Η Άννα Φρόιντ, ακολουθώντας τα χνάρια του πατέρα της, Σίγκμουντ, συντέλεσε στην ανάπτυξη της επιστήμης της ψυχανάλυσης. Μαζί με την Melanie Klein θεωρούνται οι ηγέτιδες μορφές στην ψυχοαναλυτική παιδική ψυχολογία.
Η Άννα Φρόιντ γεννήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 1895 και πέθανε στις 9 Οκτωβρίου 1982. Ήταν το έκτο παιδί του Σίγκμουντ Φρόυντ και της Μάρθα Μπέρνεϊς.
Σύμφωνα με όσα ο ίδιος της ο πατέρας θεωρούσε, η παιδική ψυχολογία πέρασε σε ένα άλλο επίπεδο με το έργο και την προσφορά της Melanie Klein και της κόρης του.
Σε σύγκριση με τον πατέρα της, το έργο της Άννα Φρόιντ τόνισε τη σημασία του “εγώ” και τη δυνατότητα να “εκπαιδευτεί” κοινωνικά. Η Άννα φαίνεται ότι είχε συγκριτικά μια δυστυχισμένη παιδική ηλικία, στην οποία «ποτέ δεν έκανε μια στενή σχέση με τη μητέρα της».
Είχε δυσκολίες συμπεριφοράς με τα αδέλφια της, και ειδικά με την αδελφή της, Σόφι Φρόιντ. Η αδελφή της, Sophie, η οποία ήταν ιδιαίτερα ελκυστική ως παιδί, αντιπροσώπευε μια απειλή στον “αγώνα” για την αγάπη του πατέρα τους: «Οι δύο νεαρές Φρόιντ ανέπτυξαν τη δική τους εκδοχή μίας αδελφικής μάχης: “ομορφιά” εναντίον “μυαλού”.
Η ίδια η Άννα Φρόιντ δήλωνε ότι δεν είχε μάθει πολλά στο σχολείο, αλλά τα περισσότερα τα έμαθε στο πλευρό του πατέρα της και των καλεσμένων και ασθενών του. Έτσι έμαθε σε πολύ μικρή ηλικία εβραϊκά, γερμανικά, αγγλικά, γαλλικά και ιταλικά, ενώ στην ηλικία των 15 ετών άρχισε να διαβάζει και να κατανοεί το έργο του πατέρα της.
Λίγο καιρό μετά την άνοδο του Αδόλφου Χίτλερ στην εξουσία, στα τέλη Μαΐου του 1933, βιβλία του Φρόυντ κάηκαν, όπως και άλλα ψυχαναλυτικά έργα, την ίδια στιγμή που σύμφωνα με διαταγή απαγορευόταν η συμμετοχή Εβραίων σε επιστημονικά συμβούλια. Την περίοδο αυτή, ο Φρόυντ συνέλαβε και άρχισε να επεξεργάζεται τις ιδέες του γύρω από την εφαρμογή της ψυχανάλυσης στην ιστορία του εβραϊκού λαού, οι οποίες τον απασχόλησαν μέχρι το τέλος της ζωής του και καταγράφτηκαν στο βιβλίο “Ο άνθρωπος Μωυσής και η μονοθεϊστική θρησκεία” (Der Mann Moses und die monotheistische Religion, 1939). Η ναζιστική εισβολή στην Αυστρία, το Μάιο του 1938, σηματοδότησε τη μετανάστευση του Φρόυντ στο Λονδίνο. Η κόρη του, Άννα Φρόυντ, συνελήφθη για μία ημέρα από τη Γκεστάπο και ανακρίθηκε.
– Το Εγώ και οι μηχανισμοί άμυνας
– Εισαγωγή στην τεχνική της ανάλυσης του παιδιού
– Τα καλά και τα κακά στην εξέλιξη του παιδιού
– Παιδαγωγική ψυχανάλυση
– Εισαγωγή στην ψυχανάλυση του παιδιού
Οι μαθητές του Φρόυντ, και συγκεκριμένα η κόρη του Αννα και η Μέλανι Κλάιν ανέπτυξαν περαιτέρω την μάλλον αποσπασματική θεωρία του Φρόυντ για το παιχνίδι. Πρώτες αυτές, ταυτόχρονα σχεδόν, το χρησιμοποίησαν στην παιδική ψυχανάλυση.
Η Άννα Φρόυντ χρησιμοποίησε το παιχνίδι περισσότερο σαν ένα καλό τρόπο για να προσεγγίσει το θεραπευόμενο παιδί, να αποκτήσει μια θετική σχέση μαζί του και να το προετοιμάσει για την κυρίως θεραπευτική διαδικασία που ήταν η ψυχανάλυση.
Η Άννα Φρόυντ αναγκάστηκε να παραδεχτεί ότι τα παιδιά σπάνια και μόνο για λίγη ώρα αφήνονται στον ελεύθερο συνειρμό κι αυτό πάλι μόνο αν ο αναλυτής του το είχε κερδίσει σαν έμπιστος, φίλος, σύμμαχος.
