Στον κόλπο της Ελευσίνας, έπιαναν τσιπούρες!

Είναι οι παραλίες του Σαρωνικού  καθαρές και κατάλληλες για κολύμβηση;
Η απάντηση είναι κατηγορηματικά ναι.
Τα όποια προβλήματα υπήρχαν στις παραλίες της Αττικής στο παρελθόν οφείλονταν σε δύο παράγοντες:

Στη τοπική και συχνά ανεξέλεγκτη διάθεση λυμάτων από τις παραλίες της Αττικής με τοπικούς αγωγούς ή μέσω χειμάρρων κατευθείαν στη θάλασσα.

Στην επιφανειακή διάθεση των λυμάτων στη θαλάσσια περιοχή του Ακροκέραμου (κοντά στο Πέραμα).

Η μεγάλη αλλαγή σε όλα αυτά ήρθε σε δύο στάδια.
Πρώτα με τη σταδιακή σύνδεση όλων των τοπικών αγωγών  και δεύτερον  και ασφαλώς κυριότερο με το τεράστιο έργο της Ψυττάλειας.
Το έργο αυτό άρχισε να κατασκευάζεται το 1983, ολοκληρώθηκε το 1993 και λειτουργεί από το 1994. Κόστος 70 περίπου δις δραχμές για την πρώτη φάση. Η δεύτερη φάση, βιολογικός καθαρισμός, άρχισε το 1999, έχει σήμερα ολοκληρωθεί και κόστισε 34 δις δραχμές. Τώρα τα λύματα μεταφέρονται στο νησί της Ψυττάλειας όπου, πέρα από τον πρωτογενή, υφίστανται και δευτερογενή βιολογικό καθαρισμό δηλαδή αφαίρεση όλου του οργανικού φορτίου.

Το αποτέλεσμα υπήρξε άμεσο και ορατό. Ο Σαρωνικός έγινε και πάλι καθαρός!
Λέω και πάλι, γιατί όσο περίεργο και να ακούγεται, κάποτε (δεκαετία ’50) στον κόλπο της Ελευσίνας έπιαναν τσιπούρες ! (η τσιπούρα πηγαίνει σε καθαρά νερά).

Υπάρχει όμως ένα πρόβλημα που δεν έχει σχέση με τη θάλασσα αυτή καθ’αυτή αλλά με την ίδια την παραλία και το κατά πόσο δεν την γεμίζουμε με πλαστικά μπουκάλια, νάυλον σακούλες, υπολείματα φαγητού, αποτσίγαρα κλπ.
Αυτό όμως εξαρτάται από το πόσο συνειδητοποιημένοι είμαστε και από τον πολιτισμό που κουβαλάμε μέσα μας.