Ferdinand Monoyer και 9 πράγματα που δεν γνωρίζετε για τα μάτια σας [pic]

Ferdinand Monoyer, ο άνθρωπος που είδε τα μάτια με... άλλο μάτι. Πρόκειται για τον Γάλλο οφθαλμίατρο που έφερε την όραση στο επίκεντρο της ιατρικής επιστήμης.

Ο Ferdinand Monoyer είναι ο άνθρωπος που μας… έδειξε τον τρόπο για να “αξιολογούμε” την όρασή μας. Ο τρόπος με τον οποίο αξιολογούμε την οξύτητα της όρασης δεν έχει αλλάξει στο πέρασμα των χρόνων. Ο τρόπος είναι απλός:

Ο εξεταζόμενος καλείται να διαβάσει γράμματα και νούμερα, με συνεχώς μικρότερο μέγεθος, από έναν πίνακα μερικά μέτρα μακριά. Ένας από τους πιο γνωστούς πίνακες οπτικής οξύτητας είναι ο πίνακας Snellen, που δεν διαφέρει πολύ από τον πίνακα του Ferdinand Monoyer.

Ο πίνακας οπτικής οξύτητας Monoyer πήρε την ονομασία του από τον μεγάλο οφθαλμίατρο Ferdinand Monoyer, πριν σχεδόν 100 χρόνια. Ο Ferdinand Monoyer γεννήθηκε στη Γαλλία το έτος 1836, μεγάλωσε στη Λυών, και το 1871 βρέθηκε στο Πανεπιστήμιο του Στρασβούργου. Επέστρεψε μερικά χρόνια αργότερα στη Λυών, και πέθασε εκεί σε ηλικία 76 ετών, το έτος 1912. Είναι περισσότερο γνωστός για τον πίνακα οπτικής οξύτητας Monoyer.

Ο Ferdinand Monoyer έδειξε τον δρόμο στην επιστήμη, και έβαλε την όραση και την οπτική οξύτητα στο επίκεντρο της ιατρικής επιστήμης. Δείτε 9 σημαντικές πληροφορίες που αφοορούν την όραση, και σίγουρα δεν γνωρίζετε.
Το ανθρώπινο μάτι ζυγίζει περίπου 28 γραμμάρια, και διαθέτει έξι μύες. Τα μάτια δεν μεγαλώνουν σχεδόν καθόλου, όσο μεγαλώνει ο άνθρωπος.

Τα μάτια μπορούν να δουν μόνο τρία χρώματα: Κόκκινο, μπλε και πράσινο. Όλα τα άλλα χρώματα “γεννιούνται” από αυτά τα τρία! Τα μάτια μπορούν να ξεχωρίσουν περίπου 50.000 αποχρώσεις του γκρι! Όταν ανοιγοκλείνουμε τα μάτια μας, είναι μία κίνμηση που διαρκεί ένα δέκατο του δευτερολέπτου, και αυτό το κάνει 12 – 17 φορές το λεπτό ο μέσος άνθρωπος.

Χρειάζονται περίπου 48 ώρες για να επουλωθοεί μια γρατζουνιά στο μάτι. Στο μάτι συγκεντρώνονται μερικά εκατομμύρια κύτταρα, και ο μυς που “ελέγχει” την όραση, είναι ο πιο δραστήριος του ανθρώπινου σώματος.
Οι εικόνες φτάνουν στο μάτι αντεστραμμένες, “χωρισμένες” στη μέση, και όλη την υπόλοιπη δουλειά την κάνει ο εγκέφαλος. Η “περιφερειακή” όραση είναι περιορισμένη και κατά βάση ασπρόμαυρη.