11 μέρες επιχειρήσεων. Ωραία λέξη για να κρύψει κανείς πίσω της τον πόλεμο. Γιατί είναι πόλεμος αυτό που συμβαίνει στη Γάζα. Περιορισμένης κλίμακας λέει το Ισραήλ, αλλά η είδηση είναι μία: 248 νεκροί και εκατοντάδες τραυματίες απ' τη μεριά των Παλαιστινίων, οι περισσότεροι άμαχοι.
Περιορισμένες επιχειρήσεις. Επέμβαση για την εξάλειψη τρομοκρατικών θυλάκων και άλλα πολλά. Μόνο μια λέξη δεν αναφέρεται… 
Η λέξη πόλεμος λείπει, αλλά είναι εκεί, όπως και η συνώνυμη της, ο θάνατος.
Και ο θάνατος, ο βίαιος, είναι το ίδιο τραγικός παντού κι ας προτιμούν κάποιοι να προτάξουν τα θύματα της κατάρριψης του αεροσκάφους στην Ουκρανία. 
Μπορεί να συμφέρει πολιτικά, γεωστρατηγικά…
Συμφέρει όμως ο θάνατος;
Ποιόν;
Συνηθίζεται ο θάνατος;
Πονάει λιγότερο όταν η βία και ο θάνατος είναι επαναλαμβανόμενα φαινόμενα;
Δεν μας κάνει εντύπωση το βλέμμα αυτής της γυναίκας επειδή φοράει μαντήλα και είναι απ’ την Παλαιστίνη;
Αυτός ο άνδρας πονάει λιγότερο απ’ τη μάνα που θα παραλάβει το κορμί που σκεπάζει το άστρο του Δαβίδ; 
Διαβάστε επίσης: