Η Μάργκαρετ Θάτσερ άφησε στις 8 Απριλίου του 2013 την τελευταία της πνοή σε ηλικία 87 ετών. Επί πρωθυπουργίας της (1979 - 1990) έδωσε πολιτική υπόσταση στον νεοφιλελευθερισμό της Σχολής του Σικάγο, θέτοντας σε εφαρμογή ένα πρόγραμμα μαζικών ιδιωτικοποιήσεων και καθολικής σύγκρουσης με τα εργατικά συνδικάτα με στόχο την συρρίκνωση του κρατικού τομέα στη Βρετανία.
Ο “Θατσερισμός” της… Θάτσερ δεν υπήρξε απλά ένα προμήνυμα της νέας εποχής του νεοφιλελευθερισμού, αλλά το κρηπίδωμα του νέου οικονομικού συστήματος που κυριαρχεί τις τελευταίες δεκαετίες και έχει οδηγήσει στην σημερινή παγκόσμια οικονομική πραγματικότητα.
Η σοβιετική εφημερίδα “Krasnaya Zvezda”, όργανο του Υπουργείου Άμυνας, απέδωσε στη Μάργκαρετ Θάτσερ το παρατσούκλι “Σιδηρά Κυρία”, το οποίο τη συνόδεψε σε όλη την πολιτική της καριέρα.
Οι αρχές της γενέτειρας της πρώην πρωθυπουργού, του Γκράνθαμ στην κεντρική Αγγλία, αποφάσισαν να αναγείρουν ένα άγαλμα της Θάτσερ, κάτι το οποίο αρνήθηκε να δεχτεί το Λονδίνο.
Το έργο που έγινε έπειτα από παραγγελία της φιλανθρωπικής οργάνωσης Public Memorials Appeal το 2014, αρχικά προτάθηκε να εγκατασταθεί κοντά στο κοινοβούλιο, κάτι τελικά που δεν δέχτηκε το συμβούλιο του Ουέστμινστερ.
Το Ιανουάριο του 2018, η τοπική αρχή απέρριψε την τοποθέτηση του ορειχάλκινου γλυπτού ύψους τριών μέτρων, εκτιμώντας ότι δεν ήταν “κατάλληλο σχέδιο” και εκφράζοντας φόβο μήπως το έργο γίνει στόχος βανδαλισμών.
Θάτσερ: Λατρεία και μίσος
Σχεδόν 30 χρόνια μετά την αποχώρηση της Θάτσερ από τη Ντάουνινγκ Στριτ, ο πρόεδρος του τοπικού συμβουλίου του Γκράνθαμ, ο Μάθιου Λι εξέφρασε ικανοποίηση για την απόφαση εκτιμώντας ότι η Μάργκαρετ Θάτσερ υπήρξε “μια εθνική και διεθνής πολιτική μορφή που άξιζε την τιμή αυτή στη γενέτειρά της”.
Ωστόσο το συμβούλιο παραδέχτηκε ότι “σχεδόν έξι χρόνια μετά τον θάνατό της, η κοινωνική και οικονομική κληρονομιά της πρωθυπουργού του Συντηρητικού Κόμματος συνεχίζει να διχάζει την κοινή γνώμη, προκαλώντας έντονα συναισθήματα και στις δύο πλευρές” της πολιτικής σκακιέρας.
Η πολιτική της “Σιδηράς Κυρίας” μεταξύ του 1979 και του 1990, ένας συνδυασμός υπερφιλελευθερισμού και λιτότητας, καθιστά την Θάτσερ μια μορφή που διχάζει ακόμη τη βρετανική κοινωνία.
“Όποια κι αν είναι η γνώμη σας, το άγαλμα θα προσελκύσει αναμφίβολα περισσότερους επισκέπτες στην πόλη, κάτι που αποτελεί καλή είδηση για την τοπική οικονομία”, δήλωσε ο Μάθιου Λι.
Το ορειχάλκινο άγαλμα απεικονίζει τη Μάργκαρετ Θάτσερ να φορά το παραδοσιακό ένδυμα των μελών της Βουλής των Λόρδων, όπου είχε έδρα από το 1992 και την αλυσίδα του Τάγματος της Περικνημίδας, του ανώτατου τάγματος της βρετανικής ιπποσύνης.
Σχολιάζοντας το έργο, το συμβούλιο του Ουέστμινστερ είχε εκφράσει λύπη που η Θάτσερ δεν απεικονίζεται ως πρωθυπουργός, ενώ η κόρη της είχε εκφράσει λύπη που η μητέρα της απεικονίζεται χωρίς να κρατά τσάντα στο χέρι, που ήταν το εμβληματικό αξεσουάρ της.
Το άγαλμα θα τοποθετηθεί στο κέντρο της πόλης, πάνω σε βάθρο από γρανίτη, κοντά στο μουσείο του Γκράνθαμ το οποίο παρουσιάζει ήδη έκθεση που σκιαγραφεί τη ζωή της Θάτσερ. Η θέση του γλυπτού θα είναι ανάμεσα σε δύο ακόμη αγάλματα επιφανών τέκνων της πόλης, του βουλευτή του 19ου αιώνα Φρέντερικ Τζέιμς Τόλεμας και του φυσικού Ισαάκ Νεύτωνα που πήγε εκεί σχολείο.
