Μια είδηση που σοκάρει. Ένας 46χρονος πατέρας δύο παιδιών κόντεψε να πεθάνει αφού είχε φάει μπριζόλα. Πως περιγράφει ο ίδιος τα όσα έζησε.
Πρόκειται για τον 46χρονο Ντάρεν Ασχαλ, από το Chorley του Lancashire. Έμεινε για 5 μήνες στο νοσοκομείο σχεδόν σε κώμα. Πλέον δεν μπορεί να περπατήσει ενώ έχει δυσκολίες ακόμη και στην επικοινωνία του με τους άλλους. Όμως οι γιατροί του λένε πως είναι τυχερός που ζει μετά από λιστέρια και μηνιγγίτιδα που του παρέλυσε αρκετά νευρικά μέρη του σώματος του.
Όλα ξεκίνησαν στα τέλη Δεκεμβρίου. Αρχικά αισθάνθηκε άρρωστος αφού πρώτα είχε ψήσει και φάει δύο μπριζόλες σε μια μεταλλική πλάκα καθώς βρισκόταν στο Μπέρμιγκχαμ όπου εργαζόταν αφού είναι κηπουρός.
“Είχε καταλάβει ότι η μία μπριζόλα δεν ήταν ψημένη καλά. Το κατάλαβα στην γεύση. Το μετάνιωσα που την έφαγα. Αισθανόμουν ότι αυτό που κάνω ήταν λάθος. Και τελικά ήταν. Ένα μήνα αργότερα πήγα στο νοσοκομείο καθώς νόμιζα πως είχα πάθει καρδιακή προσβολή. Μετά από τρεις μέρες άρχισε να παραλύει η δεξιά πλευρά του προσώπου μου και οι περισσότεροι νόμιζαν πως πάθαινα εγκεφαλικό. Μάλιστα πήρα και την κατάλληλη θεραπεία για εγκεφαλικό αλλά τίποτα δεν πέρναγε”, λέει ο Ντάρεν περιγράφοντας τα όσα έζησε.
Ο Ντάρεν είχε πάθει λιστέρια. Τα συμπτώματα μπορεί να εμφανιστούν ακόμη και με 70 μέρες καθυστέρηση. Στις 11 Φεβρουαρίου βγήκε από το νοσοκομείο και επέστρεψε μετά από δύο μέρες αφού η κατάσταση του είχε χειροτερέψει.
“Ήμουν σίγουρη ότι ο Ντάρεν πέθαινε. Δεν ήξερα τι να κάνω”, είπε η σύζυγος του Πόλα. Ο γιατρός που πήγε σπίτι τους, τους είπε πως η κατάσταση του ήταν πολύ σοβαρή. Έτσι επέστρεψε ξανά στο νοσοκομείο και από εκεί μεταφέρθηκε στο Royal Preston Hospital αφού με δυσκολία μπορούσε να ανασάνει ενώ είχε παραλύσει ολόκληρος.
Ο Ντάρεν δεν πρόκειται να αναρρώσει πλήρως ποτέ. Θα χρειάζεται να παίρνει συνέχεια αντιβίωση για όλη του την ζωή αλλά όπως λένε οι γιατροί είναι πολύ τυχερός που ακόμη ζει και που θα ζήσει για αρκετά χρόνια ακόμη έστω και στην κατάσταση αυτή.
Τι είναι η λιστέρια
Η λιστέρια, είναι ένα μικρό κινητό γκραμ-θετικό βακτηρίδιο που βρίσκεται στο περιβάλλον, στα φυτά, στην εντερική χλωρίδα πολλών θηλαστικών ζώων και του ανθρώπου (σε ένα 5% των υγιών ανηλίκων), ενώ επίσης απομονώνεται από διάφορες τροφές όπως γάλα, λαχανικά, πουλερικά, ψάρια και κρέας.
Είναι ασύνηθες αίτιο λοιμώξεων για το γενικό πληθυσμό, προκαλεί όμως σοβαρότατες λοιμώξες (βαχθηριαιμία, μηνικοεγκεφαλίτιδα) σε ορισμένες ομάδες ατόμων – νεογνά, έγκυες, ηλικιωμένους, ανοσοκατασταλμένους ασθενείς. Προκαλεί σποραδικά κρούσματα και επιδημίες γαστρεντερίτιδας, από την οποία κινδυνεύουν ιδιαίτερα οι προαναφερόμενες ομάδες ατόμων. Στην εγκυμοσύνη, ιδιαίτερα μεταξύ 26ης και 30ής εβδομάδας κύησης (παρατηρείται η μεγαλύτερη ανεπάρκεια της κυτταρικής ανοσίας), προκαλείται βαχθηριαιμία (συνήθως αυτοϊώμενη) και στη συνέχεια προσβάλλει τον πλακούντα. Στο 20% αυτών των περιπτώσεων παρατηρείται πρόωρος τοκετός ή και θάνατος του νεογνού.