Το όριο της φτώχειας, το οποίο αντιπροσωπεύει το 60% του μέσου εισοδήματος, καθοριζόταν το 2010 σε 1.000 ευρώ μηνιαίως για ένα μεμονωμένο άτομο και σε 2.101 ευρώ για μια οικογένεια με δύο ενήλικες και δύο παιδιά.
Στην έκθεση αυτή διαπιστώνονται επίσης μεγάλες κοινωνικές ανισότητες. Περίπου το 10% των ατόμων που κατοικούν στην Φλάνδρα (στο βόρειο Βέλγιο) ζουν κάτω απο το όριο της φτώχειας, ενώ το ποσοστό αυτό ξεπερνάει το 19% στην Βαλονία, την γαλλόφωνη περιοχή στο νότιο τμήμα της χώρας.
Η φτώχεια πλήττει ιδιαίτερα τους νέους και τους πρεσβύτερους, αποκαλύπτει η έκθεση. Το 20,2% των άνω των 65 ετών ζει κάτω από το όριο της φτώχειας, όπως και το 38,5% των μονογονεϊκών οικογενειών και το 37,8% των ανέργων, επισημαίνει επίσης.
Εξάλλου το 20,8% των κατοίκων του Βελγίου ζει σε ένα νοικοκυριό που αντιμετωπίζει δυσκολίες να ανταποκριθεί στα μηνιαία έξοδα για την κάλυψη των αναγκών του.
Όπως συμβαίνει και σε άλλες χώρες στην Ευρώπη, ο αριθμός των ανθρώπων που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας αυξήθηκε και στο Βέλγιο σε σύγκριση με τα στοιχεία που δημοσιεύτηκαν πέρυσι, λόγω των επιπτώσεων της οικονομικής και χρηματοπιστωτικής κρίσης στην κοινωνία και της αύξησης της ανεργίας.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
