτοευαίσθητα κύτταρα του σώματός του, μπορεί να του προσδώσει κατευθυντική όραση.
Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι οι αχινοί διαθέτουν ένα μεγάλο αριθμό γονιδίων που σχετίζονται με την ανάπτυξη του αμφιβληστροειδούς, δηλαδή του φωτοευαίσθητου ιστού στο ανθρώπινο μάτι. Έτσι, οι αχινοί έχουν αρκετά γονίδια που μπορούν να κωδικοποιούν μια ευρέως διαδεδομένη πρωτεΐνη της όρασης, την οψίνη.
Η νέα έρευνα μελέτησε κατά πόσο η οψίνη είναι εντοπισμένη σε συγκεκριμένα σημεία, οπότε θα μπορούσαν να ανιχνευθούν ορισμένοι φωτο-υποδοχείς, δηλαδή αισθητηριακές δομές που αντιδρούν στο φως. Με άλλα λόγια, οι επιστήμονες έθεσαν το ερώτημα από πού ακριβώς βλέπει ο αχινός.
Τελικά, η απάντηση που προέκυψε από την μελέτη του θέματος, είναι ότι οι υποδοχείς του φωτός δεν είναι εντοπισμένοι, όπως στα συμβατικά μάτια, αλλά βρίσκονται διάσπαρτοι τόσο στην κορυφή όσο και στη βάση ζώου, κυρίως στα “πόδια” του, με συνέπεια η ικανότητα “όρασης” του αχινού να βρίσκεται κατανεμημένη σε όλο ουσιαστικά τον οργανισμό του.