Το ιστορικό τετραήμερο της Αιγύπτου μέσα από τα μάτια του απλού κόσμου

Τέσσερις ημέρες… φωτιά! Τέσσερις ημέρες που άλλαξαν την ιστορία της Αιγύπτου και αναμφισβήτητα θα καθορίσουν τις νέες σελίδες που θα γραφτούν από εδώ και πέρα.

Από το φόβο, στην ελευθερία. Από τη λύπη, στη χαρά. Από τις διαδηλώσεις, στους πανηγυρισμούς.

Ένας δικηγόρος, ένας επιχειρηματίας και μια γραμματέας, μοιράστηκαν με το Newsit τις σκέψεις τους και το πώς έζησαν τις δραματικές εξελίξεις, μέχρι την πτώση του Μοχάμεντ Μόρσι, χθες το βράδυ.

Και οι τρεις πάντως κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η χθεσινή ήταν μια «ημέρα ανεξαρτησίας».

Eskander Samir koko (41, δικηγόρος, Κάιρο)

“Από τη στιγμή που εκλέχθηκε ο Μόρσι, η ζωή μας ήταν πολύ δύσκολη. Πηγαίναμε στην πλατεία Ταχρίρ για μία εβδομάδα, αλλά για λόγους ασφαλείας κανονίζαμε να είμαστε τουλάχιστον πέντε οικογένειες μαζί. Όλοι ήμασταν μια γροθιά. Περισσότεροι από 1 εκατομμύριο, κάθε μέρα.

Είναι δύσκολο να περιγράψω πόσο χαρούμενοι είμαστε όλοι. Ο στρατός και ο στρατηγός Ελ Σίσι είναι οι ήρωές μας. Είναι ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα. Επιτέλους απαλλαχτήκαμε από αυτούς! Πλέον, είμαι αισιόδοξος για το μέλλον. Θα ανθίσουν πάλι οι επιχειρήσεις και –κυρίως- ο τουρισμός”.

Μέρβατ Ντος (52, γραμματέας, Κάιρο)

“Ζούμε στην Ηλιούπολη, κοντά στο προεδρικό μέγαρο. Από τις 30 Ιουνίου, 33 εκατομμύρια Αιγύπτιοι ήταν παντού, έξω στους δρόμους, αρνούμενοι να δεχτούν ότι ο Μόρσι διανύει την τέταρτη χρονιά της θητείας του, γιατί είχε ορίσει υπουργούς φίλους του, που ήταν τρομοκράτες και δολοφόνοι και ενδιαφερόντουσαν μόνο το πώς θα βγάλουν λεφτά για να ενισχύσουν τη Μουσουλμανική Αδελφότητα.

Μάλιστα έβαλε ένα τρομοκράτη, δήμαρχο στο Λούξορ και έτσι χθες το βράδυ, ο στρατός αποφάσισε να είναι κοντά στο λαό και να διώξει τον Μόρσι. Υπάρχει πιθανότητα να μπει φυλακή, γιατί κατηγορείται και για κατασκοπεία.

Εγώ προσωπικά, τα τελευταία χρόνια φοβόμουν μήπως δεχτώ επίθεση στο δρόμο, γιατί δεν είμαι Μουσουλμάνα.

Εγώ προσωπικά, τα τελευταία χρόνια φοβόμουν μήπως δεχτώ επίθεση στο δρόμο, γιατί δεν είμαι Μουσουλμάνα. Ο άντρας μου, ο Μάριο, δεν μπορεί να βρει δουλειά. Η ζωή μας έγινε πολύ δύσκολη, πολύ ακριβή και ο Μόρσι δεν έκανε τίποτα για να λύσει τα προβλήματα, αντίθετα δημιουργούσε καινούργια. Το τελευταίο ήταν ότι χάλασε τις σχέσεις της χώρας με την Αιθιοπία για το θέμα του Νείλου (σ.σ. χρησιμοποιούν το νερό του για υδροηλεκτρική ενέργεια), ρισκάροντας να μην έχουμε αρκετό νερό και συνεπώς ούτε ρεύμα κάθε μέρα. Θα μας γύριζε 100 χρόνια πίσω!

