Οι επόμενες ημέρες στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης
Κυριολεκτικά στον ύπνο φαίνεται πως έπιασε η οικογένεια Ντρέιφους την οικογένεια Σαββίδη που ελέγχει τον Οργανισμό Λιμένος Θεσσαλονίκης (ΟΛΘ) όπως δείχνουν οι συσκέψεις που υπήρξαν το Σαββατοκύριακο στη συμπρωτεύουσα. Και είναι σαφές πως η δημόσια πρόταση για το 21% του ΟΛΘ από πλευράς Ντρέιφους δεν είναι επενδυτική κίνηση όπως έσπευσαν να υποστηρίξουν κάποιοι αναλυτές. Είναι, όπως έγραψε και χθες η στήλη, η πρώτη κίνηση της πανίσχυρης γαλλικής οικογένειας στην προσπάθεια να αποκτήσει τον έλεγχο του ΟΛΘ. Σίγουρα δεν είναι στα πλάνα τους η συνεργασία με τον όμιλο Σαββίδη γιατί όλο και κάτι θα έχουν ακούσει από την εμπειρία του γαλλικού κολοσσού CMA CGM που είναι σήμερα μέτοχος μειοψηφίας. Θέλουν να κάνουν δύσκολη τη ζωή της πλευράς Ιβάν Σαββίδη οι Γάλλοι; Θα το δούμε τις επόμενες ημέρες. Την επόμενη εβδομάδα, όπως πληροφορείται η στήλη, θα βρίσκεται στην Ελλάδα ένα από τα μέλη της οικογένειας Ντρέιφους, ένας από τους γιους της Μαργαρίτα Ντρέιφους. Τότε κατά πάσα πιθανότητα θα μάθουμε και περισσότερα για το σχεδιασμό του γαλλικού ομίλου.
Ο πάγος στις επενδύσεις Σαββίδη…
Το τελευταίο πράγμα που θέλει να κάνει η στήλη είναι να παίρνει το μέρος του ενός ή του άλλου στρατοπέδου σε μια επιχειρηματική διαμάχη. Όμως, για να είμαστε δίκαιοι, νωρίτερα από την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία είχαν καταγραφεί θεματάκια με το ρυθμό υλοποίησης επενδύσεων από τον όμιλο του Ιβάν Σαββίδη. Δεν είναι δυνατόν να καλπάζει ο ελληνικός τουρισμός και το τουριστικό συγκρότημα Πόρτο Καρράς, συμφερόντων του Ιβάν Σαββίδη, να είναι σε τέτοια κατάσταση. Το καζίνο Πόρτο Καρράς, επίσης, είναι κλειστό. Οι άλλες επενδύσεις είναι αγνώστου ημερομηνίας εκκίνησης και αγνώστου ημερομηνίας ολοκλήρωσης. Κάποια στελέχη είναι στο ψυγείο. Μπορεί στην Θεσσαλονίκη να μην το συζητούν αλλά στην Αθήνα και αλλού αρκετοί αναρωτιούνται αν ποτέ υλοποιηθούν οι επενδύσεις που είχε υποσχεθεί ο επιχειρηματίας όταν άρχισε να σαρώνει ό,τι έβρισκε στη Βόρεια Ελλάδα.
…και στα άλλα μεγαλεπήβολα σχέδια στη Βόρεια Ελλάδα
Για να μείνουμε στη Βόρεια Ελλάδα, θυμάστε την ιταλική ILVA που είχε αφήσει στα κρύα του λουτρού την Hellenic Steel εκεί στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας; Οι εγκαταστάσεις της Hellenic Steel είχαν στη συνέχεια πωληθεί σε αμερικανικών συμφερόντων όμιλο που είχε υποσχεθεί (ή υπόσχονταν διάφοροι συνεργάτες του) μεγάλες επενδύσεις χωρίς τελικά να γίνει τίποτα. Η ILVA μπορεί να γλίτωσε από την Ελλάδα αλλά τελικά σχεδόν χρεοκόπησε αφού μετονομάστηκε σε Acciaierie d’ Italia και την εγκατέλειψε στην τύχη της ο όμιλος ArcelorMittal. Πριν από λίγες ημέρες έγινε γνωστό πως η ιταλική κυβέρνηση που έχει αναλάβει να διασώσει τη χαλυβουργία έγινε δέκτης τριών προσφορών από διεθνείς ομίλους. Από μια κοινοπραξία από το Αζερμπαϊτζάν (Azeri Baku Steel Company CJSC και Azerbaijan Investment Company OJSC), από την Bedrock Industries Management και η Τρίτη από την ινδική Jindal Steel International. Υπήρξαν και άλλες προσφορές αλλά δεν έγιναν δεκτές γιατί αφορούσαν τμήμα των περιουσιακών στοιχείων της πρώην ILVA.
