Το φαινόμενο του πυκνού μαύρου καπνού που σκεπάζει την ατμόσφαιρα όχι μόνο των αγροτικών περιοχών αλλά και του πολεοδομικού συγκροτήματος εκδηλώνεται κάθε φθινόπωρο μετά τον αλωνισμό των φυτειών ρυζιού.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα της Μακεδονίας, αυτές τις ημέρες έχει πάρει μεγαλύτερες διαστάσεις σε σχέση με πέρυσι, καθώς, όπως διαπιστώνεται, ακόμη κι ένας μεγάλος αριθμός αγροτών που τα προηγούμενα χρόνια χρησιμοποιούσαν αχυροκόπτες, προχωρούν σε καύσεις, λόγω του κόστους των καυσίμων.
Από τα 200.000 στρμ. ρυζιού της δυτικής Θεσσαλονίκης ένα μικρό ποσοστό, εκτιμάται γύρω στο 30%, αλωνίζεται με μηχανές που φέρουν αχυροκόπτη, ο οποίος κατακόβει το ρυζάχυρο, ώστε να μπορεί να αφομοιωθεί από το χώμα του χωραφιού.
Το υπόλοιπο ποσοστό στρεμμάτων το βάζουν φωτιά, με αποτέλεσμα να γίνονται ανεξέλεγκτες και εκτεταμένες καύσεις τεράστιων ποσοτήτων ρυζάχυρου όλο το χειμώνα έως τις αρχές της άνοιξης.
Ωστόσο, «υπάρχουν χωράφια που δεν έχουν αυτό το πρόβλημα της υψομετρικής διαφοράς. Θα μπορούσε το φαινόμενο της καύσης να περιοριστεί σε ακτίνα 3.000 στρμ. και όχι σε 300.000 στρέμματα. Η Ευρωπαϊκή Ένωση λέει ότι δεν πρέπει να καίμε υπολείμματα χωραφιών, αλλά δεν μας δίνει λύση».
