«Το Πάρκινσον έχει ήδη πάρει τη ζωή μου», τονίζει ο 48χρονος από τη Γαλλία που αποφάσισε να υποβληθεί σε ευθανασία προκειμένου να απαλλαχθεί από την ασθένειά του οριστικά.
Ο Pierre Cousein, ο 48χρονος που κατάγεται από την Γαλλία και πάσχει από τη νόσο του Πάρκινσον, αποφάσισε να μην αποτελεί πλέον βάρος στα αγαπημένα του πρόσωπα και ζήτησε ενεργό βοήθεια για να πεθάνει σήμερα Πέμπτη (24.04.2025) στο Βέλγιο, όπου προβλέπεται η «αποποινικοποίηση πράξεων φροντίδας».
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Πάσχοντας από μια πρώιμη μορφή της νόσου, ο ειδικός πληροφορικής της πόλης Λιλ επέλεξε να λάβει την «τελική θεραπεία» στις Βρυξέλλες, αφού πρώτα αφηγήθηκε την μελετημένη απόφαση, μετά από δέκα χρόνια ταλαιπωρίας.
«Η νόσος του Πάρκινσον μου πήρε πολλά, αλλά όχι το χιούμορ μου. Ζω το καλύτερο τέλος της ζωής μου», είπεο 48χρονος λάτρης των Desproges και Monty Python.
«Αισθάνομαι καλά, αισθάνομαι υπέροχα από ηθικής άποψης. Νιώθω ήσυχος με την ικανότητα να πατάω το κουμπί στοπ όποτε θέλω. Είναι φανταστικό. Λαμβάνω μηνύματα και πράξεις αγάπης, υποστήριξης και προσοχής», είπε στην τελευταία του συνέντευξη ο 48χρονος.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Atteint de Parkinson, Pierre Cousein a choisi de mourir en Belgique :
— C à vous (@cavousf5) April 22, 2025
“Définir la date de ce geste m’a permis de lever une sorte de boîte de Pandore inversée. J’ai reçu de l’amour, de l’affection, du soutien.”#CàVous pic.twitter.com/XDLl3lHdpq
Αναφορικά με το πώς ανακάλυψε ότι πάσχει από τη νόσο είπε: «Το ιατρικό ταξίδι είναι στην πραγματικότητα πολύ απλό και δυστυχώς πολύ διαφορετικό από άλλα. Δηλαδή, πριν τα 39, άρχισα να έχω ένα ελαφρύ τρέμουλο. Αλλά επειδή δεν ήμουν ακόμη 40, ο γιατρός δεν πήγε αμέσως στη διάγνωσης βιολογικής νόσου του Πάρκινσον.
Πριν από τα Χριστούγεννα, πριν από τα 40α γενέθλιά μου, διαγνώστηκα με τη νόσο του Πάρκινσον. Είναι ένα χαστούκι στο πρόσωπο, είναι πολύ συντριπτικό. Πολύ γρήγορα, κάλεσα την οικογένειά μου για βοήθεια και με στήριξαν ένα σωρό κόσμο. Πίσω από αυτό βρίσκεται η παρακολούθηση στο CHR, η πρακτική του προσαρμοσμένου αθλητισμού…».
Υποστηρίζοντας την απόφασή του για τον υποβοηθούμενο θάνατο, o Pierre Cousein τόνισε: «Η νόσος του Πάρκινσον είναι στην πραγματικότητα μια ανίατη, νευροεκφυλιστική ασθένεια. Συνήθως το αντισταθμίζουμε με φάρμακα, πράγματα που είναι λίγο πιο σοβαρά, είτε πρόκειται για βαθιά εγκεφαλική διέγερση, διαδερμικές αντλίες κ.λπ.
Και το πρόβλημα ήταν ότι οι διάφορες θεραπείες δεν ήταν αποτελεσματικές. Από εκεί λοιπόν, κατευθυνόμουν σε έναν τοίχο, με την πιθανότητα να καταλήξω κατάκοιτος σε ένα κρεβάτι νοσοκομείου σε νευροθάλαμο. Και κάπου πρέπει να αποχαιρετήσω τους αγαπημένους μου σε ένα σκηνικό που ήταν πολύ λιγότερο ευχάριστο από εκεί, με τον βόρειο ήλιο.
