Ο Άντι Γουόρχολ τράβηξε περίπου 130.000 μαυρόασπρες φωτογραφίες 35mm και 20.000 πολαρόιντ, σε μια καλλιτεχνική πορεία από τα τέλη της δεκαετίας του 1970 έως τον θάνατό του.
Όπου και αν πήγαινε, ο Άντι Γουόρχολ έπαιρνε μαζί του μια φωτογραφική μηχανή – τη «σχέση» του, όπως αποκαλούσε με τρυφερότητα την polaroid κάμερα του.
Η νέα έκθεση, με τίτλο «Andy Warhol: Photo Factory», στη Fotografiska New York συγκεντρώνει περισσότερες από 120 φωτογραφίες του, 20 από τις οποίες βλέπουν για πρώτη φορά το φως, και εξερευνά την ευρύτατη γκάμα προσεγγίσεων του Γουόρχολ στη φωτογραφία.
Πορτρέτα διασημοτήτων σε polaroid, όπως των Grace Jones, Debbie Harry, Keith Haring και Jean-Michel Basquiat. Στιγμιαίες φωτογραφίες από φωτογραφικούς θαλάμους στην Times Square τη δεκαετία του 1960. Αργυροτυπίες με σκηνές καθημερινότητας.
Screen Tests για ταινίες 16mm – και οι αντίστοιχες ταινίες – από τα μέσα της δεκαετίας του 1960. Και το τελευταίο σώμα έργων του, μια σειρά φωτογραφιών πάνω στις οποίες είχε ράψει, τεχνική την οποία δανείστηκε από τον για πολλά χρόνια συνεργάτη και έμπιστο φίλο του, τον Christopher Makos.
«Ο Γουόρχολ καθόταν σε αναμμένα κάρβουνα, σε τέτοιο βαθμό όσο και δεν σταματούσε με τίποτα, και λίγο μετά που καταπιάστηκε με ταινίες πήρε τις δικές του φωτογραφικές μηχανές: polaroid και φανταστικές μικρές κόμπακτ κάμερες» γράφει, σε κείμενο για την έκθεση, ο επιμελητής, συλλέκτης και κριτικός Vince Aletti.
«“Η άποψη μου για το τι είναι καλή φωτογραφία είναι κάποια εστιασμένη φωτογραφία ενός διάσημου που κάνει κάτι μη διάσημο” έλεγε. “Είναι να είσαι στο σωστό μέρος τη λάθος στιγμή”. Ο Γουόρχολ πάντα υποβάθμιζε τη δεξιότητά του, το μάτι του που δεν λάθευε. Τίποτα εδώ δεν είναι απρόσεκτο ή αδιάφορο, αλλά του άρεσε να παίζει τον όλο έκπληξη ερασιτέχνη και έτρεμε το να τον βλέπουν ως πολύξερο εστέτ. Εί ναι σαφές ότι ήταν λίγο κι απ’ τα δύο» προσθέτει ο Aletti.
Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ
