Ο Ιταλός πρωθυπουργός έκανε χθες οικογενειακό συμβούλιο στη βίλα του, στο οποίο αποφάσισε να μην παραιτηθεί για χάρη των παιδιών του.
Η Ελεονόρα, η Μπάρμπαρα και ο Λουίτζι, τα τρία παιδιά του Καβαλιέρε και της συζύγου του σε διάσταση Βερόνικα Λάριο φαίνεται πως είπαν στον μπαμπά τους να μην τα παρατήσει παρόλο που δέχεται πιέσεις και από τους συνεργάτες του.
Ο πιο στενός σύμμαχος του ιταλού πρωθυπουργού, ο ηγέτης της Λέγκας του Βορρά Ουμπέρτο Μπόσι, κάλεσε σήμερα τον ιταλό πρωθυπουργό να παραιτηθεί υποκύπτοντας στις έντονες πολιτικές πιέσεις καθώς και στις πιέσεις των αγορών.
“Ζητήσαμε από τον πρωθυπουργό να αποχωρήσει”, είπε ο Μπόσι στους δημοσιογράφους στη βουλή λίγη ώρα πριν από την κρίσιμη ψηφοφορία η οποία αναμένεται να διεξαχθεί αργότερα σήμερα. Ο Μπόσι συναντήθηκε με τον Μπερλουσκόνι αργά χθες.
Ο ηγέτης της Λέγκας του Βορρά υποστήριξε εξάλλου ότι ο Μπερλουσκόνι πρέπει να αντικατασταθεί από τον γραμματέα του κυβερνώντος κόμματος Λαός της Ελευθερίας, Αντζελίνο Αλφάνο.
Το πρώτο κρίσιμο “τεστ” για την πολιτική επιβίωση της κυβέρνησης του Σίλβιο Μπερλουσκόνι προβλέπεται για σήμερα το απόγευμα, στις 3 τοπική ώρα (τέσσερις ώρα Ελλάδος) όταν η βουλή της Ρώμης, θα κληθεί να εγκρίνει τον ισολογισμό του δημοσίου για το 2010, σύμφωνα με τα ιταλικά μέσα ενημέρωσης..
Κατά τις εκτιμήσεις της δημόσιας τηλεόρασης Rai, o “Καβαλιέρε” θα μπορούσε να καταφέρει να εξασφαλίσει την απαιτούμενη πλειοψηφία, και να μεταθέσει την αντιπαράθεση, για την επόμενη εβδομάδα, με την ψήφο εμπιστοσύνης στο κοινοβούλιο, επί των μέτρων που ζητήθηκαν από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ο ιταλός πρωθυπουργός επιμένει ότι δεν πρόκειται να παραιτηθεί, διαψεύδοντας ως αβάσιμες δηλώσεις περί επικείμενης αποχώρησης που προέρχονται από έγκριτους δημοσιογράφους. Εκείνοι όμως επιμένουν, λέγοντας ότι ο Μπερλουσκόνι θα παραιτηθεί αφότου λάβει ψήφο εμπιστοσύνης για τα μέτρα που ζητά η Ευρώπη, ζητώντας πρόωρες εκλογές για τον Ιανουάριο.
«Θέλω να δω κατάματα ποιοι θα με προδώσουν» λέει ο Μπερλουσκόνι εν όψει της «μητέρας των μαχών» σήμερα στο Κοινοβούλιο, τη στιγμή που δημοσιεύματα αναφέρουν ότι έρχεται η ώρα του Μάριο Μόντι ως επικεφαλής σχήματος ευρείας συνεργασίας.
Το τηλεοπτικό δίκτυο, TG5, όμως, μεταδίδει ότι η κυβερνητική πλειοψηφία, σήμερα το απόγευμα, μπορεί να μην ξεπεράσει, τελικώς, τις 312 ψήφους, ενώ η έγκριση του ισολογισμού, απαιτεί 316 ναι. Αν οι αποχές, είναι περισσότερες από τις θετικές ψήφους, θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι η κυβέρνηση μειοψηφεί “ντε φάκτο” και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Τζόρτζιο Ναπολιτάνο, θα έπρεπε να αποφασίσει, αν επιθυμεί να επισημοποιήσει την κυβερνητική κρίση, καλώντας τον Μπερλουσκόνι, στο μέγαρο Κυρηνάλιο.
Όπως γράφει σήμερα η εφημερίδα “Κορριέρε Ντέλλα Σέρα”, ο “μίστερ τιβι”, κατά την διάρκεια νέας συνεδρίασης με τους στενότερους συνεργάτες του, χθες βράδυ, δήλωσε ότι “αν πρέπει να πεθάνει πολιτικά, τότε επιθυμεί να συμβεί μέσα στην αίθουσα του κοινοβουλίου”. Παράλληλα, χθες, σε τηλεφωνική του επικοινωνία με την εφημερίδα “Λίμπερο”, ο μεγιστάνας- πρωθυπουργός είχε τονίσει ότι “θέλει να δει ποιος θα τολμήσει να τον προδώσει”.