Γιατί έρχονται πανευρωπαϊκές συγχωνεύσεις στις τράπεζες
Οι αμερικανικές τράπεζες επενδύουν τριπλάσια ποσά σε σχέσεις με τις ευρωπαϊκές για την αναβάθμιση των τεχνολογικών τους συστημάτων σύμφωνα με χθεσινή έκθεση της Bank of America. Η BofA, σε έκθεση για τις ευρωπαϊκές τράπεζες, τονίζει πως οι συγχωνεύσεις είναι μονόδρομος, όχι μόνο γιατί οι τράπεζες της Ε.Ε. καλούνται να επενδύσουν τεράστια ποσά για την αναβάθμιση των παλαιών τεχνολογικών συστημάτων που δεν τους επιτρέπουν να αναπτύξουν, με ταχύτητα και αποδοτικότητα, νέα προϊόντα και υπηρεσίες. Εχουν ταυτόχρονα υψηλότερα ρυθμιστικά κόστη και πολύ μικρά μεγέθη έναντι των ανταγωνιστών από την άλλη όχθη του Ατλαντικού. Όπως τονίζεται στην έκθεση «είναι μια στιγμή «τώρα ή ποτέ» για τις ευρωπαϊκές τράπεζες». Το ενδιαφέρον είναι πως ενώ αν καθίσουμε και μελετήσουμε ξεχωριστά κάθε αγορά της Ευρωπαϊκής Ένωσης διαπιστώνουμε πως υπάρχει σχετικά μεγάλη συγκέντρωση στις τράπεζες (το μερίδιο των πέντε μεγαλύτερων είναι 82% στην Ολλανδία, 73% στο Βέλγιο και 72% στην Πορτογαλία για παράδειγμα), σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης το μερίδιο των πέντε μεγαλύτερων τραπεζών της Ευρώπης μόλις που ξεπερνά το 30%. Στις ΗΠΑ οι πέντε μεγαλύτερες τράπεζες έχουν μερίδιο 43% και στην Ιαπωνία 79%. Το 2005 η κεφαλαιοποίηση της J.P. Morgan αντιστοιχούσε στην κεφαλαιοποίηση των δύο μεγαλύτερων ευρωπαϊκών τραπεζών. Τώρα πρέπει να συγκεντρώσουμε ΕΙΚΟΣΙ ευρωπαϊκές τράπεζες για να πιάσουμε την κεφαλαιοποίηση της J. P. Morgan.
Δύο νέα deals με πώληση ιδιωτικών σχολείων σε ξένους ομίλους
Σχεδόν κλεισμένες θεωρεί η αγορά δύο νέες συμφωνίες για μεταβίβαση ιδιωτικών σχολείων σε ξένους επενδυτικούς ομίλους. Ετσι πλησιάζουμε αισίως προς τα δέκα deals που έχει προβλέψει η στήλη πως θα πραγματοποιηθούν σε βραχυπρόθεσμο ορίζοντα. Εχουμε εξηγήσει τους λόγους για τους οποίους σπεύδουν οι ξένοι επενδυτές να αγοράσουν ελληνικά ιδιωτικά σχολεία. Ένα ανώτερο τραπεζικό στέλεχος εξηγούσε πριν από λίγες ημέρες πως δεν είναι μόνο το ΙΒ (το διεθνές πιστοποιητικό) που προσελκύει τους ξένους επενδυτές. Βλέπουν πως αρκετοί ξένοι αγοράζουν κατοικίες στην Ελλάδα και σύντομα θα αναζητήσουν ποιοτικές υπηρεσίες εκπαίδευσης για τα παιδιά τους. Οπότε θα απευθυνθούν σε αυτά τα ιδιωτικά σχολεία. Ένας άλλος λόγος είναι τα χαμηλά δίδακτρα (σχετικά χαμηλά σε κάποιες περιπτώσεις) που χρεώνουν σήμερα τα ιδιωτικά σχολεία στη χώρα μας και είναι σχεδόν 50% χαμηλότερα από αντίστοιχα σχολεία του εξωτερικού.
