Ο Γιάννης Μπεχράκης μέσα από τις φωτογραφίες του.
Συγκλονιστικές εικόνες από τα ιστορικά γεγονότα που κάλυψε ο σπουδαίος Έλληνας φωτορεπόρτερ.
Από την Τσετσενία και τη Σιέρα Λεόνε, μέχρι το Κόσοβο και την Αθήνα της κρίσης.
Ο Γιάννης Μπεχράκης έφυγε νωρίς αλλά στο πέρασμά του από αυτό τον κόσμο, περπάτησε το μεγαλύτερο μέρος του και του φρόντισε να γράψει ιστορία. Και να χαρίσει μερικά από τα πιο συγκλονιστικά καρέ, καταγράφοντας, πολλές φορές με κίνδυνο της ίδιας του της ζωής, ιστορικές στιγμές.
«Η αποστολή μου είναι να σας αφηγηθώ την ιστορία, ώστε εσείς να αποφασίσετε τι θέλετε να κάνετε. Η αποστολή μου είναι να εξασφαλίσω ότι κανείς δεν θα μπορεί να πει: «δεν γνώριζα»», είχε πεί ο ίδιος. Και αυτό έκανε: αποτύπωνε την ιστορία.
Από το Γκρόζνι της Τσετσενίας έως την κηδεία του Αγιατολάχ Χομεϊνί, από τους πολέμους σε Αφγανιστάν και Σιέρα Λεόνε μέχρι τον εμφύλιο στη Γιουγκοσλαβία, την προσφυγική κρίση και την Αραβική Άνοιξη. Έζησε και φωτογράφισε το δράμα των προσφύγων, των Κούρδων, των Σύρων, των Αλβανών, των Κοσοβάρων.
Ο Γιάννης Μπεχράκης έφυγε από τη ζωή το Σάββατο, 2 Μαρτίου, νικημένος από τον καρκίνο. Ήταν μόλις 58 ετών.
Ακολουθούν, μερικές μόνο, από τις φωτογραφίες που τράβηξε ο Γιάννης Μπεχράκης για να μην μπορεί κανείς να πει “δεν ήξερα…”.
Σύνορα Ιράκ – Τουρκίας, 5 Απριλίου 1991. Κούρδοι πρόσφυγες προσπαθούν να πάρουν μια φραντζόλα ψωμί κατά τη διάρκεια της διανομής ανθρωπιστικής βοήθειας26 Ιανουαρίου 2006. Γυναίκα που επέζησε από τον καταστροφικό σεισμό στο Κασμίρ, χρησιμοποιεί μια μικρή ραπτομηχανή για να ράψει ρούχα για τον χειμώνα.9 Ιανουαρίου 1995, Τσετσένοι αυτονομιστές τρέχουν για να προφυλαχθούν από τις αεροπορικές επιθέσεις στο Γκρόζνι7 Ιουνίου 1998, ένα παιδί αλβανικής καταγωγής από το Κόσοβο μεταφέρει ένα μικρότερο στο έδαφος της Αλβανίας. Προσπαθούν να ξεφύγουν από τον πόλεμο. Οι πρόσφυγες από το Κόσοβο χρειάζονταν να περπατήσουν περισσότερες από 30 ώρες από τα χωριά του δυτικού Κοσόβου για να γλιτώσουνΤεχεράνη, 5 Ιουνίου 1989, η μέρα της κηδείας του ανώτατου θρησκευτικού και πολιτικού ηγέτη του Ιράν Αγιατολάχ Χομεϊνί. Η πλατεία Μασάλα, όπου η σορός του Χομεϊνί είχε τεθεί σε λαϊκό προσκύνημα, “βούλιαξε” από τον κόσμο κι ένας άνδρας χρειάστηκε να μεταφερθεί όπως βλέπετε…Λιβύη, μετά… Καντάφι εποχή. 21 Απριλίου 2011 και αντάρτες τρέχουν να προστατευτούν από τις μάχες. Μαζί τους, στο κτίριο και ο Γιάννης Μπεχράκης. Το κτίριο βρισκόταν σε οδό της κεντρικής Μισράτα, θέατρο μερικών από τις πιο αιματηρές μάχες ανάμεσα στους αντάρτες και τους πιστούς στον Μουαμάρ ΚαντάφιΑθήνα, πλατεία Συντάγματος, 26 Σεπτεμβρίου 2012, στο αποκορύφωμα της οικονομικής κρίσης. Ομάδα αστυνομικών δέχεται επίθεση με βόμβες μολότοφ κατά τη διάρκεια επεισοδίων στο πλαίσιο 24ωρης απεργίας. Οι αστυνομικοί γλίτωσαν με ελαφρά τραύματαΜια ακόμη συγκλονιστική φωτογραφία από τον Γιάννη Μπεχράκη. Σομαλία, 14 