Η συνεχής ροή πλεούμενων με μετανάστες και πρόσφυγες είναι ένα από τα πιο καυτά πολιτικά ζητήματα στην Αυστραλία και διχάζει τους ψηφοφόρους. Ο πρωθυπουργός Τόνι Άμποτ και η συντηρητική κυβέρνησή του υπό τους Φιλελεύθερους ανήλθαν στην εξουσία τον Σεπτέμβριο εν μέρει λόγω της σκληρής ρητορικής τους εναντίον των προσφύγων, κατά την διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας.
Στην έκθεσή της, η Αμνηστία ανέφερε ότι οι 1.100 άνδρες που ζητούν άσυλο και κρατούνται στη νήσο Μανούς, στην Παπούα Νέα Γουινέα, ζουν υπό άθλιες συνθήκες οι οποίες «είναι παρόμοιες με φυλακή» και σε ένα από τα κτίρια κράτησης η κατάσταση είναι τόσο κακή που σύμφωνα με την ίδια ΜΚΟ παραβιάζει την διεθνή Σύμβαση κατά των Βασανιστηρίων του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών.
«Αυτό το σύστημα ακραίων συνθηκών κράτησης και ταπεινωτικής μεταχείρισης αποτελεί μια εσκεμμένη προσπάθεια να πιεστούν οι άνθρωποι αυτοί να γυρίσουν πίσω, στις απελπιστικές καταστάσεις από τις οποίες προσπάθησαν να διαφύγουν», ανέφερε η Κλερ Μάλινσον, διευθύντρια της Αμνηστίας στην Αυστραλία, σε ανακοίνωση της οργάνωσης.
«Η πολιτική της επεξεργασίας (των αιτήσεων για άσυλο) πέραν των ακτών μας είναι εδώ για να μείνει», σημείωσε μολαταύτα σήμερα, σε μήνυμά του προς το πρακτορείο ειδήσεων Ρόιτερς μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, ο υπουργός Μετανάστευσης της Αυστραλίας Σκοτ Μόρισον, επικεφαλής της ομάδας η οποία χειρίζεται το θέμα των προσφύγων που ζητούν άσυλο.
Το να εγκαταλειφθεί αυτή η διαδικασία θα ήταν «ριψοκίνδυνο και ανεύθυνο», πρόσθεσε ο Μόρισον. «Σε όποιες περιπτώσεις είναι πρακτικό αυτό, οι προτάσεις που διατυπώνονται για την βελτίωση της λειτουργίας σε εξωχώρια κέντρα επεξεργασίας θα τύχουν της προσήκουσας εξέτασης», σημείωσε ο ίδιος.
Η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες έκανε λόγο πέρυσι για έναν αριθμό προσφύγων που υπερβαίνει τα 10,5 εκατομμύρια σε παγκόσμιο επίπεδο. Εξ αυτών μόλις λίγοι περισσότεροι από 30.000 έχουν εγκατασταθεί στην Αυστραλία, γεγονός το οποίο σημαίνει ότι η χώρα φιλοξενεί μόλις το 0,29% εξ αυτών και βρίσκεται στην 49η θέση μεταξύ των κρατών που φιλοξενούν πρόσφυγες. Το Πακιστάν φιλοξενεί τους περισσότερους –1,6 εκατ. ανθρώπους– κι ακολουθεί το Ιράν, με 868.000 πρόσφυγες.
Η Αμνηστία επισήμανε ότι οι αιτούντες άσυλο στο νησί Μανούς είναι αναγκασμένοι να μένουν σε ουρές επί ώρες για τα γεύματά τους, ενώ δεν έχουν πρόσβαση σε επαρκείς εγκαταστάσεις περίθαλψης, ιδίως για ψυχικές νόσους. Η οργάνωση υπογραμμίζει τις κακές συνθήκες υγιεινής.
Η πλειονότητα των μεταναστών και των προσώπων που αιτούνται άσυλο που κρατούνται στο Μανούς έχουν διαφύγει από εμπόλεμες ζώνες: το Αφγανιστάν, το Νταρφούρ του Σουδάν, το Πακιστάν, τη Σομαλία, τη Συρία. Ακόμη, κρατούνται μέλη της εθνότητας Ροχίνγκιας, από την Μιανμάρ, και Μπιντούν, απάτριδες από την περιοχή του Κόλπου, που προσπάθησαν να γλιτώσουν από συστηματικούς διωγμούς.
Η έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας ακολουθεί την αποστολή αξιολόγησης μιας ομάδας της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες η οποία κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι συνθήκες τόσο στο Μανούς, όσο και σε ένα άλλο κέντρο κράτησης, στην Δημοκρατία του Ναούρου, στο νότιο Ειρηνικό Ωκεανό, δεν πληρούν τα διεθνή πρότυπα και «δεν παρέχουν ασφαλείς και ανθρώπινες συνθήκες μεταχείρισης των ανθρώπων που κρατούνται».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Περίπου 8.000 πρόσφυγες ζητούν άσυλο στη Βουλγαρία
Το 1/3 των πολιτών της Σερβίας έχει ξενοφοβικές θέσεις, δήλωσε η Επίτροπος Προστασίας της Ισότητας
“Σημαντική πρόοδος στην Ελλάδα σχετικά με το άσυλο και τους μετανάστες”
