Ένας Ιταλός παππούς, ο Αλμπέρτο ντι Λενάρντο (Alberto di Lenardo) αποκάλυψε, σε μια σοφίτα, στην εγγονή του, Καρλότα, πάνω από 8.000 φωτογραφίες που είχε στη ζωή του τραβήξει. Πιθανότατα, βρισκόμαστε ενώπιον μιας νέας περίπτωσης «Βίβιαν Μάιερ».
Είναι γνωστό ότι η Μάιερ εργαζόταν ως νταντά σε πλούσιες οικογένειες της Νέας Υόρκης και του Σικάγου αλλά όταν στις αρχές της δεκαετίας του 2010 σε δημοπρασία αγοράστηκε αντί 300 μόλις δολαρίων μια κούτα με φωτογραφίες που φαίνονταν να μην είναι κάτι το εξαιρετικό αποκαλύφθηκε ότι η Μάιερ ήταν ένα φαινόμενο της φωτογραφίας δρόμου και στα χρόνια που ακολούθησαν πλήθυναν εκδόσεις, μελέτες, αποκαταστάσεις και εκθέσεις του έργου της σε όλον τον κόσμο. Τώρα, με τίτλο «An Attic Full of Trains», κυκλοφορεί μέσα στον Αύγουστο από τον εκδοτικό οίκο MACK επιλογή των φωτογραφιών του Αλμπέρτο ντι Λενάρντο (Alberto di Lenardo) επιμελημένη από την Καρλότα ντι Λενάρντο.
Το… μυστικό του Αλμπέρτο ντι Λενάρντο
Όλα ξεκίνησαν ένα Σάββατο μεσημέρι που η Καρλότα ήταν καλεσμένη για μεσημεριανό στο σπίτι των παππούδων της στο Ούντινε της Ιταλίας. Ο παππούς της την πήγε πάνω στη βιβλιοθήκη του, και πίσω από τα ράφια υπήρχε μια πόρτα που έκρυβε ζηλότυπα μια μυστική σοφίτα. Ήταν ένας άλλος κόσμος: περισσότερες από 8.000 φωτογραφίες που, σε Kodachrome, είχε τραβήξει σ’ όλη τη ζωή του ο Αλμπέρτο ντι Λενάρντο.
«Όταν καθίσαμε στο τραπέζι, ο παππούς αφηγήθηκε πώς “έκανε τον πατέρα μου να πετάει” χρησιμοποιώντας μόνο ένα μαξιλάρι, και ήθελε να μου δείξει κάποιες φωτογραφίες (της “πτήσης”) που είχε τραβήξει» διηγείται, στο Artnet News, η Καρλότα. «Καθώς έψαχνε να τις βρει, ερωτεύτηκα κεραυνοβόλα αυτές τις εικόνες. Με το που τελειώσαμε μ’ αυτόν τον πρώτο φάκελο, είχα γίνει ο art dealer του παππού μου».
Μοιάζει σαν οι φωτογραφίες να είναι στιγμιότυπα από ταινίες του Ντάγκλας Σερκ. Για την Καρλότα, αφηγούνται την ιστορία του νεαρού παππού της, ενός αρχοντάνθρωπου όπως τον περιγράφει, με σαρκαστική αίσθηση του χιούμορ κι ο οποίος αγαπούσε τα ταξίδια και την περιπέτεια. «Πάντα, έπαιρνε τους δρόμους, με τη γιαγιά μου και τους φίλους τους και κατά συνέπεια (με την επιλογή που έκανα) θέλησα απλά να δείξω αυτή την αίσθηση ταξιδιού και ελευθερίας που έχω κάθε που κάνω αναδίφηση στο αρχείο του» εξηγεί.
Στην Καρλότα – τώρα στα μέσα της τρίτης δεκαετίας της ζωής της – της πήρε πέντε χρόνια για να ολοκληρώσει το βιβλίο. Επιτάχυνε όταν ανακάλυψε ότι ο παππούς είχε αρρωστήσει σοβαρά. Ετοίμασε ένα προσχέδιο, το έδωσε στον πατέρα της, ο οποίος το πήρε μαζί του σε μια από τις τελευταίες επισκέψεις του στον παππού. Ο πατέρας της Καρλότα, η θεία της και η γιαγιά «θυμούνται ως μια από τις τελευταίες ανέμελες στιγμές που είχαν με τον παππού το να ξεφυλλίζουν μαζί το βιβλίο, ανασύροντας μνήμες κι ακούγοντάς τον να τους λέει ιστορίες για κάθε μία φωτογραφία» λέει η Καρλότα ντι Λενάρντο. Άφησαν το προσχέδιο στον Αλμπέρτο, ο οποίος το είχε μαζί του όταν πέθανε το καλοκαίρι του 2018.
Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ.
