Ο συντηρητικός υποψήφιος για τις προεδρικές εκλογές στη Γαλλία Φρανσουά Φιγιόν δίνει μάχη για να σώσει την πολιτική του καριέρα μετά το πλήγμα που δέχτηκε η προεκλογική του εκστρατεία από το σκάνδαλο για αργομισθία της συζύγου του.
Από αδιαφιλονίκητο φαβορί, ο Φιγιόν είδε την προεκλογική του εκστρατεία να βυθίζεται σε κρίση όταν το σατιρικό εβδομαδιαίο έντυπο Le Canard Enchaîné έγραψε τον Ιανουάριο ότι η σύζυγός του Πενέλοπι είχε λάβει ως αμοιβή εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ για μια εργασία που ουσιαστικά δεν πραγματοποιούσε και η οποία περιελάμβανε την παροχή υπηρεσιών επί σειρά ετών ως κοινοβουλευτική του βοηθός.
Επιπλέον ο Φιγιόν κατηγορήθηκε ότι προσέλαβε ως δικηγόρους δύο από τα παιδιά του το διάστημα 2005-2007 που ήταν γερουσιαστής.
Όταν γάλλοι εισαγγελείς άνοιξαν επίσημη έρευνα εις βάρος του για την υπόθεση της αργομισθίας αθέτησε την υπόσχεσή του ότι θα παραιτούνταν και πέρασε στην αντεπίθεση.
Παρά της παραιτήσεις προσώπων από το προεκλογικό του επιτελείο και τις δημοσκοπήσεις που έδειχναν ότι οι περισσότεροι ψηφοφόροι ήθελαν να παραιτηθεί, εκείνος αντιστάθηκε στις πιέσεις των Ρεπουμπλικανών να αποσύρει την υποψηφιότητά του.
Στη συνέχεια μάλιστα η έρευνα επεκτάθηκε και συμπεριέλαβε και κατηγορίες για πανάκριβα κοστούμια που φέρεται ότι πλήρωνε ένας φίλος του. Και πάλι εκείνος πέρασε στην αντεπίθεση. Υποστήριξε ότι είναι θύμα κυβερνητικού σχεδίου να τον βγάλει από την κούρσα για την προεδρία με διαρροές και λασπολογία. Υπαινίχθηκε ότι η συνωμοσία φθάνει μέχρι τον ίδιο τον πρόεδρο Ολάντ, κάτι που διέψευσε η προεδρία.
Επί τρεις μήνες–από τον Νοέμβριο ως τον Ιανουάριο–ο φιλελεύθερος Φιγιόν που τάσσεται υπέρ του κοινωνικού συντηρητισμού και της ελεύθερης αγοράς σε μια χώρα όπου ο συνδυασμός αυτός είναι σχεδόν άγνωστος–θεωρούνταν σίγουρος διάδοχος του Ολάντ.
Προς έκπληξη πολλών, επικράτησε επί του πρώην προέδρου Νικολά Σαρκοζί και του πιο συντηρητικού πρώην πρωθυπουργού Αλέν Ζιπέ και κέρδισε το χρίσμα του κεντροδεξιού κόμματος “Οι Ρεπουμπλικάνοι”.
Ο 63χρονος πρώην πρωθυπουργός αρνείται τις κατηγορίες που του αποδίδονται, αλλά ο τρόπος που αντέδρασε απέναντι σε αυτές και η ίδια η φύση τους κατάφεραν να υπονομεύσουν την εικόνα που επί 36 χρόνια καλλιεργούσε: ένας θρησκευόμενος καθολικός, μακριά από σκάνδαλα.
Επίσης στα μάτια των ψηφοφόρων τον εμφάνισαν ως υποκριτή, καθώς είναι ο πολιτικός που υπόσχεται επιθετική προσέγγιση στην οικονομία, περιλαμβανομένων των ριζικών περικοπών των δημοσίων δαπανών, της μείωσης μισού εκατομμυρίου θέσεων εργασίας στον δημόσιο τομέα και της κατάργησης του 35ωρου εβδομαδιαίας εργασίας.
Μολαταύτα και πέραν από κάθε προσδοκία, πλην ίσως του ιδίου, ο Φιγιόν δείχνει τις τελευταίες ημέρες να επιστρέφει δειλά στην κούρσα.
