Βιομηχανικά κτίρια, που κάποτε έσφυζαν από ζωή, σήμερα έχουν μετατραπεί σε «νεκροταφεία» επικίνδυνων τοξικών αποβλήτων...
Το γεγονός ότι δεν υπάρχει πουθενά στην ελληνική επικράτεια, ειδικός χώρος υγειονομικής ταφής για τα επικίνδυνα τοξικά απόβλητα, αφήνει πρόσφορο έδαφος στους επιτήδειους. Παράλληλα, η ανεξέλεγκτη απόθεση των τοξικών αποβλήτων εγκυμονεί κινδύνους για τους πολίτες.
Την ίδια ώρα κυκλώματα λαθρεμπορίας τοξικών αποβλήτων αναλαμβάνουν, έναντι αμοιβής, να μεταφέρουν τα παράνομα απόβλητα σε χωματερές, δάση και ποτάμια.
Εγκαταλελειμμένα εργοστάσια με επικίνδυνα τοξικά απόβλητα, υπάρχουν σε πολλές περιοχές της Ελλάδας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα του μεγέθους του προβλήματος είναι η περιοχή του Βοτανικού. Πριν από έξι μήνες, οι κάτοικοι της περιοχής κατήγγειλαν στις αρχές ότι από το εργοστάσιο αναδυόταν έντονη δυσοσμία. Αμέσως κατέφθασε στην περιοχή κλιμάκιο του Σώματος Επιθεωρητών Περιβάλλοντος, προκειμένου να πραγματοποιήσει αυτοψία στις εγκαταστάσεις του εργοστασίου. Διαπιστώθηκε ότι στο εσωτερικό του κτιρίου, μέσα σε πλαστικά βαρέλια, που μηδαμινή προστασία παρείχαν σε περίπτωση διαρροής, βρίσκονταν αποθηκευμένα τοξικά υλικά, άκρως επικίνδυνα για τη δημόσια υγεία, όπως πολυόλη, διφαινυλομεθάνιο και δυισοκυάνειο.
Στο μεταξύ, πριν περίπου δύο μήνες η Περιφέρεια Αττικής απέστειλε έγγραφο προς το Σώμα Επιθεωρητών Περιβάλλοντος με το οποίο, δηλώνει ότι δεν μπορεί να προχωρήσει στον καθαρισμό του κτιρίου, λόγω έλλειψης χρημάτων.
Τα κτίρια-βόμβες, ωστόσο, δεν είναι οι μοναδικές εστίες τοξικής μόλυνσης. Επικίνδυνα τοξικά υλικά μπορεί να συναντήσει κανείς παντού στην Αττική ακόμη και στον Κηφισό. Το πρόβλημα είναι τεράστιο και προκύπτει από το γεγονός ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχει ειδικός χώρος υγειονομικής ταφής τοξικών υλικών. Τα εν λόγω υλικά μεταφέρονται σε χώρες του εξωτερικού, σε ειδικά διαμορφωμένες εγκαταστάσεις, όπου αδρανοποιούνται.