- Νέο δημοσκοπικό κάζο αυτή τη φορά στις ισπανικές εκλογές - Δημοσκοπήσεις και exit poll έδιναν το κόμμα του Ιγκλέσιας 2ο όμως οι Σοσιαλιστές κέρδισαν την άτυπη μεταξύ τους μάχη - Οι Σοσιαλιστές κερδίζουν 85 έδρες και οι απογοητευμένοι Unidos Podemos μόλις 71 - Καθαρά πρώτος ο Ραχόι με 33% και 14 έδρες περισσότερες από τον Δεκέμβρη όμως δύσκολα θα σχηματίσει κυβέρνηση
Exit polls και δημοσκοπήσεις αποδείχτηκαν σε μια ακόμη κάλπη, αναξιόπιστα, καθώς οι Podemos δεν κατάφεραν να ξεπεράσουν τους Σοσιαλιστές και παρέμειναν, όπως και τον Δεκέμβρη στην 3η θέση.
Το κόμμα του Μαριάνο Ραχόι αναδεικνύεται πρώτο (33%) και μάλιστα αρκετά ενισχυμένο καθώς παίρνει 137 έδρες 14 παραπάνω από τον περασμένο Δεκέμβρη, όμως και πάλι πολύ δύσκολα θα καταφέρει να βρει σύμμαχο για να σχηματίσει πλειοψηφία 176 εδρών στη Βουλή.
Οι Σοσιαλιστές ακολουθούν στη δεύτερη θέση με ποσοστό 22,68% και 85 έδρες, 5 λιγότερες από τον Δεκέμβρη. Δύο παραπάνω έδρες (71) και ποσοστό 21,11% καταγράφουν οι Podemos, ενώ οι Ciudadanos χάνουν σημαντικές δυνάμεις και μειώνουν από τις 40 στις 32 έδρες και ποσοστό 13,04%.
Λίγα λεπτά μετά τις 21:00 (ώρα Ελλάδας) και αφού έκλεισαν οι κάλπες δόθηκαν στη δημοσιότητα τα πρώτα exit poll των βουλευτικών εκλογών στην Ισπανία. Σύμφωνα με αυτά, το Λαϊκό κόμμα του Μαριάνο Ραχόι λαμβάνε 28,48%, οι Unidos Podemos 25,61%, τo Σοσιαλιστικό κόμμα 21,98% και οι Ciudadanos 11,78%.
Η άνοδος του κόμματος Ραχόι μοιάζει να οφείλεται στο πειστικό δίλημμα για την «χρήσιμη ψήφο», που η προεκλογική εκστρατεία του κόμματος έθεσε ενώπιον των ψηφοφόρων, ιδίως στους αναποφάσιστους κι όσους είχαν ψηφίσει τους κεντρώους Ciudadanos, κατορθώνοντας να προσελκύσει πολλούς εξ αυτών.
Πράγματι, το κεντροδεξιό αυτό κόμμα παραμένει στην τέταρτη θέση, αλλά μακράν επίσης από τα προηγούμενα ποσοστά του, καθώς χάνει οκτω βουλευτές, συγκεντρώνοντας μόλις 32 έδρες. Με βάση αυτό το αποτέλεσμα καταβυθίζεται επίσης κι η φιλοδοξία του ηγέτη του Άλμπερτ Ριβέρα να καταστήσει το κόμμα ρυθμιστή των μετεκλογικών πολιτικών εξελίξεων.
Τα αποτελέσματα έφεραν όντως μία ανατροπή στον συσχετισμό δυνάμεων μεταξύ των Σοσιαλιστών( PSOE) και της συμμαχίας των Unidos Podemos. Μόνο που η ανατροπή αυτή αναφερόταν στην διάψευση των δημοσκοπήσεων που έφεραν την Αριστερή συμμαχία στη δεύτερη θέση και τους Σοσιαλιστές να κατακρημνίζονται και να έχουν να επιλέξουν ανάμεσα στη Σκύλλα και τη Χάρυβδη της στήριξης μίας κυβέρνησης των Podemos, ή την εξαφάνισή τους από τον εκλογικό χάρτη.
Μιλώντας στους δημοσιογράφους από την πλατεία της Ρέινα Σοφία στη Μαδρίτη, το alter ego του Ιγκλέσιας, Ινίγο Ερεχόν, δήλωσε πως εάν «τα αποτελέσματα παραμείνουν έτσι όπως είναι δεν είναι καλά, γιατί επιβραδύνουν την αλλαγή που χρειάζεται η χώρα».
Το γεγονός παραμένει ότι το θρίλερ, που είχε ξεκινήσει τον Δεκέμβριο θα συνεχισθεί πάνω στο ίδιο σενάριο. Καθώς το ΡΡ, παρά την άνοδό του, δεν συγκεντρώνει αυτοδυναμία, η ανάγκη να σχηματισθεί κυβέρνηση συμμαχίας παραμένει αδήριτη. Η μακρά σειρά των εντολών σχηματισμού (και του συνεπακόλουθου αδιεξόδου στις διαβουλεύσεις) βρίσκεται προ των θυρών, καθώς κανένα από τα κόμματα δεν πρόκειται να κάνει πίσω από τις θέσεις στις οποίες έχει περιχαρακωθεί από την προηγούμενη φορά. Και η προοπτική μίας μεγάθυμης χειρονομίας των Podemos να προσφέρει γη και ύδωρ από τις θέσεις του στους Σοσιαλιστές είναι ισχνή –δεδομένου ότι το Psoe θα θελήσει να συμμετέχουν κι οι Ciudadanos—μοιάζει πάλι μακρινή. Το ζήτημα είναι το πόσο νερό είναι διατεθειμένος να βάλει στο κρασί του ο Ιγκλέσιας —που άλλωστε είχε δηλώσει προεκλογικά ότι το κόμμα του εκπροσωπεί την ‘υγιή’ Σοσιαλδημοκρατία, εκείνη των Μαρξ κι Ένγκελς προτού οι επίγονοί τους τους χαρακτηρίσουν ‘κομμουνιστές’!
Μπροστά στο αδιέξοδο πάντως υπάρχουν άλλες λύσεις. Ίσως η πρώτη, που προτείνει το ΡΡ, μία Μεγάλη Συμμαχία με τους Σοσιαλιστές, να μη φαίνεται δυνατή, γιατί κάτι τέτοιο θα ενείχε τον κίνδυνο το Psoe να γίνει ένα δεύτερο ΠΑΣΟΚ, αλλά η λύση της ‘αποχής’ Σοσιαλιστών-Ciudadanos σε κρίσιμες ψηφοφορίες στη Βουλή, που θα κατέβαζε (και σημαντικά) το όριο της πλειοψηφίας για να περάσουν οι νόμοι, φαντάζει ένα πολύ πιθανό σενάριο.
Οι μεγάλες αλλαγές, που προοιώνιζε η προεκλογική εκστρατεία, δεν ήλθαν πάντως, ενώ το αδιέξοδο παραμένει—ίσως και λίγο πιο περίπλοκο από πριν—επιβεβαιώνοντας την ρήση του Τομάζο ντι Λαμπεντούζα, που παραφθείροντάς την για την περίσταση θα τη μεταγράφαμε ως «οι εκλογές άλλαξαν τα πάντα για να μην αλλάξει τίποτα».
ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ
