Απομονωμένες και στοιβαγμένες σε μικρά δωμάτια και άκρως ανθυγιεινές συνθήκες, είναι εκτεθειμένες στον κίνδυνο της σωματικής και σεξουαλικής κακοποίησης.
Ο απόλυτος εφιάλτης αποτελεί καθημερινότητα για τις γυναίκες με ψυχική ή νοητική αναπηρία στα ιδρύματα της Ινδίας. Σε μια χώρα όπου οι γυναίκες βρίσκονται καθημερινά αντιμέτωπες με τις εις βάρος τους διακρίσεις.
Διαπιστώνοντας τις απάνθρωπες συνθήκες, η οργάνωση Human Rights Watch ζήτησε από την κυβέρνηση της Ινδίας να λάβει τα απαραίτητα μέτρα ώστε να αποδοθεί σε εθελοντές το έργο της φροντίδας των γυναικών με ειδικές ανάγκες.
“Από τη στιγμή που τις βάζουν σε ιδρύματα, στη ζωή τους μπαίνει ο φόβος, η κακοποίηση και η απομόνωση χωρίς ελπίδα διαφυγής”, σημειώνει η Kriti Sharma από τη Human Rights Watch.
Η μαρτυρία της 45χρονης Vidya, που κλείστηκε σε ίδρυμα από τον σύζυγό της και υποβλήθηκε σε θεραπεία με ηλεκτροσόκ, είναι συγκλονιστική.
“Ήταν σαν μια σήραγγα του θανάτου. Είχα πονοκέφαλο για μέρες. Όταν μείωσαν τα φάρμακά μου, άρχισα τις ερωτήσεις.
Μέχρι τότε ήμουν σαν φυτό. Μόνο μετά από μήνες ανακάλυψα ότι μου έκαναν θεραπεία ECT (Electroconvulsive therapy)”.
Ανεπαρκής πρόσβαση σε υγειονομική περίθαλψη, αναγκαστική θεραπεία που περιλαμβάνει ακόμα και ηλεκτροσόκ, σωματική, λεκτική και σεξουαλική βία.
Αυτά είναι ορισμένα από τα συμπεράσματα της έκθεσης καταπέλτη για τις ζωές των καταδικασμένων από τη ζωή και το κράτος γυναικών με ειδικές ανάγκες στην Ινδία.
Η έρευνα διενεργήθηκε σε έξι πόλεις από τον Δεκέμβριο του 2012 μέχρι τον Νοέμβριο του 2014 και βασίζεται σε περισσότερες από 200 συνεντεύξεις με γυναίκες και κορίτσια με ειδικές ανάγκες, μέλη των οικογενειών τους, κυβερνητικούς αξιωματούχους, αστυνομικούς και επαγγελματίες στον χώρο της ψυχικής υγείας.
Επιμέλεια: Μαρίνα Κουτσούμπα
Πηγή: News.com.au
