Οι υπογραφές κατά του Brexit συγκεντρώνονται σε ειδικό ιστότοπο του Βρετανικού Κοινοβουλίου και αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο.
Μόλις δύο ημέρες αφότου ξεκίνησε και ήδη ξεπέρασε τα 3 εκατομμύρια ο αριθμός των υπογραφών σε μια διαδικτυακή αίτηση που απευθύνεται προς τη βρετανική κυβέρνηση καλώντας την να ακυρώσει το Brexit, την αποχώρηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Είναι χαρακτηριστικό πως χθες, περίπου την ίδια ώρα, οι υπογραφές ήταν ένα εκατομμύριο.
Όπως αναφέρεται στη σελίδα της αίτησης, που έχει αναρτηθεί στον ιστότοπο του βρετανικού Κοινοβουλίου, στόχος της είναι να «αποδείξει την ισχύ της στήριξης της κοινής γνώμης, όπως εκφράζεται αυτή τη στιγμή, υπέρ της παραμονής στην Ευρωπαϊκή Ένωση». Ένα ακόμη δημοψήφισμα «μπορεί να μην οργανωθεί ποτέ, επομένως ψηφίστε τώρα», σημειώνεται επίσης, στον απόηχο της απόφασης των Βρετανών βουλευτών την περασμένη εβδομάδα να απορρίψουν την επιλογή ενός δεύτερου δημοψηφίσματος για το Brexit.
Μεταξύ των υπογραφόντων βρίσκονται διάσημες προσωπικότητες της χώρας, όπως ο ηθοποιός Χιου Γκραντ και η τραγουδίστρια Άνι Λένοξ.
“Όσοι διαμένουν στο Ηνωμένο Βασίλειο ή έχουν βρετανική υπηκοότητα μπορούν να υπογράψουν το αίτημα. Αυτό περιλαμβάνει και τους Βρετανούς πολίτες που ζουν στο εξωτερικό”, ανέφερε το κοινοβούλιο στο Twitter.
People have been asking about who can sign petitions. Anyone who is a UK resident or a British citizen can sign a petition. This includes British citizens living overseas.
— Petitions Committee (@HoCpetitions) March 22, 2019
Πολύ σύντομα, ο αριθμός των υπογραφών κατά του Brexit ξεπέρασε το όριο των 100.000, που απαιτείται ώστε να τεθεί ενδεχομένως υπό συζήτηση στο Ουεστμίντστερ.
Αυτή η συζήτηση δεν μπορεί, εντούτοις, «άμεσα να αλλάξει τον νόμο ή να οδηγήσει σε μια ψηφοφορία για την εφαρμογή του αποτελέσματος της αίτησης» διευκρινίζεται στον ιστότοπο του Κοινοβουλίου.
Αυτού του είδους οι διαδικτυακές συλλογές υπογραφών επιτρέπουν στους Βρετανούς «να καταγράψουν τις ανησυχίες τους στην πολιτική ημερήσια διάταξη» εξήγησε στο Γαλλικό Πρακτορείο η Σάρα Χόμπολτ, ειδική σε θέματα κοινής γνώμης στο London School of Economics (LSE), ωστόσο δεν αποτελεί «ένα μέσο για να ληφθούν δημοκρατικές αποφάσεις όπως οι εκλογές ή τα δημοψηφίσματα».