Ο ήρωας του Bataclan που έσωσε τη φίλη του και ακόμη περιμένει ψυχολογική υποστήριξη

Κανείς δεν αμφισβητεί πως ένα τρομοκρατικό χτύπημα αφήνει ανοιχτές πληγές. Η υποστήριξη από τους γιατρούς σίγουρα απαλύνει τον πόνο και τις περισσότερες φορές είναι απαραίτητη, παρά προαιρετική. Ο 30χρονος άντρας, τώρα, αν και έχει περάσει περισσότερο από ένας μήνας από εκείνη την αιματηρή 13η Νοεμβρίου, αναφέρει πως αισθάνεται εντελώς μόνος μετά την επιστροφή του στο Ηνωμένο Βασίλειο και περιμένει να δεχθεί βοήθεια.

Του ανακοινώθηκε πως πρέπει να αναμένει τουλάχιστον 12 εβδομάδες μέχρι να μιλήσει σε κάποιο θεραπευτή για το ψυχικό του τραύμα. Ωστόσο, οι γιατροί, αρνούνται να παραδεχθούν ότι κάνουν κάτι λάθος και ισχυρίστηκαν ότι απλά ακολουθούν τις κατευθυντήριες γραμμές. Ο O’Connor, δήλωσε: ”Πρόκειται για κακές υπηρεσίες ψυχικής υγείας. Είναι λυπηρό το ότι δεν μπορώ να μιλήσω σε κάποιον ειδικό. Νιώθω εντελώς μόνος”.

Ο άνδρας συγκινεί λέγοντας πως εξακολουθεί να δυσκολεύεται να κοιμηθεί μετά τη φρικιαστική επίθεση εκείνη τη νύχτα που ο ίδιος και η κοπέλα του κινδύνεψαν, ενώ είδε 129 ανθρώπους να σκοτώνονται. ”Μερικές φορές καταλαβαίνω ότι είμαι τόσο τυχερός που επέζησα, αλλά κι άλλες φορές αισθάνομαι ένοχος. Κάποιες μέρες φοβάμαι να βγω από το σπίτι”.

Η 28χρονη φίλη του Σάρα, είπε, ”Στη Γαλλία επισκεφτήκαμε αμέσως θεραπευτές και μας είπαν πως πρέπει να μιλήσουμε γι ‘αυτό το συμβάν σε ειδικούς σύντομα, αλλιώς μπορεί να υπάρξουν προβλήματα μακροπρόθεσμα”.

Ο O’Connor έγινε ήρωας, αλλά σε συνέντευξή του, είπε, ”Εγώ δεν το είδα ως ηρωική πράξη. Όλοι όσοι ήμαστε εκεί, ήμαστε άνθρωποι. Νομίζω ο καθένας, εάν μπορούσε θα έκανε το ίδιο με μένα. Οι πραγματικοί ήρωες ήταν η Γαλλική αστυνομία, που μπήκαν μέσα στο κτίριο γνωρίζοντας με τι θα έρχονταν αντιμέτωποι”.

”Ήμουν τρομοκρατημένος. Πίστεψα πως θα πεθάνω. Όλη μου η ζωή, πέρασε μπροστά από τα μάτια μου. Σκέφτηκα την οικογένεια μου και τους φίλους μου. Αναρωτήθηκα, εάν άραγε ήξεραν τι σήμαιναν για εμένα. Ήθελα να αποχαιρετήσω τη Σάρα μου. Τη χάιδεψα και της είπα πόσο την αγαπούσα. Τότε, όμως, μου απάντησε πως δε θα πεθαίναμε εκεί μέσα και κρυφτήκαμε καλύτερα. Με έσωσε και την έσωσα. Μετά από ώρες, όταν είδα τον πρώτο αστυνομικό μπροστά μου, σκέφτηκα, ότι ίσως υπάρχει μία πιθανότητα να επιζήσουμε”.

Εκείνος τώρα σχεδιάζει να περάσει τα Χριστούγεννα στο σπίτι με την οικογένειά του στο South Shields και είπε: ”Είναι απίστευτο να είμαι στο σπίτι μου, αλλά αισθάνομαι και τύψεις όταν σκέφτομαι ότι κάποιοι άνθρωποι δεν επιβίωσαν”.

Ένας εκπρόσωπος του Insight Υγείας και του Northumberland, Tyne and Wear NHS Foundation Trust, δήλωσε: ”Το Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας και Πρόνοιας Αριστείας (NICE), συνιστά μια περίοδο προσεκτικής αναμονής. ”Προσεκτική αναμονή περιλαμβάνει την παρακολούθηση των συμπτωμάτων ενός ατόμου για να εξακριβώσουν εάν έχει υπάρξει βελτίωση”.

Πηγή: Dailymail