Οι δυνάμεις της αντιπολίτευσης, από την μεριά τους, πρόκειται να αποφασίσουν την ακριβή στάση που θα τηρήσουν στο εξής, σε συνεδρίαση των κοινοβουλευτικών τους εκπροσώπων, που θα αρχίσει στις 11. 30 ώρα Ιταλίας.
“Κάθε ημέρα, προβλέπει και μια ξεχωριστή δοκιμασία”, δήλωσε, χαρακτηριστικά, ο ηγέτης του κεντρώου, χριστιανοδημοκρατικού κόμματος Udc, Πιερφερντινάντο Καζίνι. Είναι πιθανό, να κατατεθεί προς ψήφιση, από την αντιπολίτεσυη, πρόταση μομφής κατά της κυβέρνησης.
Ο ζάμπλουτος πρωθυπουργός, πάντως, θα κάνει ο,τι μπορεί για να μην παραιτηθεί και σε περίπτωση που χάσει, όντως, την πλειοψηφία στην βουλή, θα πιέσει τον Πρόεδρο Ναπολιτάνο να προκηρύξει άμεσα εκλογές ή να του αναθέσει νέα εντολή σχηματισμού κυβέρνησης. Δεδομένης, όμως, της στάσης της Λέγκα του Βορρά, που ζητά εκλογές, πολύ δύσκολα, ο Καβαλιέρε, θα μπορούσε να δημιουργήσει μια νέα, βιώσιμη, κυβερνητική ομάδα.
Η δε αντιπολίτευση, τάσσεται υπέρ της συγκρότησης μιας κυβέρνησης ευρείας συμμετοχής. Αν όμως δεν δεχθούν να την υποστηρίξουν ούτε η Λέγκα, ούτε ο μπερλουσκονικός “Λαός της Ελευθερίας”, είναι και εδώ αμφίβολο το αν θα καταφέρει να ξεπεράσει το πρώτο, αναπόφευκτο, εμπόδιο, εκείνο της ψήφου εμπιστοσύνης.
Μέσα σε αυτό το κλίμα όπως μεταδίδει η Rai, ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι φαίνεται ότι θα εξασφαλίσει ακόμη μία εβδομάδα πολιτικού βίου καθώς πολλοί αντάρτες βουλευτές του Καβαλιέρε προτίθενται να ψηφίσουν την Τρίτη τον ισολογισμό του 2010 στην Βουλή, «απλά και μόνο από αίσθημα καθήκοντος». Μπορεί, όμως, κάποιοι, να διαλέξουν τον δρόμο της αποχής, ώστε να δοθεί πράσινο φως στον ισολογισμό, στέλνοντας όμως, συγχρόνως, ένα ξεκάθαρο μήνυμα δυσαρέσκειας στον πρωθυπουργό.
Αυτό σημαίνει ότι η οριστική και κατά τα φαινόμενα κρίσιμη αναμέτρηση μετατίθεται για την ερχόμενη εβδομάδα, όταν ο Μπερλουσκόνι θα συνδέσει, όπως λέει, την έγκριση μέρους των οικονομικών μέτρων που ζητά η Ευρώπη, με ψήφο εμπιστοσύνης.
Ωστόσο, παρά τη διάψευση του Ιταλού πρωθυπουργού ο δημοσιογράφος Τζουλιάνο Φεράρα επιμένει ότι ο Καβαλιέρε πρόκειται να παραιτηθεί άμεσα, κατά τα φαινόμενα στο «μοντέλο» της παραίτησης του Γιώργου Παπανδρέου.
Συγκεκριμένα, ο Φεράρα αναφέρει στο δικτυακό τόπο της Foglio ότι «ο Μπερλουσκόνι θα παρουσιασθεί ενώπιον της Βουλής και της Γερουσίας, θα ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης για να εγκρίνει το νόμο οικονομικής σταθερότητας και την τροπολογία που περιέχει μέρος των μέτρων που ζήτησε η Ευρώπη, και μετά από ένα λεπτό θα ανακοινώσει ότι παραιτείται, ζητώντας εκλογές για τον Ιανουάριο».
Όσον αφορά τη διακυβέρνηση της χώρας και τις πιθανές εξελίξεις, το γνωστό καθολικό περιοδικό Famiglia Cristiana θεωρεί ότι «ήρθε η ώρα του πρώην επιτρόπου Μάριο Μόντι, ο οποίος μπορεί να ηγηθεί ενός σχήματος που να βγάλει τη χώρα από τη βαλτωμένη κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει». Το όνομα του Μάριο Μόντι ακούγεται όλο και περισσότερο για τη θέση στην Ιταλία.
Σε αυτό το ρευστό και γεμάτο αβεβαιότητες, κλίμα, σήμερα το απόγευμα, φθάνουν στην Ρώμη οι επιθεωρητές της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, για να διαπιστώσουν πώς εννοεί, η Ιταλία, να εφαρμόσει τα κύρια μέτρα (αύξηση της συντάξιμης ηλικίας, απολύσεις στον ιδιωτικό τομέα, απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων, ιδιωτικοποίηση υπηρεσιών της τοπικής αυτοδιοίκησης) που έχουν ζητηθεί με έμφαση από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
