- Αν δεν καταφέρει να κερδίσει τις βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου ο Μακρόν θα είναι ένας από τους πιο αδύναμους Προέδρους στην ιστορία της Γαλλίας - Πως λειτουργεί το πολίτευμα - Πολλά θα κριθούν από το ποιός θα είναι ο πρωθυπουργός της χώρας - Αν δεν ελέγχει την Βουλή ο Μακρόν θα είναι ένας Πρόεδρος με ψαλιδισμένες εξουσίες
Η επικράτηση του Μακρόν στον πρώτο γύρο των γαλλικών εκλογών προκάλεσε μεγάλη ανακούφιση στην Ευρώπη, όπως έδειξαν δηλώσεις πολιτικών παραγόντων, τα χρηματιστήρια, αλλά και η ενίσχυση του ευρώ. Στο δεύτερο γύρο στις 7 Μαϊου αναμένεται, εκτός συγκλονιστικού απροόπτου του τύπου Φιγιόν με τις αργομισθίες, να ολοκληρωθεί η εκλογή του Μακρόν στην Προεδρία της Γαλλικής Δημοκρατίας.
Και τότε ασφαλώς θα τεθεί το ερώτημα πόσο ισχυρός πρόεδρος θα είναι ο Εμμανουέλ Μακρόν, ώστε να μπορέσει να εφαρμόσει τις μεταρρυθμίσεις που έχει ευαγγελιστεί.
Το ερώτημα είναι πολύ σημαντικό, γιατί στο γαλλικό πολίτευμα ο Πρόεδρος δεν είναι ο απόλυτος κυρίαρχος της εκτελεστικής εξουσίας, όπως στις ΗΠΑ. Το πολίτευμα δεν είναι προεδρικό, αλλά ημιπροεδρικό. Αυτό σημαίνει ότι εκτός από τον Πρόεδρο υπάρχει και ένας πρωθυπουργός, οποίος εγκρίνεται από τη Βουλή.
Οταν ο πρωθυπουργός προέρχεται από το πολιτικό κόμμα του προέδρου, τότε ο πρόεδρος είναι παντοδύναμος, γιατί διαθέτει και την κοινοβουλευτική πλειοψηφία και συνεπώς έχει την άνεση να εφαρμόσει το πρόγραμμά του.
Αν, όμως, ανήκει σε άλλη πολιτική δύναμη, τότε η ισχύς του προέδρου περιορίζεται, αφού έχουμε το φαινόμενο της συγκατοίκησης, το οποίο είναι προϊόν συμβιβασμών ανάμεσα στον πρόεδρο και το κόμμα που έχει την πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο.
Επομένως, το ερώτημα που τίθεται είναι αν θα καταφέρει ο Μακρόν να αποσπάσει και την κοινοβουλευτική πλειοψηφία ή αν θα υποχρεωθεί σε συγκατοίκηση, όπως έγινε δύο φορές στα τελευταία 30 χρόνια με τους προέδρους Μιτεράν και Σιράκ.
Αυτό θα φανεί πολύ σύντομα, αφού οι βουλευτικές εκλογές θα γίνουν σε δύο γύρους στις 11 και 18 Ιουνίου για να εκλεγούν οι 577 βουλευτές.
Το μειονέκτημα του Μακρόν είναι πως δεν διαθέτει έναν ισχυρό και συμπαγή πολιτικό μηχανισμό, ώστε να καταφέρει να διεκδικήσει την πλειοψηφία των απαιτούμενων 289 βουλευτών. Αν τα καταφέρει θα οφείλεται στη δική του προσωπική αίγλη, στοιχείο που θα τον καταστήσει έναν εν δυνάμει ισχυρό Πρόεδρο.
Στην περίπτωση, όμως, που κάποιο άλλο κόμμα ή κόμματα έχουν την πλειοψηφία και σχηματίσουν κυβέρνηση, τότε οι εξουσίες του Εμμανουέλ Μακρόν θα είναι ψαλιδισμένες.
Κι αυτό για έναν επιπρόσθετο λόγο. Ο μελλοντικός πρόεδρος της Γαλλίας δεν διαθέτει ένα πολιτικό σχηματισμό με διείσδυση σε κοινωνικές και εργατικές οργανώσεις, όπως για παράδειγμα τα συνδικάτα.
Συνεπώς η επιρροή του στους άλλους μηχανισμούς άσκησης εξουσίας, θα είναι περιορισμένη και σε περίπτωση που θελήσει να περάσει μεταρρυθμίσεις, όπως έχει διακηρύξει, στις οποίες αντιτίθενται τα άλλα κόμματα και οργανώσεις, τότε θα συναντήσει τεράστιες δυσκολίες και αντιστάσεις τόσο στη Βουλή, όσο και στους δρόμους.
Οπότε ελλοχεύει ο κίνδυνος να αποδειχθεί ενδεχομένως ακόμα και ως ο πιο αδύναμος πρόεδρος της πέμπτης γαλλικής δημοκρατίας, η οποία είχε κοπεί και ραφτεί στα μέτρα του Σαρλ ντε Γκώλ, τα μέτρα ενός ισχυρού προέδρου ο οποίος ελέγχει την εκτελεστική και τη νομοθετική εξουσία.
Στην περίπτωση που το κόμμα το Μακρόν δεν κερδίσει τις εκλογές, τότε ο μελλοντικός πρόεδρος δεν θα ελέγχει τη νομοθετική εξουσία, αλλά ούτε την εκτελεστική στο σύνολό της και η λειτουργία του πολιτεύματος θα εξαρτάται από τους συμβιβασμούς και τις συμφωνίες του με τον πρωθυπουργό.