Είχα την τύχη να με στηρίξουν ψυχολόγος και ψυχίατρος. Μετά η ιδέα ωρίμασε σιγά σιγά και από εκεί φάνηκε. Και τότε κάναμε τα πρώτα βήματα προς τους συνειρμούς.
Ευτυχώς είμαστε στα σύνορα. Έτσι, κοίταξα τους βελγικούς κανονισμούς. Και σιγά σιγά οι Βέλγοι γιατροί επικυρώνουν τις προϋποθέσεις που περιλαμβάνονται στο κείμενο του νόμου. Είχα μια επικύρωση με έναν νευρολόγο στο Kortrijk, έναν ψυχίατρο και έναν γενικό ιατρό. Η κατάσταση στο Βέλγιο προβλέπει την αποποινικοποίηση μιας πράξης φροντίδας (…).
Τα φάρμακα μου για το Πάρκινσον δεν λειτουργούν αρκετά, επομένως δεν αρκούν για να σταματήσουν την εξέλιξη της νόσου. Συγκεκριμένα, το γεγονός που με έκανε να ανατρέψω είναι ότι συνθλίβομαι απαλά. Έρχεται μια στιγμή που δεν είμαι πλέον σε θέση να πλυθώ, δεν είμαι πλέον σε θέση να ντυθώ, δεν μπορώ πλέον να τραφώ. Για μένα, δεν υπήρχε περίπτωση να φτάσω σε αυτό το άκρο.
Ξέρω ότι οδεύω προς έναν τοίχο, αλλά δεν ξέρω πόσο καιρό θα πάρει. Ξέρω ότι όταν χτυπήσει, θα πονέσει. Από εκεί λοιπόν, αποφάσισα να πω όχι, σταμάτα, δεν θέλω να συνεχίσω, θέλω να απολαύσω τους αγαπημένους μου, τους φίλους μου, την οικογένειά μου».
Η δουλειά που έκανα ως προγραμματιστής υπολογιστών απαιτούσε μια συγκεκριμένη συγκέντρωση, δεξιότητες και παρουσία. Έτσι, όταν αρχίζεις να μην μπορείς πια να οδηγείς και να δουλεύεις, γίνεται περίπλοκο. Δεν ένιωθα πλέον ικανός να εκτελέσω τις αποστολές που ήταν μόνο δικές μου. Οπότε είμαι εκτός δουλειάς εδώ και δύο χρόνια. Κάναμε ακόμη και πάρτι αποχώρησης».
Atteint de Parkinson, Pierre Cousein a choisi de mourir en Belgique :
— C à vous (@cavousf5) April 22, 2025
“C’est le soin ultime. C’est le seul soin que l’on peut apporter pour apaiser les souffrances. On a essayé tous les autres avant, il n’y a plus rien qu’on puisse faire.”#CàVous pic.twitter.com/86cx5tR0cS
«Στις 24 Απριλίου, θα γιατρευτώ από τη νόσο του Πάρκινσον.Τουλάχιστον, έτσι νιώθω. Είμαι στη μέση μιας κρίσης Πάρκινσον».
Ο 48χρονος Pierre, φρόντισε κάθε λεπτομέρεια, όπως νομικά έγγραφα, άδειες για την καύση της σορού του, ειδοποιητήρια για τον θάνατό του. Και εκμεταλλεύτηκε κάθε στιγμή για να ζήσει όπως ήθελε: «Φαγητό με φίλους, κουβέντες, μοίρασμα. Όλα αυτά έγιναν με τη βοήθεια των φίλων μου, της αγάπης μου και όλων όσων στάθηκαν στο πλευρό μου» λέει ο ίδιος.
Η «οικογένεια» αυτή με τα αγαπημένα του πρόσωπα θα τον συνοδεύσει στο τελευταίο του ταξίδι. Ένα κομβόι αυτοκινήτων έχει ήδη ξεκινήσει με το πρώτο φως της ημέρας από τη Λιλ προς τις Βρυξέλλες.
