Το γερμανικό κοινοβούλιο ενέκρινε σήμερα ένα νομοσχέδιο με το οποίο απαγορεύεται η "εμπορευματοποίηση" της υποβοηθούμενης αυτοκτονίας, κάτι που θέτει εκτός νόμου οργανώσεις οι οποίες βοηθούν έναντι αμοιβής ασθενείς να δώσουν τέλος στη ζωή τους. Αφήνει ωστόσο "σκιές" όσον αφορά στις ποινικές ευθύνες των γιατρών που προχωρούν στην ευθανασία ασθενών τους.
Μέχρι σήμερα, η συνταγογράφηση ενός φαρμάκου που θα επέφερε τον θάνατο σε κάποιον άνθρωπο που έπασχε, για παράδειγμα, από ανίατη ασθένεια, δεν ήταν παράνομη εφόσον ο ασθενής λάμβανε ο ίδιος την ουσία αυτή. Η χορήγηση ενός κοκτέιλ φαρμάκων για τον ίδιο σκοπό απαγορευόταν.
Ο νόμος που ψηφίστηκε σήμερα προβλέπει ποινή φυλάκισης τριών ετών για την κατηγορία της υποβοηθούμενης αυτοκτονίας και ποινικοποιεί την “εμπορευματοποιημένη ευθανασία”, δηλαδή θέτει εκτός νόμου τις οργανώσεις που βοηθούν έναντι χρημάτων ασθενείς να βάλουν τέλος στη ζωή τους.
Η ευθανασία στη Γερμανία παραμένει ένα πολιτικά ευαίσθητο θέμα, καθώς την εφάρμοζε μαζικά το ναζιστικό καθεστώς, όμως η συντριπτική πλειοψηφία των Γερμανών τάσσονται υπέρ της νομιμοποίησής της. Σύμφωνα με μια δημοσκόπηση που δημοσιεύτηκε στα τέλη Οκτωβρίου στο περιοδικό Focus, τρεις στους τέσσερις (ποσοστό 74%) συμφωνούν να μπορεί ένας γιατρός να βοηθάει κάποιον να πεθάνει, εφόσον πάσχει από ανίατη, θανατηφόρα νόσο. Μόνο το 20% διαφωνεί.
“Θέλουμε να αποσαφηνίσουμε ότι εμείς, ως νομοθέτες, δεν επιθυμούμε η υποβοηθούμενη αυτοκτονία να καταστεί μια συνηθισμένη ιατρική υπηρεσία” τόνισε η βουλευτής του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος Κέρστιν Γκρίζε.
Από την πλευρά της, η Ρενάτε Κίναστ των Πρασίνων συνόψισε την αντίθετη άποψη ως εξής: “Να μην ανακατεύεται το κράτος στον τρόπο με τον οποίο θέλω να πεθάνω!”.
Μέχρι σήμερα, οι γιατροί στα περισσότερα κρατίδια κινδύνευαν με αφαίρεση της άδειας τους, όμως τώρα βρίσκονται αντιμέτωποι με την πιθανότητα φυλάκισης, όπως επισήμανε η Κίναστ.
Ένας από τους συντάκτες του νομοσχεδίου, ο Μίχαελ Μπραντ του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος, διαβεβαίωσε ότι ο στόχος δεν είναι να τιμωρηθούν οι γιατροί αλλά να διασφαλιστεί ότι οι ασθενείς δεν θα υφίστανται πιέσεις και ότι η υποβοηθούμενη αυτοκτονία δεν θα εξελιχθεί σε μια εμπορική επιχείρηση.
Η παθητική ευθανασία, συμπεριλαμβανομένης και της μη χορήγησης φαρμακευτικής αγωγής για την παράταση της ζωής, είναι αποδεκτή στη Γερμανία, όπου μάλιστα έχουν ιδρυθεί και διάφοροι οργανισμοί που βοηθούν τους ασθενείς στο τελικό στάδιο να αποκτήσουν πρόσβαση σε ουσίες που θα τους οδηγήσουν στον θάνατο. Οι οργανισμοί αυτοί λειτουργούν ως “λέσχες” που χρεώνουν στα μέλη τους συνδρομή. Ο μεγαλύτερος από αυτούς, ο Sterbehilfe Deutschland, που οργάνωνε μέχρι τώρα τη μετάβαση των ασθενών για υποβοηθούμενη αυτοκτονία στην Ελβετία, ανακοίνωσε ότι διακόπτει τις δραστηριότητές του εν αναμονή της απόφασης των δικαστηρίων για τη συνταγματικότητα ή μη του νέου νόμου.
Από τα τέσσερα νομοσχέδια που συζητήθηκαν στην Μπούντεσταγκ, τα δύο προέβλεπαν την πλήρη αποποινικοποίηση της υποβοηθούμενης αυτοκτονίας, στα πρότυπα που έχουν υιοθετήσει άλλες Δυτικές χώρες, όπως η Ολλανδία, η Ελβετία, το Βέλγιο και πολλές Πολιτείες των ΗΠΑ.
Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