Το κλίμα ήταν βαρύ, καθώς σχεδόν 3.000 έφηβοι περνούσαν δίπλα από τους εκατοντάδες αστυνομικούς, που είχαν αναπτυχθεί στο σχολικό συγκρότημα, για να επιστρέψουν στις τάξεις τους στο σχολείο του Πάρκλαντ, μιας συνοικίας στο Φορτ Λοντερντέιλ.
Το κτίριο, ωστόσο, όπου τα περισσότερα από τα θύματα του μακελειού έχασαν την ζωή τους θα παραμείνει κλειστό επ’ αόριστον.
Οι γονείς, οι περισσότεροι εκ των οποίων δεν είχαν ποτέ συνοδεύσει τα παιδιά τους στο σχολείο, σήμερα βρίσκονταν κοντά τους για να τους προσφέρουν ηθική συμπαράσταση. Για παράδειγμα, η 44χρονη Τζανίν Γκίτενς έσπευσε στο πλευρό του γιου της για να τον υποδεχθεί, μόλις αποβιβάστηκε από το λεωφορείο.
«Θέλαμε να τους διαβεβαιώσουμε ότι βρισκόμαστε εδώ κι ότι τους συμπαραστεκόμαστε» είπε η 44χρονη μητέρα, ο γιος της οποίας Τζέβον, ηλικίας 16 ετών, και ο φίλος του αποφάσισαν να πάρουν το λεωφορείο για να πάνε στο σχολείο τους «διότι ήθελαν σήμερα να νιώσουν όσο πιο φυσιολογικά γίνεται».
Ο 15χρονος Νίκολας Ροντρίγκες εξήγησε ότι αποφάσισε να περπατήσει έως το σχολείο του, διανύοντας πεζή μια απόσταση 1,6 χλμ, αντί να πάει με το ποδήλατό του, όπως συνήθιζε, καθώς «ήθελε να σκεφτεί».
Κι ακόμα κι όταν τα παιδιά μπήκαν στις τάξεις, όσοι πήγαν για να τους συμπαρασταθούν δεν έφυγαν, παρέμειναν στον προαύλιο χώρο.
«Συμμεριζόμαστε τον πόνο αυτών των παιδιών» σημείωσε η Μπέβερλι Τένερ, τα δύο παιδιά της οποίας έχουν αποφοιτήσει από το σχολείο του Πάρκλαντ. «Τα είδαμε να μεγαλώνουν και το να βρισκόμαστε εδώ για να τους συμπαρασταθούμε είναι το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε» συμπλήρωσε η ίδια.
ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ
