Η χελώνα, που λέγεται Μαξ, εντοπίστηκε τον Νοέμβριο στο Πορτ Στίβενς Μπέι της νοτιοανατολικής Αυστραλίας και δεν μπορούσε να κολυμπήσει εξαιτίας μιας μόλυνσης που της είχε προκαλέσει πρήξιμο στο στομάχι.
Μετά πέντε εβδομάδες θεραπείας, ο Μαξ επέστρεψε στο φυσικό του περιβάλλον προφανώς μη θέλοντας να χάσει την εποχή του ζευγαρώματος.
Μέχρι τον Μάρτιο είχε επιστρέψει στο Πορτ Στίβενς, στο ακριβές σημείο όπου είχε διασωθεί, έχοντας διανύσει 1.500 χιλιόμετρα, δηλαδή έχοντας κολυμπήσει 25 χιλιόμετρα την ημέρα.
“Ειλικρινά εκπλήσσομαι που ύστερα από ένα τόσο μεγάλο ταξίδι μέχρι τις ακτές κατάφερε να βρει τον δρόμο της επιστροφής για το Πορτ Στίβεν”, είπε ο επιστήμονας του Θαλάσσιου Πάρκου Ντέιβιντ Χαράστι στο Γερμανικό Πρακτορείο.
Το πιθανότερο είναι ο Μαξ, απολύτως ώριμος στα 50 του περίπου και βάρους 110 κιλών, να κολύμπησε πίσω αναζητώντας το ταίρι του κι ενδεχομένως να βρήκε να ζευγαρώσει στο Ντάιαμοντ Μπιτς, στα βόρεια.
“Τυχαίνει να γνωρίζουμε ότι στη συγκεκριμένη παραλία φώλιαζαν ταυτόχρονα δύο χελώνες–κάτι σπάνιο. Ίσως να βρήκε σύντροφο. Πέρασε τέσσερις εβδομάδες στην περιοχή. Αυτό εικάζουμε”, είπε ο Χαράστι.
Πριν από τον Μαξ, δύο θηλυκές πράσινες χελώνες περισυνελέγησαν στην περιοχή, υποβλήθηκαν σε θεραπεία λόγω τραυματισμού, τους έβαλαν τσιπ δορυφορικού εντοπισμού και αφέθηκαν ελεύθερες.
Όμως η Τρέισι και η Κράμπι δεν απομακρύνθηκαν παρά μόνο δύο χιλιόμετρα από τις ακτές όπου αφέθηκαν ελεύθερες.
Το τσιπ επιτρέπει τον δορυφορικό εντοπισμό όταν οι χελώνες βγαίνουν στην επιφάνεια της θάλασσας κάθε περίπου δέκα λεπτά για να αναπνεύσουν και οι μπαταρίες του διαρκούν τουλάχιστον για έναν χρόνο.