Οι Γερμανοί βλέπουν να κερδίζουν οι Έλληνες από το ισπανικό πάγο στις golden visa
Μπορεί στην Ελλάδα να έχει ακριβύνει η golden visa, μετά από πρόσφατη παρέμβαση της κυβέρνησης, αλλά αυτό δεν φαίνεται να έχει μειώσει τη ζήτηση της και άρα την (περιορισμένη επίπτωση) της στις τιμές συνολικά στην αγορά ακινήτων καθώς κερδίζει (σ.σ. η Ελλάδα) επενδυτές που δεν πάνε στις χώρες που έχει παγώσει το εν λόγω πρόγραμμα. Αυτό τουλάχιστον, υποστηρίζει η ναυαρχίδα του γερμανικού οικονομικού τύπου (η οποία -να σημειωθεί – ολοένα και περισσότερο δειχνει μεγάλο ενδιαφέρον για τις οικονομικές εξελίξεις στην Ελλάδα) Handelsblatt. Συγκεκριμένα, αναφέρει πως «παρά τα υψηλότερα ελάχιστα ποσά για την αγορά ακινήτων, η Ελλάδα έχει επομένως προφανώς επωφεληθεί από το τέλος του προγράμματος σε άλλες χώρες. Συνολικά, το πρόγραμμα έχει κινητοποιήσει επενδύσεις ύψους περίπου 9 δισεκατομμυρίων ευρώ από την έναρξή του πριν από σχεδόν δώδεκα χρόνια. Σύμφωνα με το Υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου, 47.286 υπήκοοι τρίτων χωρών ήταν κάτοχοι «χρυσής βίζας» τον περασμένο Νοέμβριο. Από αυτούς, περίπου το 60% είναι επενδυτές και το 40% συγγενείς τους».
…αλλά χτυπούν και καμπανάκι για λόγους «ασφαλείας»
Ωστόσο, η Handelsblatt, δεν λέει πόσο καλά τα πάει η Ελλάδα με την golden visa, αλλά υπενθυμίζει πως «η Επιτροπή της ΕΕ διαφωνεί εδώ και καιρό με τα προγράμματα, σημειώνει το ίδιο δημοσίευμα. Και αυτό γιατί οι Βρυξέλλες υποστηρίζουν ότι μετατρέπεται η ιθαγένεια της ΕΕ και το δικαίωμα διαμονής σε εμπόρευμα. Οι υποχρεώσεις επαλήθευσης και δέουσας επιμέλειας θα αποδυναμωθούν και υπάρχει κίνδυνος να χρησιμοποιηθούν για διαφθορά, ξέπλυμα χρήματος και φοροαποφυγή, ενώ θα μπορούσαν επίσης να αποτελέσουν απειλή για την ασφάλεια». Και συνεχίζει το ίδιο δημοσίευμα, επισημαίνοντας πως «τα τελευταία χρόνια, οι περισσότερες χρυσές βίζες στη νότια Ευρώπη έχουν εκδοθεί σε Κινέζους υπηκόους, ενώ στην Ελλάδα ακόμη και οι μισές από όλες τις άδειες παραμονής. Οι Ρώσοι ακολουθούν στη δεύτερη θέση στην Ισπανία και στην τρίτη θέση στην Ελλάδα. Μετά, όμως, το ξέσπασμα του πολέμου στην Ουκρανία, δεν λαμβάνουν πλέον νέες θεωρήσεις και δεν μπορούν να παρατείνουν τις υπάρχουσες. Η πλειονότητα των κατόχων της «χρυσής βίζας» προέρχεται επίσης από το Ιράν, την Τουρκία, την Ουκρανία ή το Μεξικό, αλλά μεταξύ των χρηστών του προγράμματος βρίσκονται και πολίτες από τις ΗΠΑ και, μετά το Brexit, από το Ηνωμένο Βασίλειο».
