Κρίνοντας ότι η αυτόματη και αδιάκριτη απαγόρευση του δικαιώματος ψήφου σε κρατουμένους των φυλακών αποτελεί πολύ σκληρό μέτρο το οποίο δεν συνάδει με την Σύμβαση Προστασίας των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, το Δικαστήριο, καταδικάζοντας την Τουρκία, επανέφερε στο προσκήνιο το θέμα του δικαιώματος συμμετοχής σε εθνικές εκλογές κρατουμένων σε φυλακές για διάφορα αδικήματα.
Υπενθύμισε στην απόφαση του ότι στην υπόθεση Χερστ εναντίον Ηνωμένου Βασιλείου (6η Οκτωβρίου 2005) το Δικαστήριο έκρινε ότι υπήρξε παραβίαση της Σύμβασης διότι επιβλήθηκε γενική και άνευ διακρίσεων απαγόρευση σε συμμετοχή στις εκλογές, σε καταδικασθέντες κρατούμενους.
Στην περίπτωση Φροντλ εναντίον Αυστρίας (8η Απριλίου 2010) το Δικαστήριο διαπίστωσε επίσης παραβίαση ιδίως επειδή η απόφαση για στέρηση του δικαιώματος ψήφου δεν είχε ληφθεί από δικαστή.
Αντιθέτως, στην περίπτωση Σκόπολα εναντίον Ιταλίας (22α Μαΐου 2012), η απαγόρευση για τα εκλογικά δικαιώματα των καταδικασθέντων κρατουμένων δεν βρέθηκε να έχει ένα αυτόματο και αδιάκριτο χαρακτήρα, δεδομένου ότι η Ιταλική νομοθεσία έλαβε υπόψη παράγοντες όπως η σοβαρότητα της παράβασης και τη συμπεριφορά των δραστών κατά τη διάρκεια της φυλάκισης τους.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Φωτιά βάζει η Τουρκία – Μαχητικά της κατέρριψαν ελικόπτερο της Συρίας
Για πρώτη φορά στην Τουρκία ένας gay κατεβαίνει για δήμαρχος
Για ποιούς λόγους καταδικάστηκε η Ελλάδα και τι αποζημίωση θα πληρώσει