Εξάλλου, τα μέτρα εκδημοκρατισμού που ανακοίνωσε ο Τούρκος πρωθυπουργός στις 30-9-2013, μετά από 11 χρόνια στη διακυβέρνηση της χώρας, αποτελούν ένα αντιπροσωπευτικό παράδειγμα της μεθοδολογίας του, με αποτέλεσμα πολλοί Τούρκοι να τα θεωρήσουν ως ελεημοσύνη και άλλοι ως “το τέλος του έθνους-κράτους”, δεδομένου ότι αυτά συντάχθηκαν για να ικανοποιήσουν αποκλειστικά τις πολιτικές, πολιτιστικές και κοινωνικές απαιτήσεις της συντηρητικής και ισλαμικής πτέρυγας του κόμματός του. Επίσης, θα πρέπει να επισημανθεί ότι η προετοιμασία των μέτρων αυτών άρχισε στο τέλος Ιουνίου 2013, αμέσως μετά την εμφάνιση του φαινομένου Gezi. Συνεπώς, πρόκειται για μια αναδίπλωση της κυβέρνησης, η οποία δεν θα είχε πραγματοποιηθεί εάν δεν είχαν προηγηθεί οι εν λόγω αναταραχές που επεκτάθηκαν σε όλη την τουρκική επικράτεια. Διαβάστε αναλυτικά στο Onalert
