Ο γερμανός ευρωβουλευτής Nico Semsrott μπορεί να απεχθανόταν κάθε λεπτό που περνούσε στο ευρωκοινοβούλιο όμως καλεί όλους να ψηφίσουν στις ευρωεκλογές.
Ο ευρωβουλευτής που μισεί να είναι ευρωβουλευτής και δηλώνει ότι μετά την θητεία του στο ευρωκοινοβούλιο έγινε «χειρότερος άνθρωπος» θεωρεί σημαντικό να πάμε όλοι να ψηφίσουμε στις ευρωεκλογές 2024.
Όταν ο 33χρονος γερμανός κωμικός Nico Semsrott έφτασε στις Βρυξέλλες το 2019 με το μαύρο hoodie του είχε μια ξεκάθαρη στρατηγική στο μυαλό του: Να κάνει τους ανθρώπους να ενδιαφερθούν για την πολιτική και να θέσει τους ευρωκράτες προ των ευθυνών τους μέσω της δύναμης της σάτιρας.
«Ήθελα να χρησιμοποιήσω την κωμωδία ως εργαλείο για να δημοσιοποιήσω τα πράγματα και να ξεγελάσω τους ανθρώπους στην πολιτική», δήλωσε ο Γερμανός νομοθέτης και κωμικός στο Politico σε συνέντευξή του.
Μετά από μια καριέρα στο standup comedy, εξελέγη το 2019 ως ένας από τους δύο ευρωβουλευτές του σατιρικού κόμματος «Die PARTEI», το οποίο πήρε 900.000 ψήφους εκείνη τη χρονιά.
Σε αντίθεση με τον συνάδελφό του ευρωβουλευτή του ίδιου κομματος Martin Sonneborn, ο Semsrott αποφάσισε να ενταχθεί στην Ομάδα των Πρασίνων – για να αποκτήσει μεγαλύτερη επιρροή, ενώ αποχώρησε από το σατιρικό κόμμα το 2021, αφού ο Sonneborn αντιμετώπισε κατηγορίες για ρατσισμό.
Ο ίδιος εκτιμά ότι θητεία του ως ευρωβουλευτής, τον έκανε «χειρότερο άνθρωπο» και «σε καμία περίπτωση» δεν θα επιστρέψει στο Κοινοβούλιο, σημειώνει.
Τον Απρίλιο, ο Semsrott δημοσίευσε ένα βιβλίο σχετικά με το πόσο δεν του άρεσε να είναι ευρωβουλευτής. Σε 340 σελίδες, περιέγραψε το Κοινοβούλιο ως έναν ανίσχυρο θεσμό γεμάτο διαφθορά που επιβραβεύει τη συσκότιση.
Το βιβλίο, παραδέχεται με ευκολία, γράφτηκε από έναν συγγραφέα-φάντασμα και το μήνυμά του μπορεί να είναι πιο αρνητικό από ό,τι σκόπευε. Αλλά η καυστική κριτική του για τις εσωτερικές λειτουργίες του Κοινοβουλίου εξακολουθεί να ισχύει. Οι ευρωβουλευτές είναι «σε θέση να φτιάχνουν τους δικούς τους κανόνες», επέμεινε.
Ο Semsrott αισθάνθηκε δικαιωμένος όταν ξέσπασε το σκάνδαλο διαφθοράς Qatargate, αλλά υποστηρίζει ότι υπάρχουν πολύ περισσότερες ύποπτες συναλλαγές που λαμβάνουν χώρα αφού «το Κοινοβούλιο δεν ελέγχει τίποτα» δήλωσε.
Ο Semsrott παραπονιέται ότι οι ευρωβουλευτές έχουν ελάχιστα μέσα για να θέσουν την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ή τις εθνικές κυβερνήσεις προ των ευθυνών τους και δεν μπορούν καν να προτείνουν νομοθεσία.
«Δεν είναι παράλογο να λέμε στους ανθρώπους ότι αυτές είναι οι ευρωεκλογές, θα αλλάξετε τα πάντα, εσείς θα αποφασίσετε και στη συνέχεια, αν δείτε την πραγματική διαδικασία, οι πραγματικές ευρωεκλογές γίνονται στη Γερμανία, τη Γαλλία και την Ιταλία, οι εθνικές εκλογές, και τα υπόλοιπα δεν έχουν τόση σημασία», είπε. «Αυτή είναι η πραγματικότητα».
Θα πρέπει λοιπόν οι Ευρωπαίοι να μπουν στον κόπο να ψηφίσουν αυτή την εβδομάδα;
«Φυσικά» απάντά, ο Semsrott, υποστηρίζοντας ότι κάθε ψήφος υπέρ ενός κόμματος ή υποψηφίου είναι ουσιαστικά μια ψήφος κατά ενός άλλου:
«Το λιγότερο που μπορείς να κάνεις είναι να δυσκολεύεις αυτούς που αποκαλώ «κακούς ανθρώπους» να προβάλλουν τα επιχειρήματά τους».
