Προφανώς και τα ποντίκια δεν είναι αγαπημένα τρωκτικά, αλλά η καλλιτεχνική κολεκτίβα AnonyMouse προσφάτως δημιούργησε μία ακόμη εγκατάσταση για αυτά: το δισκοπωλείο Ricotta Records στην πόλη Lund της Σουηδίας.
Πιστεύοντας ότι τα ποντίκια έχουν μια συμβιωτική σχέση με τους διαβάτες στον δρόμο, οι AnonyMouse έχουν αναδημιουργήσει σε πολλές πόλεις της Σουηδίας, της Γαλλίας και στη Νήσο Μαν της Βρετανίας μινιατούρες-εστιατόρια, φαρμακεία και άλλα κάτω από παράθυρα που βλέπουν στον δρόμο εκεί που ο τοίχος συναντά το πεζοδρόμιο. «Ήδη υπάρχουν σε όλη την Ευρώπη 25 εγκαταστάσεις, εν πολλοίς εμπνευσμένες από τις ευφάνταστες ιστορίες της Άστριντ Λίντγκρεν και της Μπέατριξ Πότερ και από τις ταινίες του Ντίσνεϊ και του Ντον Μπλαθ» εξηγούν.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Στην εγκατάσταση “Ricotta Records” -δεν είναι τυχαίο το ότι το “δισκοπωλείο” δανείζεται την επωνυμία του από το ιταλικό τυρί ρικότα- υπάρχουν μικροσκοπικά βινύλια των “μουσικών” Destiny’s Cheese, Bruce Spenwood, Kesella Fitzgerald, Dolly Parsley και Winnimmere Houston. Επιπλέον, μια μικρή συλλογή από μινιατούρες αφισών -όπως των Rats Against the Machine, Modest Mouse, Amy Winemouse και Taylor Swiss-, καθώς και μινιατούρες μουσικών οργάνων.
«Η ιδέα να ανοίξουμε μικρά καταστήματα για ποντίκια γεννήθηκε στο Παρίσι το 2016 και η πρώτη εγκατάσταση -ένα κατάστημα ξηρών καρπών και ένα εστιατόριο- τοποθετήθηκε στο Μάλμο της Σουηδίας, τον Δεκέμβριο της ίδιας χρονιάς» είπε στο Bored Panda, μέλος της κολεκτίβας καλλιτεχνών. Δεν θεωρούν οι AnonyMouse ότι υπάρχει κάποιο κρυφό νόημα πίσω από αυτές τις μινιατούρες για ποντίκια πέραν του ότι «μεταδίδει στους διαβάτες ένα κομμάτι καθημερινής μαγείας, και ότι είναι κάτι το οποίο σε εμάς, ως παιδιά, θα μας άρεσε να σκοντάψουμε πάνω του». «Ωστόσο, κάθε τέχνη δρόμου είναι, σε τελευταία ανάλυση, ένας τρόπος να αλλάξεις τον δημόσιο χώρο και κατά συνέπεια, μια πράξη απείθειας, όσο χαριτωμένη κι αν είναι» εξήγησε. «Μας αρέσει το ότι εμπνέει κόσμο να φιλοτεχνήσει μινιατούρες με τα παιδιά του… Ευελπιστούμε ότι θα προκαλέσει κάποια περιέργεια και μιας και η ιδέα ενός παράλληλου κόσμου είναι τόσο διαδεδομένη πιστεύουμε ότι συνδέεται με την παιδική ηλικία όλων μας. Σήμερα, ο κόσμος που γνωρίζει τη δουλειά μας ξέρει πια πού να ψάξει για λογοπαίγνια, ανακυκλωμένα αντικείμενα και άλλα δικά μας αστεία. Άρα, όλο αυτό γεννά και μια αίσθηση κοινότητας» υπογράμμισε.