Το ακριβό πετρέλαιο οδηγεί στα ηλεκτρικά οχήματα, όμως το κράτος βάζει “φρένο”
Η αύξηση των διεθνών τιμών του πετρελαίου τις τελευταίες ημέρες έχει θορυβήσει τους οδηγούς και επαναφέρει στο προσκήνιο την επιλογή της ηλεκτροκίνησης ως πολύ οικονομικότερη λύση. Εντούτοις, τα προβλήματα των προγραμμάτων Κινούμαι Ηλεκτρικά αποτελούν εμπόδιο αυτή τη στιγμή για τους επίδοξους αγοραστές. Ενδεικτικό είναι ότι οι αρχικοί πόροι του “ΚΗ3” για τους ιδιώτες εξαντλήθηκαν ήδη από τους πρώτους μήνες και στη συνέχεια γίνονται περιοδικά μικρές “ενέσεις”. Το πρόβλημα είναι ότι όποιος παραγγέλνει σήμερα ηλεκτρικό αυτοκίνητο θα πρέπει να μπει στο πρόγραμμα μετά από μήνες, όταν το παραλάβει. Άρα δεν γνωρίζει αν εκείνη τη στιγμή θα υπάρχουν χρήματα. Η επιλογή προφανώς γίνεται πολύ δύσκολη διότι κανείς δεν εγγυάται αν μετά από εκείνο το χρονικό σημείο προστεθούν κεφάλαια στο πρόγραμμα ή αν θα κηρυχθεί ακόμα και η λήξη του. Άλλωστε, η εμπειρία της περσινής χρονιάς έδειξε ότι όσοι “έπεσαν” χρονικά ανάμεσα στα δύο προγράμματα ΚΗ2 και ΚΗ3 τελικά δεν συμπεριλήφθηκαν αναδρομικά και έχασαν την πολυδιαφημισμένη επιδότηση.
Συσσωρεύονται τα ανησυχητικά σημάδια για τον πληθωρισμό
Οι ενδείξεις πως πάμε σε ένα νέο γύρο αυξήσεων στις τιμές αρχίζουν να συσσωρεύονται. Και είναι αρκετά ανησυχητικές. Στη στήλη έχουμε θίξει ξανά το πώς οι ενεργειακές τιμές, εάν συνεχίσουν να αυξάνονται κάτω από την επίδραση ενός συνδυασμού παραγόντων (λήξη ενεργειακής συμφωνίας Ρωσίας-Ουκρανίας, πτώση θερμοκρασίας και «σκοτεινή νηνεμία»), θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε νέα πληθωριστική αναζωπύρωση. Ένα πρώτο δείγμα λάβαμε στην έκθεση για τις τιμές παραγωγού στη βιομηχανία, όπου τον Δεκέμβριο καταγράφεται επιτάχυνση, προανάκρουσμα νέων αυξήσεων και σε επίπεδο καταναλωτή. Αλλά η τελευταία ανακοίνωση της ΕΛΣΤΑΤ για τον δείκτη τιμών καταναλωτή την Δευτέρα (13.01.2025) έρχεται να προστεθεί στις ανησυχητικές ενδείξεις, καθώς δείχνει πως οι τιμές ηλεκτρισμού και φυσικού αερίου (αυτές δηλαδή που αφορούν τους παραγωγούς), πάτησαν γκάζι στο τέλος του 2024. Αυτές οι αυξήσεις δεν είναι καθόλου «αθώες» καθώς ό,τι ανεβάζει το κόστος παραγωγής (και η ενέργεια είναι παράγοντας κεντρικής σημασίας στην παραγωγή) ανεβάζει και τις τιμές που θα κληθεί να πληρώσει στο τέλος του δρόμου ο καταναλωτής. Ακόμα πιο ανησυχητικό όμως είναι το γεγονός πως ο χειμώνας είναι εδώ και όλες οι αιτίες που πιέζουν τις τιμές βρίσκονται σε πλήρη ισχύ, χωρίς να φαίνεται στον ορίζοντα αποκλιμάκωση. Ας τολμήσουμε μία πρόβλεψη: Τους επόμενους μήνες θα αρχίσουν να γίνονται ορατά τα αποτελέσματα αυτών των ενεργειακών πιέσεων.
