“Υπάρχουν στιγμές που η ανυπακοή μπορεί να γίνει καθήκον”, σημείωσε η καγκελάριος Άγγελα Μέρκελ, στην ομιλία της σε μια τελετή στο Βερολίνο, ενώπιον νεοσύλλεκτων του γερμανικού στρατού.
Η επιχείρηση “Βαλκυρία”, το πραξικόπημα στο οποίο ενεπλάκησαν πολλές χιλιάδες στρατιωτικοί και πολίτες, είναι η γνωστότερη πράξη αντίστασης εναντίον του χιτλερικού καθεστώτος. Στις 20 Ιουλίου 1994 ο συνταγματάρχη φον Στάουφενμπεργκ τοποθέτησε έναν εκρηκτικό μηχανισμό μέσα σε έναν χαρτοφύλακα κατά τη διάρκεια μιας συνεδρίασης στο καταφύγιο του Χίτλερ, τη “Φωλιά του λύκου”, κοντά στο Ράστενμπουργκ, στη σημερινή Πολωνία.
Η απόπειρα δολοφονίας απέτυχε. Ο Χίτλερ γλίτωσε, με ελαφρά τραύματα. Ο συνταγματάρχης, που είχε χάσει ένα μάτι και ένα χέρι συμμετέχοντας στην εκστρατεία του Ρόμελ στην Αφρική, τουφεκίστηκε το ίδιο βράδυ μαζί με άλλους τρεις συνωμότες.
Ήρωας ή προδότης
“Μέχρι και σήμερα, υπάρχει έλλειψη κατανόησης και αμηχανία” για αυτήν την απόπειρα της 20ής Ιουλίου, παραδέχτηκε η καγκελάριος. Και ένας από τους λόγους είναι πως ο δράστης υπήρξε αξιωματικός του στρατού.
Μολονότι συχνά στο εξωτερικό παρουσιάζεται ως αδιαμφισβήτητος ήρωας –όπως σε μια χολιγουντιανή ταινία του 2008 με πρωταγωνιστή τον Τομ Κρουζ– η προσωπικότητα και τα κίνητρα του φον Στάουφενμπεργκ εξακολουθούν να αποτελούν αντικείμενο συζήτησης στη Γερμανία. Κάποιοι του προσάπτουν ότι καθυστέρησε υπερβολικά να μεταστραφεί από υποστηρικτή του ναζιστικού καθεστώτος σε οργανωτή της απόπειρας δολοφονίας του Φύρερ. Από την άλλη, για πολύ καιρό μετά τον πόλεμο θεωρείτο “προδότης” από ένα μέρος της γερμανικής κοινωνίας που είχε εμποτιστεί από τα χρόνια του ναζισμού, όπως ανέφερε ο Γιοχάνες Τίχελ, ο διευθυντής του Memorial, σε άρθρο του στη γερμανική εφημερίδα TAZ.
Στην Ανατολική Γερμανία εξάλλου, ο ελιτισμός και η “επανάσταση του παλατιού” –σύμφωνα με την έκφραση του πολιτικού Άντον Άκερμαν– δεν ταίριαζαν με τα λαϊκά κομμουνιστικά ιδεώδη.
“Για εμάς, ο Στάουφενμπεργκ ήταν ένας δειλός, που δεν χρησιμοποίησε πιστόλι αλλά βόμβα με χρονοδιακόπτη για να βγει σώος”, είχε πει ο Κουρτ Σάλτερμπεργκ, νεοσύλλεκτος τότε, στην εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung. Εκείνη την εποχή όμως “ένας απλός στρατιώτης δεν ήξερε τίποτα για τις ωμότητες των ναζί”, υπενθύμισε.
Χρειάστηκε να περάσουν σχεδόν 40 χρόνια, μέχρι τη δεκαετία του 1980, ώστε να αναγνωριστεί πραγματικά η αντίσταση κατά του ναζισμού. Η απόπειρα της 20ής Ιουλίου και η μοίρα των φοιτητών της ομάδας του “Λευκού Ρόδου”, που αποκεφαλίστηκαν επειδή μοίραζαν φυλλάδια εναντίον του καθεστώτος, έγιναν εμβληματικές πράξεις.
Για την καγκελάριο Μέρκελ, το Σύνταγμα με το οποίο εγκαθιδρύθηκε το γερμανικό κράτος δικαίου “ίσως δεν θα μπορούσε να υπάρξει ως έχει” χωρίς τις ενέργειες του Κλάους φον Στάουφενμπεργκ και των συνεργών του.
“Είναι καθήκον μας να φροντίσουμε ώστε οι πολιτικοί αξιωματούχοι (…) να μην φοβούνται για τη ζωή της”, είπε σε άλλη ομιλία της, αναφερόμενη στη δολοφονία, στις αρχές Ιουνίου, ενός στελέχους του κόμματός της από έναν νεοναζί στο Κάσελ της κεντρικής Γερμανίας. Στην πόλη αυτή περίπου 8.000 άνθρωποι κατέβηκαν στους δρόμους σήμερα, σύμφωνα με την αστυνομία, διαμαρτυρόμενοι για την προγραμματισμένη συγκέντρωση ενός μικρού κόμματος της ακροδεξιάς.
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232163