Ο ασκών χρέη πρωθυπουργού της Ισπανίας Μαριάνο Ραχόι εξέφρασε σήμερα την ελπίδα πως τα κόμματα θα καταλήξουν σε συμφωνία μέσα σε έναν μήνα προκειμένου να καταστεί δυνατή μια κυβέρνηση του συντηρητικού Λαϊκού Κόμματός (PP) του.
“Πρέπει να προσπαθήσω να εξασφαλίσω μια πλειοψηφία για να κυβερνήσω γιατί χωρίς αυτήν, είναι πολύ δύσκολο, πολύ πολύπλοκο”, δήλωσε ο Ραχόι στον ραδιοφωνικό σταθμό Cope μετά την ανάδειξη του κόμματός του στην πρώτη θέση στις δεύτερες βουλευτικές εκλογές που διεξήχθησαν σε διάστημα έξι μηνών, αλλά χωρίς να εξασφαλίζει την πλειοψηφία.
“Πιστεύω πως μέσα σε έναν μήνα μπορούμε να έχουμε μια συμφωνία για τα βασικά. Θα ήταν ανοησία να χάσουμε χρόνο για πολλούς άλλους μήνες”, είπε ακόμη.
Για ακόμη μια φορά exit poll και δημοσκοπήσεις έπεσαν μακράν έξω και απέτυχαν παταγωδώς να προβλέψουν το αποτέλεσμα της κάλπης. Όχι όσον αφορά στο κόμμα που ήρθε πρώτο μετά το νέο γύρο των βουλευτικών εκλογών στην Ισπανία αλλά όσον αφορά στον δεύτερο αφού οι Podemos, παρά τη συνεργασία με την Αριστερά, δεν κατάφεραν να είναι δεύτερη πολιτική δύναμη πίσω από Λαϊκό Κόμμα του Μαριάνο Ραχόι.
Οι εκλογές στην Ισπανία που έγιναν την Κυριακή (26.06.2016) ανέδειξαν ξανά πρώτο κόμμα τη Δεξιά, με τους Σοσιαλιστές του Πέδρο Σάντσες να είναι δεύτεροι και το πολιτικό θρίλερ του περασμένου Δεκεμβρίου έτοιμο να επαναληφθεί. Με καταμετρημένο πια το 100% των ψήφων, το Λαϊκό Κόμμα του Μαριάνο Ραχόι έλαβε 33,03% και κέρδισε 137 έδρες στη Βουλή, οι Σοσιαλιστές είναι δεύτεροι με 22,66% και 85 έδρες, οι Podemos, ο συνασπισμός Unidos Podemos για την ακρίβεια (το Podemos και το μικρό κόμμα Izquierda Unida (Ενωμένη Αριστερά), διάδοχο κόμμα του Κομμουνιστικού Κόμματος) πήραν 21,1% και κερδίζουν 71 έδρες.
Το σκηνικό δεν άλλαξε πολύ σε σχέση με τον περασμένο Δεκέμβριο, όταν οι πολιτικές δυνάμεις δεν κατάφεραν να καταλήξουν σε κυβέρνηση συνεργασίας και έτσι φτάσαμε στις νέες εκλογές, έξι μήνες μετά. Το Λαϊκό Κόμμα κέρδισε 14 έδρες περισσότερες (137 από 123 τον Δεκέμβριο) αλλά ακόμη κι έτσι απέχει πολύ από την απόλυτη πλειοψηφία 176 εδρών στο κοινοβούλιο των 350 εδρών. Μεγάλοι χαμένοι των εκλογών οι Podemos που δεν κέρδισαν τίποτα (τον Δεκέμβριο είχαν πάρει 69 έδρες και δυο η Ενωμένη Αριστερά, όσους δηλαδή πήρε τώρα ο συνασπισμός τους).
Το νεόκοπο φιλελεύθερο Ciudadanos, τέταρτη πολιτική δύναμη, λαμβάνει μόνο 32 έδρες, καταγράφοντας πτώση στα ποσοστά του σε σχέση με τις εκλογές του Δεκεμβρίου που είχε κερδίσει 40 έδρες, όταν είχε προσελκύσει τους ψηφοφόρους του PP καταγγέλλοντας τη διαφθορά. Ωστόσο αυτή τη φορά μπορεί να προσφέρει πολύτιμη στήριξη στο PP.