Τον τελευταίο μήνα, δεν μπορούσαμε να βρούμε βενζίνη για τα αυτοκίνητά μας. Υπάρχουν ένα εκατομμύριο άνεργοι που εργάζονταν στον τουρισμό”.

Όπως μας εξήγησε η Μέρβατ Ντος, στη φωτογραφία από το google earth φαίνεται με κίτρινο χρώμα το προεδρικό μέγαρο, με κόκκινο οι υποστηρικτές του Μόρσι και με πράσινο οι αντικυβερνητικοί διαδηλωτές.

Eskandar Sadek (33, ιδιοκτήτης επιχείρησης «Liberated systems», Αλεξάνδρεια )

“Ζω στην Αλεξάνδρεια, που απέχει 220χλμ από το Κάιρο και την πλατεία Ταχρίρ. Εμείς έχουμε μια άλλη πλατεία, την «Sidi gaber» (είναι σταθμός τρένων) και πάμε εκεί και διαδηλώνουμε.

Τις τελευταίες ημέρες από τις 30 Ιουνίου, όλοι ξέραμε ότι θα έρθει μια πολύ σημαντική ημέρα. Στις 30 Ιουνίου είπα στους υπαλλήλους μου να μην έρθουν στη δουλειά, σε περίπτωση που συμβεί κάτι. Μπορούσαν να κλείσουν τους δρόμους και να γίνουν βίαια επεισόδια -όπως και έγιναν- αφού η Μουσουλμανική Αδερφότητα συνηθίζει να χρησιμοποιεί τη βία για σκορπίσει το φόβο στον αιγυπτιακό λαό, ώστε να μην διαδηλώνει.

Ήταν σαν ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα, ένιωθα ελεύθερος, ένιωθα ότι η χώρα μου ήταν και πάλι ελεύθερη

Εγώ δεν ήθελα να βγω στους δρόμους να διαδηλώσω, γιατί ξέρω ότι πριν από δυο χρόνια στην εξέγερση στις 25 Ιανουαρίου, άνθρωποι πυροβολήθηκαν από ελεύθερους σκοπευτές και η κατάσταση μπορεί να γίνει πολύ επικίνδυνη μέσα σε πολύ λίγα λεπτά. Αλλά έτσι ένιωσα εγώ προσωπικά, γιατί πολλοί φίλοι μου μετείχαν σε αντικυβερνητικές διαδηλώσεις.

Χθες το βράδυ, νόμιζα ότι ονειρεύομαι όταν άκουσα την ανακοίνωση του Ελσισι. Ήταν σαν ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα, ένιωθα ελεύθερος, ένιωθα ότι η χώρα μου ήταν και πάλι ελεύθερη, σαν η Αίγυπτος να είχε καταληφθεί από τη Μουσουλμανική Αδελφότητα.

Μόλις ολοκληρώθηκε η ομιλία του, όλοι όσοι ήταν στις πλατείες άρχισαν να φωνάζουν, να ουρλιάζουν, να χορεύουν, να ρίχνουν πυροτεχνήματα, δείχνοντας ότι η εποχή του σκοταδισμού τελείωσε, διαμηνύοντας μια ημέρα ανεξαρτησίας που δεν θα ξεχαστεί ποτέ.

Τώρα το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι η Μουσουλμανική Αδερφότητα δεν θα αποχωρήσει, αλλά θα προσπαθήσει μέσω συγκεκριμένων δορυφορικών καναλιών να κάνει… πλύση εγκεφάλου.

Ο στρατός έχει βάλει παντού στους δρόμους αφίσες με τηλέφωνα ανάγκης που μπορεί να καλέσει, όποιος δεχτεί επίθεση από υποστηρικτές της Μουσουλμανικής Αδελφότητας”.

Στη φωτογραφία είναι μια γειτόνισσα του Eskandar Sadek, η οποία πανηγυρίζει την πτώση του Μόρσι.