«Από καιρού εις καιρόν ακούμε να μιλάμε για την ιδέα σύμφωνα με την οποία η Φινλανδία θα μπορούσε να είναι εν μέρει υπεύθυνη για την άμυνα των βαλτικών χωρών», αλλά «η Φινλανδία δεν είναι σε τέτοια θέση που να μπορεί να προσφέρει σε άλλους εγγυήσεις για την ασφάλειά τους που δεν έχουμε ούτε οι ίδιοι», τόνισε ο επικεφαλής του φινλανδικού κράτους σε μια συνάντηση με πρεσβευτές της χώρας στο εξωτερικό στο Ελσίνκι.
Η Φινλανδία, οι παραδοσιακά καλές σχέσεις της οποίας με τη Ρωσία ψυχράθηκαν λόγω της σύγκρουσης στην Ουκρανία, επανεξετάζει τη δική της άμυνα εν μέσω της αύξησης της ρωσικής στρατιωτικής δραστηριότητας που καταγράφει το Ελσίνκι κοντά στα σύνορα καθώς και στη Βαλτική θάλασσα και τον εναέριο χώρο της.
Μετά την ανεξαρτησία τους το 1991, η Εσθονία, με την οποία η Φινλανδία έχει ισχυρούς πολιτισμικούς δεσμούς, η Λετονία και η Λιθουανία μπήκαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 2003 και στο NATO το 2004.
Ο Νιινίστε, η χώρα του οποίου δεν είναι μέλος του ΝΑΤΟ, αναφερόταν στο άρθρο της συνθήκης της Λισσαβώνας το οποίο αναφέρεται στην κοινή ευρωπαϊκή άμυνα. Για τον ίδιο, το άρθρο αυτό πρέπει να θεωρείται «νεκρό γράμμα» μάλλον, παρά μια ισχυρή διεθνής δέσμευσης της χώρας.
«Ορισμένοι εκτιμούν ότι υποχρεώνει τη Φινλανδία να βοηθήσει τις άλλες χώρες της ΕΕ, συμπεριλαμβανομένων των βαλτικών χωρών, να αμυνθούν εάν είναι αναγκαίο», υπενθύμισε. Αλλά «δεν πρέπει να υπερβάλλουμε για τις εγγυήσεις που προσφέρει η ΕΕ όσον αφορά την άμυνα».
«Τα σύνορά μας με τη Ρωσία έχουν μεγαλύτερο μήκος από εκείνο των συνόρων όλων των χωρών του NATO μαζί. Αν ένα έθνος με κάτι περισσότερο από πέντε εκατομμύρια κατοίκους οφείλει να φροντίζει μόνο του την άμυνά του, η ευθύνη αυτή είναι αρκετά μεγάλη», σημείωσε ο Νιινίστε.
Η φινλανδική κοινή γνώμη τάσσεται στην πλειοψηφία της εναντίον της ένταξης της χώρας στο NATO και υπέρ της συνεργασίας με τη Σουηδία σε ό,τι αφορά την άμυνα.
Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232163