Ο Μαριάνο Ραχόι διεμήνυσε μετά το αποτέλεσμα της κάλπης πως δικαιούται να κυβερνήσει αλλά για να το κάνει, χρειάζεται συνεργασίες. Οι Ciudadanos του την προσφέρουν αλλά το άθροισμα των εδρών τους (137 και 32) πάλι δεν φτάνει τις 176 που απαιτούνται για να σχηματιστεί κυβέρνηση. Ο ηγέτης των Ciudadanos, Άλμπερτ Ριβέρα δήλωσε ήδη έτοιμος να καθίσει στο ίδιο τραπέζι με τον Ραχόι. Αν υπάρχει συνεργασία, Ραχόι και Ριβέρα θα αναζητούν επτά έδρες. Μπορούν να βρουν τουλάχιστον έξι από τα περιφερειακά κόμματα από τη Χώρα των Βάσκων και τα Κανάρια Νησιά.
Όλα αυτά σημαίνουν πως οι Ισπανοί “ξυπνούν” στο ίδιο (πολιτικό) έργο θεατές. Η άνοδος του Λαϊκού Κόμματος, που κέρδισε 12 έδρες περισσότερες σε σχέση με τον Δεκέμβριο μοιάζει να οφείλεται στο πειστικό δίλημμα για την «χρήσιμη ψήφο», που η προεκλογική εκστρατεία του κόμματος έθεσε ενώπιον των ψηφοφόρων, ιδίως στους αναποφάσιστους κι όσους είχαν ψηφίσει τους κεντρώους Ciudadanos, κατορθώνοντας να προσελκύσει πολλούς εξ αυτών.
Το γεγονός παραμένει ότι το θρίλερ, που είχε ξεκινήσει τον Δεκέμβριο θα συνεχισθεί πάνω στο ίδιο σενάριο. Καθώς το ΡΡ (Λαϊκό Κόμμα), παρά την άνοδό του, δεν συγκεντρώνει αυτοδυναμία, η ανάγκη να σχηματισθεί κυβέρνηση συμμαχίας παραμένει.
Η μακρά σειρά των εντολών σχηματισμού (και του συνεπακόλουθου αδιεξόδου στις διαβουλεύσεις) βρίσκεται προ των θυρών, καθώς κανένα από τα κόμματα δεν πρόκειται να κάνει πίσω από τις θέσεις στις οποίες έχει περιχαρακωθεί από την προηγούμενη φορά. Και η προοπτική μίας μεγάθυμης χειρονομίας των Podemos να προσφέρει γη και ύδωρ από τις θέσεις του στους Σοσιαλιστές είναι ισχνή –δεδομένου ότι το Psoe θα θελήσει να συμμετέχουν κι οι Ciudadanos- μοιάζει πάλι μακρινή.
Το ζήτημα είναι το πόσο νερό είναι διατεθειμένος να βάλει στο κρασί του ο Ιγκλέσιας—που άλλωστε είχε δηλώσει προεκλογικά ότι το κόμμα του εκπροσωπεί την “υγιή” Σοσιαλδημοκρατία, εκείνη των Μαρξ κι Ένγκελς προτού οι επίγονοί τους τους χαρακτηρίσουν “κομμουνιστές”!
Μπροστά στο αδιέξοδο πάντως υπάρχουν άλλες λύσεις. Ίσως η πρώτη, που προτείνει το ΡΡ, μία Μεγάλη Συμμαχία με τους Σοσιαλιστές, να μη φαίνεται δυνατή, γιατί κάτι τέτοιο θα ενείχε τον κίνδυνο το Psoe να γίνει ένα δεύτερο ΠΑΣΟΚ, αλλά η λύση της “αποχής” Σοσιαλιστών-Ciudadanos σε κρίσιμες ψηφοφορίες στη Βουλή, που θα κατέβαζε (και σημαντικά) το όριο της πλειοψηφίας για να περάσουν οι νόμοι, φαντάζει ένα πολύ πιθανό σενάριο.
Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ
Φωτογραφίες: Reuters
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232163