Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να τηρήσει τις υποσχέσεις προς τη Βόρεια Μακεδονία και να ξεκινήσει άμεσα τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις γράφει το Economist.
Όπως αναφέρει το βρετανικό περιοδικό Economist η κυβέρνηση Ζάεφ στη Βόρεια Μακεδονία υπέγραψε τη συμφωνία των Πρεσπών με την Ελλάδα, τερματίζοντας μια παράλογη αλλά αποσταθεροποιητική διαμάχη για το όνομα της χώρας, προσθέτοντας μια γεωγραφική σημασία σε αυτήν.
Στη συνέχεια το Economist προσθέτει: «Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επιθυμεί οι κυβερνήσεις της ΕΕ να ανοίξουν συνομιλίες ένταξης με τη Βόρεια Μακεδονία μαζί με την Αλβανία. Ήταν η υπόσχεση της προσχώρησης στην ΕΕ (και στο ΝΑΤΟ, που επίκειται) που έδωσε στον Ζάεφ το χώρο να προωθήσει στο εσωτερικό της χώρας του τη συμφωνία των Πρεσπών», τονίζει το βρετανικό περιοδικό και προσθέτει: «Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρέπει να τηρήσει την υπόσχεσή της προς τη Βόρεια Μακεδονία και οι ενταξιακές διαδικασίες πρέπει να αρχίσουν όσο το δυνατόν συντομότερα».
Όπως αναφέρει το Economist, τα διάφορα προβλήματα στην Ευρώπη δεν πρέπει να μας αποσπούν από την πρωτοφανή πρόοδο στη χώρα που από τον Φεβρουάριο είναι γνωστή ως Βόρεια Μακεδονία. Μετά από έτη αυταρχικής διακυβέρνησης η νέα κυβέρνηση με επικεφαλής τον Ζόραν Ζάεφ άρχισε να καταπολεμά τη διαφθορά και να μεταρρυθμίζει το σύστημα απονομής δικαιοσύνης.
Σε μια περιοχή που ταλανίζεται από εθνοτικές διαμάχες, η σλαβική πλειοψηφία της χώρας και η αλβανική μειονότητα έχουν καλές σχέσεις. Ωστόσο, τον Ιούνιο του 2018, η προσπάθειά του να αρχίσει συνομιλίες άργησε για ένα έτος και τώρα είναι μια περαιτέρω καθυστέρηση. Μια τέτοια μεταχείριση δεν είναι μόνο άθλια, αλλά επικίνδυνΗ… Για να αρχίσουν οι συνομιλίες ένταξης με μια υποψήφια χώρα, κάθε κυβέρνηση της Ε.Ε. πρέπει να συμφωνήσει και μέχρι τώρα η Γαλλία και η Ολλανδία ήταν τα εμπόδια. Το επιχείρημα του Εμανουέλ Μακρόν ότι η Ευρώπη χρειάζεται εμβάθυνση πριν την διεύρυνση, καλύπτει τους φόβους του ότι η ενθάρρυνση για τη διεύρυνση θα βοηθούσε την Μαρίν Λε Πεν, την εθνικιστική αντίπαλό του. Τώρα, ενώ ο Μακρόν μαλακώνει τη στάση του, εμφανίστηκε ένα νέο εμπόδιο στη Γερμανία.
Η κυβέρνηση της Ανγκελα Μέρκελ χρειάζεται τη στήριξη της Βουλής προκειμένου να εγκρίνει τα αιτήματα της Ε.Ε. και οι βουλευτές από το Χριστιανοδημοκρατικό της κόμμα αντιστέκονται και υποστηρίζουν ότι χρειάζονται περισσότερο χρόνο για διάλογο. Μερικοί δυσπιστούν προς το σύστημα δικαιοσύνης της Αλβανίας, άλλοι απλά θέλουν να πλήξουν την Μέρκελ. Σύμφωνα με το αρχικό σχέδιο,αναφέρει το ΑΜΝΑ, οι δύο υποψήφιες χώρες θα έπρεπε να λάβουν το πράσινο φως για την ενταξιακή διαδικασία στη Σύνοδο της 18ης Ιουνίου και τώρα κάτι τέτοιο φαίνεται αδύνατο. Θα μπορούσε να συγκληθεί μια ειδική Σύνοδος Κορυφής των ηγετών τον Ιούλιο για να εγκριθεί το αίτημα της Βόρειας Μακεδονίας, αλλά η γερμανική Βουλή θα αρχίσει σύντομα τη θερινή της παύση.
Μια άλλη ευκαιρία δεν θα προκύψει μέχρι τον Οκτώβριο, και έως τότε η καθυστέρηση μπορεί να καταστεί συνήθεια. Κάθε μέρα είναι χαμένη για την κυβέρνηση του Ζάεφ και, έχοντας ήδη υποστεί μια καθυστέρηση, οι ψηφοφόροι είναι σκεπτικοί. Παράλληλα, μέχρι το φθινόπωρο η Ελλάδα είναι πιθανό να έχει μια νέα κεντροδεξιά κυβέρνηση που θα αντιμετωπίσει την πίεση των ψηφοφόρων που αντιτίθενται στη Συμφωνία των Πρεσπών, προκειμένου να ασκήσει βέτο στις συνομιλίες. Αν η Ε.Ε. παραβιάσει τόσο απροκάλυπτα την υπόσχεσή της προς ένα βαλκανικό κράτος θα ενισχύσει την πεποίθηση ηγετών σε άλλες χώρες που υποστηρίζουν ότι οι Ευρωπαίοι δεν μπορούν να είναι αξιόπιστοι και άλλες δυνάμεις, από τη Ρωσία μέχρι την Τουρκία, θα συναινέσουν σε αυτήν την προσέγγιση.
Αντιθέτως, η εκκίνηση των συνομιλιών με τη Βόρεια Μακεδονία θα ενισχύσει τη θέση των φιλοευρωπαϊστών μεταρρυθμιστών σε όλην τη βαλκανική περιοχή. (Μια καθυστέρηση για την Αλβανία που παραμένει πολιτικά ασταθής, είναι δικαιολογημένη). Η εκκίνηση των συνομιλιών δεν αποτελεί εγγύηση της επιτυχημένης ολοκλήρωσής τους καθώς η Τουρκία που άρχισε τη διαπραγμάτευση το 2005 και παρουσιάζει πισωγυρίσματα το αποδεικνύει τόσο αποκαρδιωτικά. Η ένταξη της Κροατίας διήρκεσε οκτώ χρόνια. Η Ε.Ε. δεν πρέπει να χάσει την εμπιστοσύνη της στο πιο ισχυρό όπλο της εξωτερικής της πολιτικής. Η απόρριψη της Βόρειας Μακεδονίας θα ήταν σκληρή, αυτοκαταστροφική και λανθασμένη, τονίζει το βρετανικό περιοδικό.