Χθες Τετάρτη, αφήνοντας στην άκρη την ρητορική του σοκ για την οικονομία της χώρας, εμφανίστηκε στο πλευρό του πρώην αντιπάλου του Αλέν Ζιπέ σε μια αναπάντεχη επίδειξη κεντροδεξιάς ενότητας.
Το βράδυ της Τρίτης επιχείρησε μάλιστα να προσελκύσει με την πατριωτική ρητορική του τους ψηφοφόρους που γοητεύονται από την ακροδεξιά. Απευθυνόμενος στο συγκεντρωμένο πλήθος που τον επεφημούσε στην Λιλ, έκλεισε την προεκλογική του συγκέντρωση λέγοντας ότι (η περίοδος αυτή) δεν ήταν “βόλτα στο πάρκο” αλλά πρόσθεσε ότι “έχω την αίσθηση πως θα ξαναγράψουμε το σενάριο που οι άλλοι έγραψαν για εμάς…Θα γράψουμε ιστορία”.
Είναι ο πολιτικός που υπόσχεται “ριζική μεταμόρφωση, σχεδόν επανάσταση”, αυτό που– όπως ο ίδιος επιχειρηματολογεί–χρειάζεται η Γαλλία έπειτα από χρόνια αργής ανάπτυξης υπό τον σοσιαλιστή πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ.
Γεννημένος στην περιοχή Σαρτ, περίπου 200 χιλιόμετρα δυτικά του Παρισίου, ο Φρανσουά Φιγιόν ήταν ο νεότερος βουλευτής στο κοινοβούλιο όταν εξελέγη για πρώτη φορά πριν από 36 χρόνια.
Παρότι κατείχε διάφορα υπουργικά αξιώματα στη διάρκεια των ετών, σε γενικές γραμμές διατήρησε χαμηλό προφίλ.
Ο Σαρκοζί, ο οποίος τον όρισε πρωθυπουργό του για το διάστημα 2007-2012, τον είχε κάποτε περιγράψει ως τίποτα παραπάνω από έναν υψηλόβαθμο υπάλληλο.
Παρά την εκλεπτυσμένη συμπεριφορά του, επέδειξε πυγμή ως υπουργός Κοινωνικών Υποθέσεων όταν το 2003 αντιμετώπισε τους διαδηλωτές που είχαν βγει στους δρόμους διαμαρτυρόμενοι για τις μεταρρυθμίσεις του στο συνταξιοδοτικό.
Πατέρας πέντε παιδιών και σύζυγος Ουαλής, του αρέσει να οδηγεί αγωνιστικά αυτοκίνητα στην πίστα της Λε Μαν, κοντά στο πολιτικό του “φέουδο” στη δυτική Γαλλία.
Η μητέρα του ήταν καθηγήτρια Ιστορίας και ο πατέρας του δικηγόρος. Τη σύζυγό του την γνώρισε στην Λε Μαν όταν εκείνη βρισκόταν εκεί στο πλαίσιο ετήσιου προγράμματος ανταλλαγής φοιτητών. Τα παιδιά τους μεγάλωσαν σε πύργο του 12ου αιώνα.
Στις ψηφοφορίες νομοσχεδίων περί ισότητας των δύο φύλων και για τον γάμο των ομοφυλόφιλων ο Φιγιόν είτε επέλεξε να απέχει είτε ψήφισε κατά. Είναι αντίθετος στην άμβλωση παρότι δεν προτίθεται να ψηφίσει για την κατάργηση του νόμου του 1975 που την καθιστούσε νόμιμη. Ένα χρόνο μετά την εκλογή του ως νεότερου βουλευτή της χώρας τάχθηκε κατά του νόμου του 1982 ο οποίος ουσιαστικά νομιμοποιούσε την ομοφυλοφιλία. Μια κεντροδεξιά οργάνωση προάσπισης των δικαιωμάτων των γκέι, η GayLib, περιέγραψε το όραμά του για τη γαλλική κοινωνία ως “σαφώς εχθρικό για την κοινότητα ΛΟΑΤ”.
Πηγές: Reuters, The Guardian
Φωτογραφίες: Reuters