Αυθεντική ήταν τελικά μια σπάνια αυτοπροσωπογραφία του Βίνσεντ Βαν Γκογκ

Η μελέτη πάνω στο σπάνιο έργο που απεικονίζει τον Βαν Γκονγκ κράτησε έξι χρόνια από ειδικούς ερευνητές, ενώ το Μουσείο Βαν Γκονγκ στο Άμστερνταμ ανακοίνωσε πως ο εν λόγω πίνακας είναι πιθανόν το μοναδικό έργο που ο Βαν Γκογκ φιλοτέχνησε κατά τη διάρκεια ενός ψυχωσικού επεισοδίου το καλοκαίρι του 1889, όταν είχε μεταφερθεί στο νοσοκομείο της γαλλικής πόλης Σεν Ρεμί.

Ο Βαν Γκογκ στο μεγαλύτερο μέρος της ζωής του πάλεψε με τους δαίμονες της παράνοιας, μέχρι και τον θάνατό του σε ηλικία 37 ετών το 1890, όταν αυτοπυροβολήθηκε.

Σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ ο πίνακας αποκτήθηκε από το Εθνικό Μουσείο της Νορβηγίας το 1910 έναντι 10.000 γαλλικών φράγκων, ποσό που ισοδυναμεί σε 100.000 σημερινά ευρώ.

Η αυθεντικότητα του πίνακα αποτέλεσε το μήλον της Έριδος για τους ειδικούς έπειτα από ένα άρθρο που δημοσιεύθηκε σε διεθνές περιοδικό Τέχνης το 1970, στο οποίο υποστηριζόταν πως η χρωματική παλέτα και η χρήση σπάτουλας διέφερε από τον τρόπο εκτέλεσης των άλλων αυτοπροσωπογραφιών του καλλιτέχνη.

«Η αβεβαιότητα αυτή απαιτούσε άμεση δράση» δήλωσε η Μάι Μπριτ Γκούλενγκ, επιμελήτρια του Εθνικού Μουσείου της Νορβηγίας, όπου εκτίθεται ο πίνακας. «Όταν το 2014 παραδώσαμε τον πίνακα στα χέρια των ειδικών του Μουσείου στο Άμστερνταμ, οι ελπίδες μας ήσαν αμυδρές», πρόσθεσε.

Όμως ο ειδικός του Μουσείου Βαν Γκογκ Λούις βαν Τίλμποργκ τόνισε πως η λεπτομερής ανάλυση του πίνακα απέδειξε πως οι αμφισβητίες της αυθεντικότητάς του είχαν άδικο. «Εάν εξετάσεις πλήρως τον πίνακα, θα δεις πως υπάρχουν πραγματικά ομοιότητες με τα άλλα έργα του Βαν Γκογκ», τόνισε ο ίδιος σε συνέντευξη Τύπου.

Όπως αιτιολόγησε ο ίδιος, οι αρχικές διαφωνίες προέκυψαν από το γεγονός ότι ο ίδιος ο Βαν Γκογκ επιχείρησε να αναπαραστήσει τη δική του νοητική παραζάλη, ενός «φοβισμένου ασθενούς», όπως τονίζει ο βαν Τίλμποργκ, χρησιμοποιώντας σκοτεινότερα και πιο μουντά χρώματα, και όχι τα συνήθη έντονα κίτρινα, μπλε και πράσινα.

Η ανάλυση απέδειξε πως η μπογιά που χρησιμοποιείται είναι ίδια με τους άλλους πίνακες του Ολλανδού ζωγράφου , ενώ κι ο ίδιος αναφέρει την ύπαρξή του στην αλληλογραφία του κατά τις έξι εβδομάδες που παρέμεινε στο γαλλικό νοσοκομείο.

Όπως έγραφε σε μία επιστολή του στον αδελφό του Τεό, ο πίνακας «είναι μία προσπάθεια μέσα στην αρρώστια μου».