Δεκεμβρίου 1992 μια γυναίκα δίνει λίγο νερό σε ένα παιδί σκελετωμένο από την ασιτία κοντά σε ένα στρατόπεδο προσφυγών στην Μπαϊντόα1η Απριλίου 1999, μια γυναίκα από το Κόσοβο γίνεται ηγέτης για 10.000 Αλβανούς του Κοσόβου και παρακαλά τις αρχές της (νυν) Βόρειας Μακεδονίας να τους αφήσουν να περάσουν από τα σύνοραΠλατεία Ταχρίρ, Κάιρο, Αίγυπτος, 5 Φεβρουαρίου 2011. Ένας αντικυβερνητικός διαδηλωτής κάθεται και προσεύχεται μαζί με άλλους ενώ πίσω τους βρίσκονται τα τανκς του αιγυπτιακού στρατούΜια από τις πιο συγκλονιστικές εικόνες που μας χάρισε ο Γιάννης Μπεχράκης. Η 70χρονη Αμούν από την Παλαιστίνη, μια τυφλή γυναίκα που έφυγε από το Χαλέπι της Συρίας για να γλιτώσει τον πόλεμο, κάθεται στην παραλία λίγο αφού έχει φτάσει στην Κω και έχει αφήσει πίσω της τη φρίκη του εμφυλίου. Ήταν 12 Αυγούστου 20157 Ιουλίου 2015. Δυο μέρες μετά το δημοψήφισμα, ο Γιάννης Μπεχράκης απαθανατίζει μια συγκλονιστική στιγμή: Ένας συνταξιούχους ακουμπά το χέρι του στην πόρτα υποκαταστήματος της Εθνικής Τράπεζας και περιμένει να πάει μέρος από τη σύνταξή του. Η φωτογραφία που έγινε σύμβολοΟ πατέρας που ο Γιάννης Μπεχράκης είχε χαρακτηρίσει “Σούπερμαν”. Έχει αγκαλιά και φιλά την κορούλα του. Περπατούν οι δυο τους, υπό βροχή προς τα σύνορα στην Ειδομένη. Η φωτογραφία που έγραψε ιστορία τραβήχτηκε στις 10 Σεπτεμβρίου του 2015Γκρόζνι, Τσετσενία, 4 Ιανουαρίου 1995. Άμαχοι προσπαθούν να γλιτώσουν15 Δεκεμβρίου 2010, ο υπουργός της Νέας Δημοκρατίας Κωστής Χατζηδάκης μόλις έχει δεχτεί άγρια επίθεση από 200 ακραίους. “Κλέφτες, ντροπή σας” του φώναζαν. Τον χτύπησαν με πέτρες και λοστούς τραυματίζοντάς τον. Η φωτογραφία του με το πρόσωπό του γεμάτο αίματα έκανε το γύρο του κόσμου…Ένα λειβάδι γεμάτο ανθρώπους. Είναι Κούρδοι πρόσφυγες που προσπαθούν να περάσουν τα σύνορα ανάμεσα στο Ιράκ και την Τουρκία. Ήταν 20 Απριλίου 1992Η απανθρωπιά σε μια φωτογραφία. Αλβανοί ένοπλοι απειλούν και απαιτούν από πολίτες να τους πληρώσουν για να τους αφήσουν να μπουν σε βάρκες που θα τους περάσουν στην Ιταλία από το λιμάνι Ντουρές. Ήταν 3 Μαρτίου 199724 Σεπτεμβρίου 2015, Λέσβος. Ακόμη ένας πατέρας σύμβολο, μια εικόνα μαχαιριά. Σύρος πρόσφυγας κρατά στα χέρια του τα παιδιά του και παλεύει να βγεί από τη βάρκα που τους μετέφερε στο ελληνικό νησί από την ΤουρκίαΤο… θαύμα του Γιάννη Μπεχράκη. Χάρη στο ταλέντο του, η Ουκρανή κολυμβήτρια μοιάζει να περπατά στο νερό. Από τα προκριματικά για την πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας. 17 Απριλίου 2004Η απόγνωση ενός Σομαλού οδηγού μπροστά στον πάνοπλο Αμερικανό πεζοναύτη κατά την επιχείρηση “Αποκατάσταση Ελπίδας” και την αποκατάσταση της ασφάλειας στο λιμάνι του Μογκαντίσου. 9 Δεκεμβρίου 1992Εκατοντάδες Αλβανοί πολίτες παλεύουν για μια θέση σε ελληνική φρεγάτα που είχε δέσει στο λιμάνι του Ντουρές για να απομακρύνει από την περιοχή Κινέζους και Ινδούς διπλωμάτες. Ήταν 15 Μαρτίου 1997.
