Ελευθερία και θάνατος ή φόβος;

Στόχος, μαζική συγκέντρωση χιλιάδων ατόμων η πλειοψηφία των οποίων, ίσως ήταν ανήλικοι, σε ένα από τα ειδεχθέστερα τρομοκρατικά συμβάντα της ασύμμετρης ισλαμικής τρομοκρατίας στην νέα εποχή.

Στην ίδια κλίμακα βαρβαρότητας και συνεπειών με τα γεγονότα στο Μπατακλάν στο Παρίσι πριν από 18 μήνες και της Νίκαιας στη Νότια Γαλλία, τον περασμένο Ιούλη. Κι αφού μεσολάβησαν η ακολούθησαν, η επίθεση στο αεροδρόμιο των Βρυξελλών, στην αγορά του Μονάχου, στο μετρό της Αγίας Πετρούπολης πριν δύο μήνες και άλλα μικρότερης σημασίας και συνεπειών συμβάντα όπως στα Ηλύσια Πεδία μόλις πριν από ένα μήνα.

Η γενίκευση του ασύμμετρου τρομοκρατικού πολέμου, με την αυτατανάφλεξη των βομβιστών αυτοκτονίας ή των καμικάζι των βαρέων οχημάτων, έχει ως στόχο την διασπορά του φόβου και της κοινωνικής οδύνης στις δυτικές μητροπόλεις.

Στοχεύει στην πρόκληση συνεπειών πολέμου μεταξύ αμάχων σε καιρούς ειρήνης και θέτει σε δοκιμασία και τελικά σε αχρηστία τους μηχανισμούς ασφαλείας σε επίπεδο πρόληψης. Οι μηχανισμοί αυτοί είναι δύσκολο να εντοπίσουν προληπτικά, πόσο μάλλον να αναχαιτίσουν τους αποφασισμένους. Αυτούς του ταγμένους και συνάμα άτακτους που είναι πια εγκατεσπαρμένοι στον λεγόμενο Δυτικό χώρο.

Αυτός ο χώρος με την μεγαλύτερη αναλογία ελευθεριών και ατομικών δικαιωμάτων στον σύγχρονο κόσμο, δυστυχώς πρέπει πια να ζήσει έτσι. Με συμβάντα φονικά και άκρως καταστροφικά, όχι όμως αναπάντεχα.

Το γνωρίζουν αυτό οι πολιτικές ηγεσίες των πληττομένων κοινωνιών και προχωρούν σε θεραπείες ηθικού και απαρέγκλιτης πίστης σε αρχές και αξίες. Κάνουν ενέσεις αντοχής στον κοινωνικό πόνο, προσπαθώντας να διατηρήσουν ανώτερα ένστικτα, αξίες και την εναπομείνασα συνοχή στον κοινωνικό ιστό.

Το έκαναν ο Ολάντ, η Μέρκελ, ο Μισέλ και τώρα η Μέι. Γνωρίζουν όλοι ότι πλέον οι μηχανισμοί ασφαλείας όσο κι αν είναι προχωρημένοι και εξοπλισμένοι τεχνικά και νομικά, παίζουν κυρίως άμυνα, με περιορισμένα περιθώρια στον τομέα της πρόληψης. Γι’ αυτό όλοι ξορκίζουν τον φόβο, γνωρίζοντας πως αν κυριαρχήσει, πάει περίπατο η ελευθερία και επενδύονται περιθώρια στο χάος.

Στο πλαίσιο αυτό της κοινωνικής ενθάρρυνσης οι δηλώσεις της βασίλισσας Ελισάβετ. Είναι φανερό ο,τι το βάρος πέφτει στον τομέα της διαχείρισης των απωλειών και της ευρείας κοινωνικής ψυχοθεραπείας. Επαινεί τα σωστικά και ιατρικά συνεργεία και την αντίδραση του πληθυσμού. Οι μηχανισμοί ασφαλείας εξ αντικειμένου χάνουν στον ασύμμετρο βάρβαρο πόλεμο των μητροπόλεων.

Το Λονδίνο είχε τρομερή οχύρωση μετά τα γεγονότα της γέφυρας του Τάμεση, λένε ορισμένα διεθνή μέσα, αλλά οι βομβιστές χτύπησαν την περιφέρεια, συγκρίνοντας κάπως άστοχα την τακτική αυτή, με την ανάλογη του ΙRA πολύ παλαιότερα. Άλλωστε μόνο για συζητήσεις είναι η επίκληση της τακτικής του αντιπερισπασμού μπροστά στην αήττητη στρατηγική των βομβιστών αυτοκτονίας.