Η Τζέιν Φόντα που είναι γνωστή για τις περιβαλλοντικές της ευαισθησίες μίλησε με δραματικό τρόπο για το μέλλον της θάλασσας και τόνισε ότι ο ωκεανός πεθαίνει κι αν χαθεί, θα χαθεί και όλος ο κόσμος.
«Χάνουμε τον ωκεανό και αν χάσουμε τον ωκεανό, θα χαθούμε εμείς», προειδοποίησε χθες, Δευτέρα, σε συνέντευξη που παραχώρησε στο AFP η ηθοποιός και ακτιβίστρια για το περιβάλλον Τζέιν Φόντα, η οποία μετέβη στη Νέα Υόρκη για να υπερασπιστεί μια μελλοντική συνθήκη για την προστασία της ανοιχτής θάλασσας.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
«Ο ωκεανός μας παρέχει το 50% του οξυγόνου που αναπνέουμε: τρέφει δισεκατομμύρια ανθρώπους. Και πεθαίνει», κατήγγειλε η Τζέιν Φόντα για την θάλασσα.
«Έχω παιδιά και εγγόνια και θέλω να περάσω όλες τις στιγμές που μου απομένουν να ζήσω αποτρέποντας την καταστροφή του πλανήτη. Θέλω να επιβιώσουμε, θέλω ο πλανήτης να επιβιώσει», συνέχισε η 85χρονη ηθοποιός. «Αυτή είναι η μάχη που θα καθορίσει αν θα υπάρξει αύριο για την ανθρωπότητα».
Η Τζέιν Φόντα, η οποία έχει στρατευθεί από τη δεκαετία του 1970 υπέρ της ειρήνης, στο φεμινιστικό κίνημα και στη συνέχεια στην προστασία του περιβάλλοντος, επέδωσε χθες το βράδυ στην Ρένα Λι, την πρόεδρο της διάσκεψης που διεξάγεται με στόχο μια συνθήκη για την προστασία της ανοιχτής θάλασσας, αίτηση για μια «ισχυρή» συνθήκη, που συγκεντρώνει πάνω από 5,5 εκατομμύρια υπογραφές.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Έπειτα από πάνω από 15 χρόνια άτυπων και στη συνέχεια επίσημων συνομιλιών, οι διαπραγματεύσεις για τη συνθήκη προστασίας της ανοικτής θάλασσας ξανάρχισαν χθες με την ελπίδα να είναι οι τελευταίες.
Υπάρχει αχτίδα ελπίδας
«Ναι, υπάρχει μια αχτίδα ελπίδας. Ποτέ δεν βρισκόμασταν τόσο κοντά και η ορμή δεν ήταν ποτέ τόσο μεγάλη», σημείωσε η Φόντα στη διάρκεια δεξίωσης στην οποία μετείχαν αντιπρόσωποι και παρατηρητές.
«Χρειαζόμαστε μια συνθήκη και τη χρειαζόμαστε τώρα. Νέα καθυστέρηση θα ήταν εις βάρος μας», πρόσθεσε, περιγράφοντας τα δεινά που πλήττουν τους ωκεανούς, από την ρύπανση από πλαστικά ως την υπεραλιεία και την υπερθέρμανση του πλανήτη, την οξίνιση και τις πετρελαιοκηλίδες.
«Ως μητέρα, γιαγιά και πολίτης του κόσμου, σας καλώ να αφήσετε στην άκρη την πολιτική, την απληστία, τα ίδια συμφέροντα και την αδράνεια που τείνουν να θάψουν τις μεγάλες θαρραλέες ιδέες», κατέληξε η Τζέιν Φόντα.
Ξεκίνησαν οι διαπραγματεύσεις
Με θετική ενέργεια ξεκίνησαν χθες τα κράτη μέλη του ΟΗΕ τις διαπραγματεύσεις δύο εβδομάδων για να προσπαθήσουν να καταλήξουν τελικά σε μια συνθήκη για την προστασία της ανοιχτής θάλασσας και την αποφυγή περαιτέρω ζημιών που θα οδηγούσαν στην απομάκρυνση του στόχου για την διατήρηση του 30% του πλανήτη ως το 2030.
Μετά τα 15 χρόνια συνομιλιών, είναι η τρίτη φορά σε τουλάχιστον έναν χρόνο που γίνονται διαπραγματεύσεις στη Νέα Υόρκη σε σύνοδο που έχει στόχο να είναι η τελευταία.
Αυτήν την φορά, χθες, κατά την έναρξη των διαπραγματεύσεων των δύο εβδομάδων ως τις 3 Μαρτίου, υπάρχει συγκρατημένη αισιοδοξία ότι η τρέχουσα σύνοδος θα είναι και αυτή που θα φέρει αποτέλεσμα.
Μια «καθολική, αποτελεσματική, εφαρμόσιμη και μελλοντικά αποδεκτή συνθήκη είναι στο χέρι μας», δήλωσε κατά την έναρξή της η πρόεδρος της διάσκεψης Ρένα Λι.
«Υπάρχει πολλή θετική ενέργεια (και εναπόκειται σε μας να αυξήσουμε αυτήν την θετική ενέργεια, να μην χάσουμε τον στόχο μας και να ενεργήσουμε ώστε αυτή η διάσκεψη να είναι πραγματικά η τελευταία», σχολίασε στη συνέχεια κατά το πέρας της πρώτης ημέρας της συνόδου, λαμβάνοντας από την Τζέιν Φόντα την αίτηση με τις 5,5 εκατομμύρια υπογραφές ανθρώπων που ζητούν ισχυρή συνθήκη.
Η ανοιχτή θάλασσα αρχίζει εκεί που τελειώνουν οι Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες των κρατών, οι οποίες εκτείνονται κατά το μέγιστο 200 ναυτικά μίλια (370 χιλιόμετρα) από τις ακτές, και δεν ανήκει ως εκ τούτου στη δικαιοδοσία καμίας χώρας.
Αν και αντιπροσωπεύει το 60% των ωκεανών και περίπου τον μισό πλανήτη, η ανοιχτή θάλασσα έχει για καιρό αγνοηθεί, ενώ το βάρος έχει πέσει στις παράκτιες ζώνες και ορισμένα εμβληματικά είδη.
Τα ωκεάνια οικοσυστήματα παράγουν το ήμισυ του οξυγόνου που αναπνέουμε και περιορίζουν την υπερθέρμανση του πλανήτη, απορροφώντας σημαντικό μέρος του CO2 που εκπέμπεται από τις ανθρώπινες δραστηριότητες. Ωστόσο απειλούνται από την κλιματική αλλαγή, κάθε είδους ρύπανση και την υπεραλίευση.
