Έπειτα από 45 χρόνια στο Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο, 15 χρόνια σε υπουργικούς θώκους και 27 στην πρώτη γραμμή της πολιτικής, ο πιθανότατα… διασημότερος υπουργός Οικονομικών του πλανήτη δεν φαίνεται έτοιμος να συνταξιοδοτηθεί. Όπως φαίνεται μάλλον θα είναι ο ίδιος που θα αποφασίσει – αν δεν έχει ήδη αποφασίσει- το αν θα παραμείνει η όχι, μιας και η νίκη του κόμματός του φαίνεται να είναι βέβαιη.
Η γιορτή που διοργανώθηκε σήμερα προς τιμήν του στην πατρίδα του και εκλογική του περιφέρεια, το Όφενμπουργκ, κάθε άλλο παρά τελετή αποστράτευσης θύμιζε.
Η ‘Ανγκελα Μέρκελ έκανε λόγο για έναν «εγκάρδιο Ευρωπαίο», για άνθρωπο «των έργων» και για «ακούραστο κοινοβουλευτικό», ενώ τον ευχαρίστησε για την προσφορά του, τόσο στην Γερμανία, όσο και στην Ευρώπη και φαινόταν ότι μάλλον η ίδια προσδοκούσε να μοιραστεί την ακτινοβολία και την δημοτικότητά του και όχι το αντίστροφο. Ο κ. Σόιμπλε, αντίθετα προς την εικόνα που μπορεί να υπάρχει για αυτόν στο εξωτερικό, παραμένει ένας από τους δημοφιλέστερους πολιτικούς της Γερμανίας, καθώς του πιστώνεται η οικονομική ευημερία της χώρας εν καιρώ κρίσης, ενώ θεωρείται εγγυητής της σταθερότητας – και όχι μόνο στα οικονομικά.
Η κυρία Μέρκελ, με την οποία η σχέση του υπήρξε πάντα …επεισοδιακή, ξέρει ότι μπορεί να τον εμπιστευτεί, ενώ της είναι ιδιαίτερα πολύτιμος, αν όχι για το …ταμείο, σίγουρα για την διαχείριση της εσωκομματικής της αντιπολίτευσης.
Ο ίδιος ο κ. Σόιμπλε και κατά τη σημερινή του ομιλία επέλεξε να αναφερθεί στην Ευρώπη, τονίζοντας ότι «θα έχουμε καλό μέλλον, αυτό μας διδάσκει η ιστορία, αν η Ευρώπη είναι ενωμένη – και εννοώ όλη η Ευρώπη, ξανά και ξανά». Ασφαλώς, δήλωσε, οι μεγαλύτερες χώρες έχουν και μεγαλύτερη ευθύνη, αλλά «θα πρέπει κανείς να προσέξει να μην πουν οι άλλοι στην Ευρώπη ότι είναι μόνο οι μεγάλες χώρες που παίζουν κάποιον ρόλο».
Οι περισσότερες αναλύσεις συγκλίνουν στο συμπέρασμα ότι, αν ο κ. Σόιμπλε δεν επρόκειτο να παραμείνει στο Υπουργείο Οικονομικών, δεν θα έθετε καν υποψηφιότητα για την Βουλή. Το βέβαιο είναι ότι τον πρώτο λόγο θα έχει ο ίδιος, ενώ πολύ δύσκολα οποιοσδήποτε κυβερνητικός εταίρος θα του αμφισβητήσει το προβάδισμα. Το επόμενο μεγάλο εγχείρημα είναι η θεσμική αναδιάρθρωση της Ευρωζώνης και σε αυτό ηγετικό ρόλο θα αναλάβουν η Γερμανία και η Γαλλία. Σύμφωνα με πληροφορίες, το επιτελείο του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε έχει ήδη εκπονήσει ολοκληρωμένο σχέδιο προτάσεων και ο ίδιος ο υπουργός θα ήθελε να είναι εκείνος που θα συνδιαμορφώσει το μέλλον της Ευρωζώνης. Για μετά τις γερμανικές εκλογές έχει ούτως ή άλλως μετατεθεί και η συζήτηση για το ελληνικό χρέος.
Προκειμένου να τον διατηρήσει στη θέση του, η κυρία Μέρκελ θα χρειαστεί πιθανότατα να ασκήσει σημαντική πολιτική πίεση στον επόμενο κυβερνητικό της εταίρο. Οι Σοσιαλδημοκράτες (SPD), με τους οποίους συγκυβερνά σήμερα, τον έχουν επανειλημμένα καταγγείλει ως «διχαστή της Ευρώπης», αλλά πολύ δύσκολα θα του πάρουν το υπουργείο Οικονομικών, καθώς θα έπρεπε να παρουσιάσουν κάποιον υποψήφιο ανάλογου διαμετρήματος. Εκφράζουν ωστόσο ανησυχία για τον κίνδυνο ενδεχόμενη αδιαλλαξία του κ. Σόιμπλε στις διαπραγματεύσεις με τους Γάλλους να οδηγήσει τον Εμανουέλ Μακρόν σε αποτυχία, με συνέπεια την άνοδο της ακροδεξιάς. «Είπα στην Καγκελάριο, τι κοστίζει πιο ακριβά, λίγη χαλαρότητα στο γαλλικό έλλειμμα ή η Μαρίν Λεπέν στο μέγαρο των Ηλυσίων;», δήλωσε πρόσφατα ο Ζίγκμαρ Γκάμπριελ. Και σε αυτή την περίπτωση όμως, αν υπάρχει κάποιος που είναι σε θέση να πείσει την γερμανική κοινή γνώμη για την αναγκαιότητα τέτοιων αποφάσεων, αυτός είναι ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.
Ανάλογα είναι και τα επιχειρήματα σε ό,τι αφορά τον άλλο πιθανό εταίρο των Χριστιανοδημοκρατών (CDU), τους Φιλελεύθερους (FDP). Η δήλωση του στελέχους τους Αλεξάντερ Χαν ότι το FDP θα έπρεπε να πάρει το υπουργείο Οικονομικών προκειμένου να εξασφαλίσει ότι θα υλοποιηθούν οι προεκλογικές του υποσχέσεις δεν αξιολογείται ως τελεσίγραφο, ενώ είναι γνωστό ότι το βλέμμα του κόμματος είναι στραμμένο περισσότερο στα υπουργεία Εξωτερικών και Οικονομίας και στο υπουργείο Ψηφιακής Πολιτικής, το οποίο ζητούν να ιδρυθεί.
Αν υπάρχει πάντως κάτι που θα πρέπει να θεωρείται βέβαιο είναι ότι ο ίδιος ο κ. Σόιμπλε δεν θα δεχόταν κανένα άλλο κυβερνητικό πόστο, αν αναγκαζόταν να αποχωρήσει από το υπουργείο Οικονομικών. Το πιθανότερο λοιπόν είναι ότι οι διαπραγματεύσεις της επόμενης μέρας στο Βερολίνο θα περιστραφούν γύρω από το πώς θα παραμείνει στη θέση του. Ακόμη κι αν η ‘Αγγελα Μέρκελ υποχρεωθεί να θυσιάσει πολιτικό κεφάλαιο και συνεργάτες.
Αριθμός Πιστοποίησης Μ.Η.Τ.232163