Η Ντανιέλ Νταριέ, μια γυναίκα που έγραψε τη δική της ξεχωριστεί ιστορία στο γαλλικό σινεμά, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 100 ετών. Ήταν μια από τις σημαντικότερες ηθοποιούς της Γαλλίας.
Η Danielle Darrieux πέθανε την περασμένη Τρίτη (17.10.2017), σε ηλικία 100 ετών, στο σπίτι της στη βορειοδυτική Γαλλία. Το θάνατο της Ντανιέλ Νταριέ επιβεβαίωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο σύντροφός της, Ζακ Ζανβρέν.DANIELLE DARRIEUX
Η κατάσταση της υγείας της «είχε λίγο επιδεινωθεί πρόσφατα έπειτα από μια μικρή πτώση», δήλωσε στο AFP ο Ζανβρέν. Η Νταριέ είχε γυρίσει πάνω από 100 ταινίες και είχε γιορτάσει τα 100 χρόνια της τον περασμένο Μάιο.
«Στα εκατό χρόνια της ήταν λίγο καταπονημένη, αλλά, παρά το ότι είχε χάσει την όρασή της, αγαπούσε πολύ τη ζωή. Είχε δεχτεί μια επίσκεψη στις 4 Οκτωβρίου, ήταν πολύ καλά», είπε ο σύντροφός της.
Ποια ήταν η Danielle Darrieux
Αρχέτυπο της γυναικείας ομορφιάς για τις προπολεμικές γενιές, υπήρξε η αλησμόνητη παρτενέρ του Ζαν Γκαμπέν στο “La Vérité sur Bébé Donge” (1953) και του Ζεράρ Φιλίπ στο «Κόκκινο και το Μαύρο» (1954).
https://www.youtube.com/watch?v=FsqRsaAzJL0
Γεννημένη την 1η Μαΐου 1917 στο Μπορντό, έπαιξε για πρώτη φορά στον κινηματογράφο σε ηλικία 14 ετών, στον «Χορό». Γοητευτική ξανθιά, με μια κατεργάρικη φρεσκάδα, έπαιξε σε κωμωδίες προτού προσεγγίσει πιο δραματικούς λόγους. Θρίαμβευσε στο «Δράμα του Μάγιερλινγκ» στο πλευρό του Σαρλ Μπουαγιέ (1935).
Παράλληλα από το 1932 ξεκινά τη διεθνή καριέρα, η οποία θα την οδηγήσει στο Χόλιγουντ και στο Μπρόντγουεϊ.
Ηγερία του Ανρί Ντεκουάν, η DD (Ντε-Ντε), όπως την φώναζαν, θα γυρίσει περίπου έξι ταινίες με αυτόν σκηνοθέτη.
Νταλιέλ Νταριέ: Από την απομόνωση, στην κορυφή
Περιθωριοποιημένη αμέσως μετά την Απελευθέρωση (στη διάρκεια της Κατοχής εργάστηκε για την Continental, υπό γερμανική διεύθυνση), θα “επιστρέψει” και θα κάνει επιτυχίες.
Μεταξύ αυτών η “La Ronde” και “Madame de…” του Μαξ Όφιλς, «Υπόθεση Κικέρων» (Five Fingers) του Τζόζεφ Μάνκιεβιτς, η “Marie-Octobre” του Ζιλιέν Ντουβιβιέ.
Δίνοντάς της έναν ρόλο στα «Κορίτσια του Ροσφόρ» (1967) ο Ζακ Ντεμί ξαναφέρνει στη σκηνή την ηθοποιό, η οποία, στα 50 της, εξακολουθεί να ενσαρκώνει κομψές και αλλόκοτες γυναικείες προσωπικότητες.
Κάτω από τη σκηνοθετική μπαγκέτα του Πολ Βετσιαλί (“En Haut des marches” – “At the Top of the Stars”, 1983) ή του Αντρέ Τεσινέ («Ο τόπος του εγκλήματος», 1986), η ηθοποιός θα δείξει ότι δεν έχασε τίποτα από τη ζωντάνια της.
Το 2002 ο Φρανσουά Οζόν θα την επιλέξει για τον ρόλο μίας από τις «Οκτώ γυναίκες», στο πλάι της Φανί Αρντάν, της Κατρίν Ντενέβ, της Ιζαμπέλ Ιπέρ και της Εμανουέλ Μπεάρ.
Από το 1969, η Ντανιέλ Νταριέ αρχίζει να εργάζεται για το θέατρο ερμηνεύοντας ρόλους σε έργα των Φεϊντώ, Γκιτρύ ή Αιμέ.
Το 2003, μόνη της στη σκηνή ερμηνεύει το «Αγαπητέ Θεέ» (“Oscar et la dame rose”) του Ερίκ-Εμανουέλ Σμιτ για το οποίο θα λάβει το θεατρικό βραβείο Μολιέρος.
Το 2010 εξακολουθούσε να εργάζεται για τον κινηματογράφο και την τηλεόραση.
Η προσωπική της ζωή
Η Ντανιέλ Νταριέ είχε παντρευτεί τρεις φορές, με τον Ανρί Ντεκουάν, τον βαθύπλουτο πλέιμποϊ Πορφίριο Ρουμπιρόσα και τον σεναριογράφο Ζορζ Μιτσινκιντές, ο οποίος απεβίωσε στις αρχές της δεκαετίας του ’90. Με τον τρίτο σύζυγό της είχαν υιοθετήσει έναν γιο, ο οποίος πέθανε λίγο μετά τον σύζυγό της.
Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