Τα στοιχεία ανακοίνωσε το νοτιοαφρικανικό Ινστιτούτο των Σχέσεων ανάμεσα στις Φυλές (SAIRR) και όπως σχολίασε ο ερευνητής του ινστιτούτου, Μποϊτουμέλο Σεθλάτσουε: “Οι αριθμοί αυτοί δεν είναι ίσως απόλυτοι, αλλά δείχνουν ότι οι απεργίες είναι συχνά βίαιες στη Νότια Αφρική”.
Και πρόσθεσε: “Οι θάνατοι αυτοί οφείλονται τις περισσότερες φορές σε συγκρούσεις ανάμεσα στην αστυνομία και απεργούς, ανάμεσα σε απεργούς και απεργοσπάστες και ανάμεσα σε αντίπαλα συνδικάτα. Σε πολλές περιπτώσεις, ο εκφοβισμός των απεργοσπαστών παίρνει τη μορφή δημόσιας ταπείνωσης, ξυλοδαρμών, ακρωτηριασμών με όπλα, όπως μαχαίρια και ρόπαλα, ακόμη και ανθρωποκτονιών”.
Η πιο αιματηρή χρονιά ήταν το 2006, με 69 νεκρούς, και ακολουθεί το 2012 με 60 νεκρούς και το 1999 με 30 νεκρούς, επισημαίνει το SAIRR, στην πιο πρόσφατη μελέτη του για την κατάσταση στη χώρα, η οποία δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα. Το 2006 πολλοί απεργοσπάστες φύλακες δέχθηκαν επίθεση από απεργούς συναδέλφους τους κατά την διάρκεια της κινητοποίησης των ανθρώπων της ασφάλειας μεταξύ του Μαρτίου και του Μαΐου του 2006, εκ των οποίων ορισμένοι πετάχτηκαν από τρένα που βρίσκονταν σε κίνηση.
Όσον αφορά το 2012, 59 από τους 60 νεκρούς έχασαν τη ζωή τους κατά το βίαιο κύμα των απεργιών στα νοτιοαφρικανικά μεταλλωρυχεία μεταξύ του Αυγούστου και του Νοεμβρίου. Μόνον στην σύγκρουση στο ορυχείο λευκόχρυσου στην Μαρικάνα, στο βόρειο τμήμα της χώρας, 48 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, εκ των οποίων 34 απεργοί που σκοτώθηκαν από την αστυνομία στις 16 Αυγούστου.
Άλλοι 2 άνθρωποι πέθαναν κατά τις συγκρούσεις ανάμεσα σε αντίπαλα συνδικάτα σε ορυχείο χρυσού στην περιοχή του Γιοχάνεσμπουργκ στα τέλη Νοεμβρίου, μετά την περίοδο που εξετάστηκε από το SAIRR. Επίσης άλλοι 2 σκοτώθηκαν τον περσινό Νοέμβριο και ένας τρίτος τον φετινό Ιανουάριο σε απεργία εργατών γης στην επαρχία του Δυτικού Ακρωτηρίου, στο νοτιοδυτικό τμήμα της χώρας.
Η αστυνομία προχώρησε εξάλλου σε 3.058 συλλήψεις κατά την περίοδο 1999-2012, σύμφωνα με το SAIRR, το οποίο δεν έχει καταμετρήσει τις καταδίκες από την δικαιοσύνη.
