Ο θάνατός του ανακοινώθηκε πρώτα από τον διευθυντή του Φεστιβάλ των Καννών Τιερί Φεμό και μετά από την αμερικανική εφημερίδα The New York Times, η οποία επικαλέσθηκε τον Έρικ Βάισμαν, φίλο και πρώην δικηγόρο του σκηνοθέτη.
Η αιτία του θανάτου του Μάικλ Τσιμίνο δεν διευκρινίσθηκε αμέσως. Όπως λέει ο Βάισμαν στους New York Times, ο σκηνοθέτης βρέθηκε νεκρός στην κατοικία του στο Λος Άντζελες.
Ο Μάικλ Τσιμίνο τιμήθηκε το 1979 με το Όσκαρ Σκηνοθεσίας για τον “Ελαφοκυνηγό”, μια τρίωρη εποποιία που αναφέρεται στον πόλεμο του Βιετνάμ μέσα από τη ζωή τριών φίλων.
Εκτός από το αγαλματίδιο για την καλύτερη σκηνοθεσία, η ταινία είχε βραβευθεί με άλλα τέσσερα Όσκαρ, μεταξύ των οποίων αυτό της καλύτερης ταινίας.
Ο Μάκλ Τσιμίνο γεννήθηκε στις 3 Φεβρουαρίου 1939 στη Νέα Υόρκη. Ο πατέρας του ήταν μουσικός εκδότης και η μητέρα του στυλίστρια. Ο ίδιος σπούδασε ζωγραφική στο πανεπιστήμιο του Γέηλ (1961) και αυτό του Νιού Χέιβεν (1963) πριν σκηνοθετήσει διαφημιστικά σποτ για την τηλεόραση.
Το 1971 εγκαταστάθηκε στο Λος Άντζελες και άρχισε να γράφει σενάρια για ταινίες, όπως οι “Περιπέτεια στο διάστημα” και “Ένα Μάγκνουμ 44 για τον επιθεωρητή Κάλαχαν”, πριν σκηνοθετήσει τη “Μεγάλη ληστεία της Μοντάνα” το 1974, με τον Τζεφ Μπρίτζες και τον Κλιντ Ήστγουντ, ο οποίος έκανε και την παραγωγή της ταινίας.
Η μεγάλη επιτυχία ήρθε όμως το 1978 με τον “Ελαφοκυνηγό”. Αντίθετα η “Πύλη της Δύσεως” (1980) ήταν μια εμπορική αποτυχία που αποδείχθηκε μοιραία για την United Artist, που είχε επνδύσει πολλά σ’ αυτή την ταινία των 3 ωρών και 40 λεπτών. Ο Τσιμίνο χρειάστηκε να περιμένει πέντε χρόνια πριν επιστρέψει στις επιτυχίες το 1985 με τη “Χρονιά του Δράκου” με θέμα την κινεζική μαφία, αλλά η κοινότητα των Ασιατών τον κατηγόρησε για ρατσισμό.
Ακολούθησαν τρεις εμπορικές αποτυχίες: “Ο Σικελός” (1987), “Ώρες αγωνίας” (1990) και “The Sunchaser”, που υπήρξε η τελευταία ολοκληρωμένη ταινία του το 1996.
Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ
Φωτογραφίες αρχείου: ΑΠΕ – ΜΠΕ
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232163