Μάλιστα η Die Welt κάνει λόγο για επιθυμία του Ερντογάν για δημιουργία μιας νεο-οθωμανικής ζώνης επιρροής, η οποία θα περιλαμβάνει και τη Λιβύη.
Σύμφωνα με την εφημερίδα η κυβέρνηση του προέδρου της Λιβύης, Φαγιέζ Αλ Σαράτζ θα είχε ηττηθεί το περασμένο καλοκαίρι από τις δυνάμεις του Λιβυκού Εθνικού Στρατού του στρατηγού Χαλίφα Χαφτάρ, αν δεν είχε σπεύσει προς βοήθεια η Τουρκία και Ταγίπ Ερντογάν, σπάζοντας το εμπάργκο όπλων στέλνοντας μη
επανδρωμένα αεροσκάφη και τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού ενώ μόλις την περασμένη εβδομάδα ο Ερντογάν διαμήνυσε την ετοιμότητα της Άγκυρας να στείλει και στρατεύματα, θυμίζει η Welt.
Η Die Welt εξηγεί: «Ο Ερντογάν ποντάρει στην επέκταση της δικής του ζώνης επιρροής και την μετατροπή της Τουρκίας σε μια νέα μεγάλη νεο-οθωμανική αυτοκρατορία. Τουρκικά στρατεύματα βρίσκονται ήδη στο βόρειο Ιράκ και τη βόρεια Συρία και στο εμιράτο του Κατάρ. Και τώρα ίσως πάνε και στη Λιβύη.
Πρόσφατα η Τουρκία και η Λιβύη προχώρησαν στη σύναψη ενός μνημονίου, μιας συμφωνίας για τον καθορισμό των θαλάσσιων συνόρων. Μάλιστα η λιβυκή πλευρά παραχώρησε στο πλαίσιο της συνεργασίας στον τομέα της ασφάλειας στις τουρκικές δυνάμεις το δικαίωμα παρουσίας και στο λιβυκό κομμάτι της Μεσογείου και η Τουρκία δεσμεύτηκε να στηρίξει την κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας υπό τον Σαράτζ».
Αυτή συμφωνία ανάμεσα σε Τουρκία και Λιβύη μπορεί να αλλάξει τους συσχετισμούς στην Ανατολική Μεσόγειο εις βάρος της Ελλάδας τονίζει η Die Welt
«υπό την προϋπόθεση ότι θα καταφέρει η Τουρκία να επιβάλει το περιεχόμενό της. Αν το δει κανείς στον χάρτη, καθίσταται σαφές πόσο εκτεταμένα προσδιορίζει η Τουρκία την ΑΟΖ της”.
«Η τελευταία κίνηση του Ερντογάν στη σκακιέρα με τη Λιβύη είναι χαρακτηριστική της εξωτερικής του πολιτικής: ακολουθεί μακροπρόθεσμους στρατηγικούς στόχους – μια επέκταση της τουρκικής ισχύος σ’ ολόκληρη την περιοχή, όπου, όπως ο ίδιος λέει «βρίσκονταν παλαιότερα οι πρόγονοί μας ».