Αυτό που συζητάμε όλοι από το βράδυ της Κυριακής, περιγράφει ο γερμανικός Τύπος. Τον πολιτικό σεισμό που προκάλεσε στο γαλλικό πολιτικό κατεστημένο ο Εμμανουέλ Μακρόν, ο οποίος ουδέποτε έχει εκλεγεί σε δημόσιο αξίωμα, και το κίνημά του En Marche, που αυτές τις μέρες κλείνει μόλις ένα χρόνο από την ίδρυσή του. Και επι της ουσίας δεν έχει κόμμα! Τουλάχιστον διαμορφωμένο. Αυτό δείχνει ότι ο τρόπος με τον οποίο κινητοποιούνταν οι ψηφοφόροι παραδοσιακά από τα κόμματα, τουλάχιστον στην μισή Γαλλία, πέθανε!
Ο Μακρόν κατάφερε να τερματίσει πρώτος στο νήμα του πρώτου γύρου των γαλλικών εκλογών χωρίς να έχει κομματικό μηχανισμό όπως οι αντίπαλοί του. Κατάφερε να πείσει τους Γάλλους ψηφοφόρους ότι πρεσβεύει το νεο και το διαφορετικό και ότι δεν πρόκειται για μια “πολιτική φούσκα”.
Ο – όπως όλα δείχνουν, επόμενος Πρόεδρος της Γαλλίας – έκανε τους συμπατριώτες του να τον πιστέψουν και να τον ψηφίσουν και να τον βάλουν με το ένα πόδι ήδη στο Ελυζέ.
Το Spiegel για παράδειγμα, επισημαίνει ότι η Γαλλία ψήφισε όπως ποτέ άλλοτε μέχρι τώρα. «Για πρώτη φορά στην ιστορία της 5ης γαλλικής Δημοκρατίας συνέβη κάτι που ήταν αδιανόητο, αλλά που προδιαγραφόταν όλο και περισσότερο κάθε εβδομάδα που περνούσε. Από τον πρώτο γύρο καταψηφίστηκαν τα δύο μεγάλα παραδοσιακά κόμματα αλλά όσοι πιστεύουν ότι ο δεύτερος γύρος θα είναι περίπατος, πρέπει να προσέξουν. Η Μαρίν Λε Πεν, που εμφανιζόταν ως φαβορί για τον πρώτο γύρο, αύξησε τη δύναμή της κατά σχεδόν 5 ποσοστιαίες μονάδες. Έκανε το παν για να συμβεί αυτό, έκανε το κόμμα της πιο επαγγελματικό, το μετέτρεψε σε μεγάλη πολιτική δύναμη με ενεργό ρόλο σε ολόκληρη τη Γαλλία».
Η εφημερίδα Die Welt, αναζητεί τους λόγους επιτυχίας του Μακρόν. «Μπόρεσε να βγει πρώτος όχι γιατί εμφάνισε μια πειστική συνταγή ως αντίδοτο στα προβλήματα της Γαλλίας, αλλά επειδή αυτός ο υποδειγματικός μαθητής του παλαιού ελιτίστικου καθεστώτος κατάφερε να επιβληθεί ως outsider, ως επαναστάτης, ως φορέας ελπίδας, ως κάποιος που ξεκίνησε από χαμηλά» σημειώνει ο σχολιαστής.
Και συνεχίζει: «Ο Μακρόν πέτυχε με μια μέθοδο που χάρισε επιτυχία και στον Ομπάμα. Με τον ενθουσιασμό που μετέδωσε, με τη δύναμη της αλλαγής που μπόρεσε να ενεργοποιήσει». Ο γερμανός αρθογράφος στέκεται επίσης και στις μελλοντικές ευθύνες του Μακρόν. «Ένας πρόεδρος Μακρόν θα πρέπει να ανακαλύψει εκ νέου το αξίωμα… Στον προεκλογικό αγώνα εμφανίστηκε ως επαναστάτης, εάν όμως μετά την εκλογή του στην προεδρία γλιστρούσε στον ρόλο του εθνοπατέρα, θα έχανε. Θα πρέπει παράλληλα να “συμμαζέψει” κατά μία έννοια το αξίωμα του προέδρου. Και θα πρέπει επίσης να ξεκινήσει μια διαφανή πολιτική, μια πολιτική που θα έχει καταλάβει το μήνυμα που έστειλε το 89% των δυσαρεστημένων από το πολιτικό σύστημα Γάλλων. Ένα τιτάνειο έργο, που αισθάνεται ικανός να φέρει σε πέρας, αλλά που δεν θα έπρεπε να ζηλέψει κανείς».
Ο Guardian εκτιμά ότι ο Μακρόν αποτελεί «την καλύτερη ελπίδα για μια μεγάλη χώρα που αντιμετωπίζει πολλά προβλήματα», όμως προειδοποιεί ότι «η απειλή που αποτελεί η άκρα δεξιά δεν έχει ξεπεραστεί».
Οι Financial Times βλέπουν ήδη τη «στέψη» του Μακρόν στον δεύτερο γύρο. Η οικονομική εφημερίδα προειδοποιεί πάντως ότι ο 39χρονος κεντρώος θα αναγκαστεί «να διαπραγματευτεί σκληρά» για να εφαρμόσει το πρόγραμμά του, αν εκλεγεί.
Από την πλευρά της η συντηρητική Daily Mail έχει τίτλο «Η νέα γαλλική επανάσταση», εξηγώντας ότι η Γαλλία αντιμετωπίζει τώρα το δικό της δημοψήφισμα για την παραμονή της στην ευρωζώνη, ενώ οι Times κάνουν λόγο για «την ταπείνωση της γαλλικής ελίτ από τους περιθωριακούς (που βρίσκονται) στον δρόμο προς τη νίκη» με μια φωτογραφία της Μαρίν Λεπέν χαμογελαστή.
Σε άρθρο γνώμης που ανήρτησε στο σάιτ της η εφημερίδα Le Soir εκτιμά ότι οι Γάλλοι «έκαναν την ηχηρή επανάστασή τους απέναντι στον Τραμπ, τα παραδοσιακά κόμματα και τους πολιτικούς τόσο της αριστεράς όσο και της δεξιάς, φέροντας αντιμέτωπες δύο προσωπικότητες εκτός συστήματος».
Η ελβετική εφημερίδα Le Temps ελπίζει ότι η νίκη Μακρόν «αυτού του νεαρού προέδρου ο οποίος δεν είναι ακόμη 40 ετών, θα μπορέσει να δώσει νέα σύνορα στη Γαλλία και να βελτιώσει την τύχη των Γάλλων».
Στην Πολωνία, η Gazeta Wyborcza χαιρετίζει τη νίκη του Μακρόν: «Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα μπορέσει να επιβιώσει από το διαζύγιο που μόλις ξεκίνησε με τη Βρετανία. Όμως το Frexit, η αποχώρηση της Γαλλίας από την ΕΕ, θα αποτελούσε την ταφόπλακα του ευρωπαϊκού σχεδίου».
Σύμφωνα με τη Wall Street Journal, οι Γάλλοι «επαναπροσδιόρισαν την πολιτική γεωγραφία της χώρας, βάζοντας την ΕΕ στο επίκεντρο της νέας πολιτικής αντιπαράθεσης». Από την μία πλευρά βρίσκεται «ο Μακρόν, ένας πρώην τραπεζίτης που θέλει να ενισχύσει την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Από την άλλη η Λεπέν, ορκισμένος εχθρός της ΕΕ και του ενιαίου νομίσματος».
Για τους New York Times ο δεύτερος γύρος θα είναι μια μονομαχία μεταξύ ενός «αρχάριου στην πολιτική» και «του δαυλού της ακροδεξιάς». Αυτή η αντιπαράθεση «θέτει τη Γαλλία σε έναν αβέβαιο δρόμο σε μια κρίσιμη στιγμή, κατά την οποία αυτές οι εκλογές μπορούν παράλληλα να κρίνουν το μέλλον της ΕΕ».
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232163