Η Λουκίλα Γκοντόυ Αλκαγιάκα γεννήθηκε το 1889 στο Ελκιουΐ της Χιλής και σπούδασε δασκάλα. Τα πρώτα “σοννέτα του θανάτου” τα εμπνεύσθηκε από την αυτοκτονία του μνηστήρα της. Ακολούθησαν πολυάριθμα ποιήματα, που δημοσιεύονταν στα περiοδικά και στις εφημερίδες. Το 1922 το Ινστιτούτο της Ισπανίας στη Νέα Υόρκη τα συγκέντρωσε σε συλλογή που δημοσιεύθηκε με τον τίτλο “Ερήμωση”. Σημείωσαν τεράστια επιτυχία.
Την ίδια χρονιά η ποιήτρια έλαβε πρόσκληση από την κυβέρνηση του Μεξικού. Ίδρυσε εκεί και ένα σχολείο που πήρε το όνομά της. Ο Υπουργός Παιδείας του Μεξικού της ζήτησε να γράψει παιδικά ποιήματα. Η Μιστράλ δέχθηκε μ’ ενθουσιασμό την πρόταση, γιατί από την εποχή που δίδασκε στα δημοτικά σχολεία της Χιλής είχε δώσει πολύ από τον εαυτό της στα παιδιά.
Μέσα σε μια δεκαπενταετία η ποιήτρια διέτρεξε γρήγορα τα στάδια της καριέρας της, για να ονομασθεί γενικός επιθεωρητής των αγροτικών σχολείων της Χιλής και στα 1923 καθηγήτρια της Ιστορίας στο γυμνάσιο της Αντοφαγκάστα. Το 1926 στάλθηκε στη Γενεύη, για να διακριθεί ευθύς και να ονομασθεί Γραμματέας του Μορφωτικού Τμήματος της Κοινωνίας των Εθνών. Κατόπιν η Κυβέρνηση της Χιλής την χρησιμοποίησε στις διπλωματικές της υπηρεσίες. Έτσι η Ινδιάνα δασκάλα διορίσθηκε πρόξενος σε διάφορες χώρες.
Το 1945 η Γκαμπριέλα Μιστράλ τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ της Λογοτεχνίας “για τη λυρική της ποίηση, που έκαμε το όνομά της σύμβολο των ιδεαλιστικών τάσεων σ’ ολόκληρο τον κόσμο της Λατινικής Αμερικής”.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