Ο Nico Semsrott δεν είναι ένας συνηθισμένος ευρωβουλευτής. Όταν το POLITICO κατέγραψε τους αριθμούς των χιλιάδων τροπολογιών που κατατέθηκαν και των ομιλιών που πραγματοποιήθηκαν αυτή τη θητεία, ο Γερμανός ευρωβουλευτής ξεχώρισε γιατί δεν κατέθεσε καμία.
Έξω από το γραφείο του, μια φωτεινή ροζ πινακίδα γράφει: «Γραφείο του Nico Semsrott. Δευτέρα – κλειστό. Τρίτη – κλειστό. Τετάρτη – κλειστό. Πέμπτη – κλειστό. Παρασκευή – κλειστό.Σάββατο – κλειστό. Κυριακή – κλειστό».
Σπάνια έχανε ψηφοφορία, αλλά κατά τα άλλα δεν ασχολήθηκε πολύ με την παραδοσιακή εργασία ενός ευρωβουλευτή. Μέσα σε πέντε χρόνια έστειλε δύο γραπτές ερωτήσεις στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, έδωσε τέσσερις ομιλίες και δεν συνέβαλε καθόλου στη σύνταξη ή την τροποποίηση της νομοθεσίας.
Για να είμαστε δίκαιοι, λέει ο Semsrott, δεν είχε ποτέ την πρόθεση να κάνει τέτοιου είδους εργασία.
«Ήθελα να δημιουργήσω διαφάνεια. Σχετικά με τα πράγματα που πάνε στραβά», γράφει στο βιβλίο του. «Είπα [στους Πράσινους] από την αρχή ότι δεν θέλω να συνεισφέρω από άποψη περιεχομένου … Θέλω να παράγω βίντεο και να ευαισθητοποιήσω για τα ευρωπαϊκά ζητήματα».
Κρατούσε ημερολόγιο για κάθε πηγή εισοδήματος που του διατέθηκε ως ευρωβουλευτής για να διαπιστώσει «για ποιον λόγο παίρνω τόσο πολλά;».
Αλλά ο Semsrott αναγνωρίζει ότι η προσέγγισή του απέτυχε.
«Σκεφτόμουν: Είμαι κωμικός. Θα κάνω αυτό που έκανα στη σκηνή σε μια διαφορετική σκηνή… Απλώς δεν είχα ιδέα τι σημαίνει πολιτική στην πραγματικότητα. Ήμουν πραγματικά τόσο αφελής» δήλωσε.
«Νομίζω ότι πρέπει οπωσδήποτε να ασκείς κριτική σε πράγματα που δεν σου αρέσουν, προκειμένου να γίνει μια συζήτηση για να τα κάνεις καλύτερα», δήλωσε.
«Ξέρω ότι όλοι εδώ μέσα φοβούνται τους ακροδεξιούς εξτρεμιστές, αλλά αυτό δεν πρέπει να μας κάνει να σταματήσουμε να κάνουμε συζητήσεις».
Στο βιβλίο του ο Semsrott βάζει στο στόχαστρο το Κοινοβούλιο για αυτό που θεωρεί ως «έλλειψη δημοκρατικού ελέγχου των ισχυρών», ιδίως όταν πρόκειται για τα οικονομικά.
Σε ένα κεφάλαιο, αναλύει πόσα χρήματα των φορολογουμένων μπορούν – θεωρητικά – να τσεπώσουν οι ευρωβουλευτές κατά τη διάρκεια μιας πενταετούς θητείας: 900.000 ευρώ, σύμφωνα με τους υπολογισμούς του.
Αυτό περιλαμβάνει μηνιαίο μισθό περίπου 5.400 ευρώ καθαρά, αφορολόγητο επίδομα 350 ευρώ για κάθε ημέρα που ένας βουλευτής είναι εγγεγραμμένος στον κατάλογο παρουσίας του Κοινοβουλίου και μηνιαίο επίδομα 5.000 ευρώ για γενικές δαπάνες, όπως προμήθειες γραφείου.
Οι ευρωβουλευτές μπορούν επίσης να κάνουν χρήση ενός προϋπολογισμού δημοσίων σχέσεων ύψους περίπου 40.000 ευρώ ετησίως και να υποβάλουν περίπου 330.000 ευρώ σε δαπάνες προσωπικού ετησίως, σύμφωνα με τους υπολογισμούς του.
Συν τοις άλλοις, οι ευρωβουλευτές απολαμβάνουν τεράστια προνόμια, από διπλωματικά διαβατήρια μέχρι σοφέρ.
Αυτό, υποστηρίζει ο Semsrott, είναι ένας βασικός λόγος για τον οποίο οι Ευρωπαίοι πρέπει να ψηφίσουν αυτή την εβδομάδα.
«Οι ευρωεκλογές είναι σημαντικές απλώς και μόνο επειδή έχετε λόγο να αποφασίσετε σε ποιον θέλετε να δώσετε τα προνόμια που έχω απαριθμήσει», γράφει προς το τέλος του βιβλίου του.
Επιπλέον, προσθέτει, η σπατάλη της ψήφου σας σημαίνει ότι τα κόμματα που δεν σας αρέσουν αντιμετωπίζουν έναν αντίπαλο λιγότερο.
Πληροφορίες από Politico