Το Πανεπιστήμιο Johns Hopkins στη Βαλτιμόρη, ένα πανεπιστήμιο με κύρος το οποίο όμως έγινε ευρέως γνωστό γιατί μπορούσε και μπορεί κανείς να δει με ακρίβεια τα κρούσματα κορονοϊού σε κάθε χώρα, τώρα βρίσκεται στην επικαιρότητα και πάλι, εξ αιτίας όμως του ιδρυτή του.
Όχι μόνο δεν υπερασπίστηκε την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, αλλά εκμεταλλευόταν στο έπακρο μαύρους υπηρέτες, τους οποίους κρατούσε ως σκλάβους, ενώ, τόσο ο περίγυρός του, όσο και η ιστορία, τον είχαν χαρακτηρίσει ως τον πιο ένθερμο πολέμιο της δουλείας.
Η ειρωνεία είναι, ότι η αποκάλυψη αυτή όχι μόνο ανέτρεψε τα μέχρι σήμερα δεδομένα, για τον ίδιο και τη δράση του, αλλά ματαίωσε και τον εορτασμό προς τιμήν του, αφού από το βάρος των αποκαλύψεων, το μορφωτικό ίδρυμα έκρινε πως δεν αξίζει να τιμηθεί για τη στάση του.
Ο Χόπκινς πέθανε το 1873 και άφησε 7 εκατομμύρια δολάρια για να ανεγερθεί πανεπιστήμιο, ορφανοτροφείο που θα φιλοξενούσε μάλιστα μαύρα παιδιά, αλλά και νοσοκομείο, το μεγαλύτερο φιλανθρωπικό έργο που έγινε στις ΗΠΑ εκείνη την εποχή.
Όπως αποκαλύφθηκε όμως, από τα αρχεία απογραφής της κυβέρνησης, ο ίδιος στην ιδιωτική του ζωή, ήταν ιδιοκτήτης ενός σκλάβου το 1840 και ενίσχυσε το υπηρετικό του προσωπικό με τέσσερις ακόμη την επόμενη δεκαετία, αν ο πατέρας του, το 1807, του είχε δώσει διαφορετικό παράδειγμα απελευθερώνοντας τους υπηρέτες του.
Όλα ξεκίνησαν όταν ένας ερευνητής από το Μέριλαντ State Archives έφερε στο φως ένα αρχείο απογραφής του 1850 που απαριθμούσε τέσσερις σκλαβωμένους ανθρώπους στο οίκημα Johns Hopkins και επικοινώνησε με το Πανεπιστήμιο.
Οι διδάσκοντες είναι τώρα αμήχανοι μπροστά την αποκάλυψη, αφού η βιογραφία του ευεργέτη τους, την οποία είχε συγγράψει η εγγονή του Έλεν Τομ, φαίνεται πως δεν εστίασε σε τέτοιες… λεπτομέρειες.
«Έχουμε τώρα αρχεία απογραφής της κυβέρνησης που δηλώνουν ότι ο κ. Χόπκινς ήταν ο ιδιοκτήτης ενός σκλαβωμένου ατόμου που αναφέρεται στο νοικοκυριό του το 1840 και τέσσερις υποδουλωμένοι που αναφέρονται το 1850», έγραψε ο Πρόεδρος, του πανεπιστημιακού ιδρύματος Ρόναλντ Τζανιέλς σε σχετική ανακοίνωση.