Ήταν το 2013 όταν οι τζιχαντιστές πήραν την κυριαρχία στη Raqqa. Έκτοτε θεωρείται το προπύργιο του Ισλαμικού Κράτους. Σταυρώσεις, αποκεφαλισμοί, δολοφονίες, σωροί από μπάζα και καμμένα σπίτια όπου κάποτε ζούσαν οικογένειες. Δεν υπάρχει ηλεκτρικό ρεύμα ή τρεχούμενο νερό. Αυτή είναι η καθημερινή κόλαση όσων αναγκάζονται να ζουν κάτω από την κυριαρχία των τζιχαντιστών στη Raqqa.
Το πρώτο πράγμα που βλέπει ο πατέρας 3 παιδιών Mohammed στους δρόμους όταν φεύγει από το σπίτι του είναι η θρησκευτική αστυνομία του ISIS, Hisbah. Περιπολούν στους δρόμους ψάχνοντας ανθρώπους να τιμωρήσουν. “Φοβάμαι να χάσω τα παιδιά μου, φοβάμαι πως η γυναίκα μου θα μαστιγωθεί επειδή δεν φορά τα σωστά ρούχα”, λέει ο 37χρονος πρώην δάσκαλος. “Τα πράγματα έχουν αλλάξει από το κακό στο χειρότερο υπό την κυριαρχία του Ισλαμικού Κράτους. Το κόστος των τροφίμων. Δεν υπάρχουν καύσιμα ή καυσόξυλα. Υπάρχει διαθέσιμο νερό αλλά πρέπει να βράζεται και να ψύχεται. Υπάρχουν οπωροκηπευτικά και ψωμί αλλά οι τιμές είναι πολύ υψηλές. Η ηλεκτρική ενέργεια σπανίζει και έπρεπε να αρχίσουμε να αγοράζουμε επειδή τώρα έρχεται μόνο σε συγκεκριμένες περιοχές”.
“Από τις 5 το πρωί πρέπει να είμαι στο τζαμί. Δεν γίνεται να απουσιάζω. Όταν είμαι εκεί βλέπω από τον ουρανό τα αεροσκάφη. Μετά επιστρέφω σπίτι όσο πιο γρήγορα μπορώ για να αποφύγω αυθαίρετες συλλήψεις. Η ίδια ρουτίνα κάθε μέρα. Συνήθιζα να διδάσκω στους μαθητές αυτά που πιστεύω. Τώρα αναγκάζομαι να τους διδάξω πράγματα που δεν πιστεύω. Αυτά που θέλει το Ισλαμικό Κράτος να τους διδάσκω. Σταμάτησαν να μου δίνουν ιδιαίτερα μαθήματα, κάτι που σημαίνει ότι δεν βγάζω πολλά χρήματα. Με φοβίζει ότι μπορεί ξαφνικά να συλληφθώ και ποτέ δεν ξέρω τον λόγο. Θα μπορούσα να φυλακιστώ και η οικογένειά μου και η γυναίκα μου να μην ξέρουν τίποτα. Αυτό όμως που με τρομάζει περισσότερο είναι ότι οι τζιχαντιστές φυτεύουν ιδέες στο μυαλό των παιδιών μου που είμαι αναγκασμένος να πάω στο σχολείο”.
Ο ακτιβιστής Tim Ramadan δήλωσε στη MailOnline πως οι άνθρωποι πρέπει να ζουν κάτω από τους δρακόντειους νόμους του Ισλαμικού Κράτους. “Όταν περπατάς μέσα στην πόλη, βλέπεις ανθρώπους να αποκεφαλίζονται, ανθρώπους με τα χέρια τους δεμένα να ακρωτηριάζονται. Δεν μπορούμε να φύγουμε. Είμαστε αναγκασμένοι να ζούμε με το πρόσχημα ότι όλα είναι φυσιολογικά, ενώ οι άνθρωποι ζουν στη φρίκη”.
Χιλιάδες άμαχοι όπως ο Mohammed, οι περισσότεροι από τους οποίους δεν συνδέονται με το Ισλαμικό Κράτος, ζουν στη Raqqa και δεν έχουν τρόπο διαφυγής. Οι γυναίκες απαγορεύεται να περπατούν στον δρόμο χωρίς να συνοδεύονται από έναν άντρα. Απαγορεύεται να δείχνουν τα μαλλιά τους. Απαγορεύεται το κάπνισμα και οι επικρίσεις κατά των αρχόντων σε δημόσιο χώρο τιμωρείται με θάνατο.
Από τη στιγμή που εμποδίζονται από το να δουλεύουν, οι ντόπιοι πλέον δεν μπορούν να αντέξουν ακόμα και τις πιο απλές πολυτέλειες όπως η σοκολάτα. Υπάρχουν άνθρωποι που λιμοκτονούν στην ουρά για φαγητό και νερό. Εκτός από την απίστευτη τυραννία και βία στους δρόμους, οι άνθρωποι ζουν με τον συνεχή φόβο των αεροπορικών επιδρομών.
Δεν ήταν όμως πάντα έτσι τα πράγματα στη Raqqa. Κάποτε ήταν μια από τις πιο φιλελεύθερες πόλεις στη Συρία. Ήταν ένα μέρος όπου οι γυναίκες ήταν ελεύθερες να συναναστραφούν με άντρες φίλους τους, τα παιδιά περνούσαν τα καλοκαίρια κολυμπώντας με φίλους στην πισίνα και οι μαθητές περνούσαν τα Σαββατοκύριακα στα μοντέρνα καφέ. Μετά το ξέσπασμα του εμφυλίου πολέμου και την ανάκτηση του ελέγχου της Raqqa από το Ισλαμικό Κράτος η ζωή άρχισε να επιδεινώνεται. Τα σημάδια άρχισαν να φαίνονται με την απαγόρευση του καπνίσματος και την προειδοποίηση ότι θα εκτελούνται οι μοιχοί και οι ομοφυλόφιλοι. Τα πράγματα χειροτερεύουν, καθώς οι τζιχαντιστές φοβούμενοι τις αεροπορικές επιδρομές έχουν αρχίσει να ζουν ανάμεσά τους, χρησιμοποιώντας τους πολίτες σαν ανθρώπινη ασπίδα.
Πηγή: Dailymail
