Μπορεί να διαφωνεί και να αμφισβητεί κάποιος με την πολιτική του, με τις απόψεις του, τον τρόπο ομιλίας του, όμως ο Ερντογάν αναμφισβήτητα είναι ηγέτης και ίσως ο σημαντικότερος που έχει γεννήσει η Τουρκία, μετά τον ιδρυτή της Κεμάλ Ατατούρκ.
H πρόσφατη σκληρή στάση του απέναντι στο Ισραήλ και ο ρόλος που αναλαμβάνει ως ηγέτης των δικαιωμάτων Μουσουλμάνων της Μέσης Ανατολής δεν είναι τυχαία.
Πριν από λίγα χρόνια κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί πως η Τουρκία θα μπορούσε να «σηκώσει κεφάλι» στο Ισραήλ, και ούτε να μην ακούει τις υποδείξεις των ΗΠΑ. Η ότι θα είναι η δεύτερη σε ανάπτυξη χώρα του κόσμου.
Η Άγκυρα τα τελευταία χρόνια ασκεί ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική. Βέβαια όλα αυτά δεν γίνονται τυχαία.
Ο Ερντογάν κατ’αρχάς έχει καταφέρει να γίνει ο «στάρ των Αραβικών Μέσων ενημέρωσης ». Με τις ομιλίες του μπαίνει στα σπίτια των Αράβων. « Όταν το Ισραήλ δολοφονεί, παιδιά που παίζουν στις αυλές των σπιτιών τους εγώ δεν μπορώ να σιωπώ» δηλώνει.
Κανείς δεν ξεχνά τη σκηνή όπου τον Ιανουάριο του 2009 στη σύνοδο του Νταβός μπροστά στα μάτια όλου του κόσμου ο Ερντογάν «ύψωσε τη φωνη στον πρόεδρο του ισραήλ Σίμον Πέρες, τον επέπληξε για τις «δολοφονίες των αθώων Παλαιστινίων» και σηκώθηκε κι έφυγε από τη σύνοδο.
Εμφανίζεται ως ηγέτης τους, που διεκδικεί τα δικαιώματα τους. Κυρίως των Παλαιστινίων που έχουν είναι διχασμένοι. Τώρα, που τα ισχυρά δικτατορικά καθεστώτα καταρρέουν ο τούρκος πρωθυπουργός θέλει να αναλάβει την «πνευματική τους ηγεσία».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΣΤΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΤΟΥ www.onalert.gr ΣΤΟΝ ΤΟΥΡΚΟ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ
